Ś

Ś – dwudziesta piąta litera alfabetu polskiego służąca do zapisu spółgłoski szczelinowej^[1]. Jest także w użyciu w odmianie czarnogórskiej języka serbsko-chorwackiego, w białoruskiej łacince, języku dolnołużyckim i w języku wilamowskim. W tym ostatnim oznacza dźwięk /ɕ/.^{[potrzebny przypis]}