(532) Herculina
(532) Herculina – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 224 dni w średniej odległości 2,77 j.a. Została odkryta 20 kwietnia 1904 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Planetoida została nazwana przez prof. Elię Millosevicha z Observatory of the Collegio Romano, jednak nie wiadomo kogo nazwa ta upamiętnia[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (532) 1904 NY.
.png) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 20 kwietnia 1904 |
| Numer kolejny | 532 |
| Oznaczenie tymczasowe | 1904 NY |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu | |
| Półoś wielka | 2,7705 au |
| Mimośród | 0,1786 |
| Peryhelium | 2,2757 au |
| Aphelium | 3,2654 au |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 224 dni 10 godzin |
| Średnia prędkość | 17,89 km/s |
| Inklinacja | 16,31° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 167,791 km |
| Okres obrotu | (9 h 24 min 18 s) h |
| Albedo | 0,285 |
| Jasność absolutna | 5,81m |
| Typ spektralny | |
| Satelity naturalne | brak |
Księżyc
7 czerwca 1978 roku, w trakcie obserwacji zakrycia gwiazdy SAO 120774 o jasności 6,2m przez planetoidę (532) Herculina, dwóch niezależnych obserwatorów zarejestrowało kilkusekundowe powtórne zakrycie tej gwiazdy. Z interpretacji danych wynikało, że planetoidę może obiegać satelita o średnicy około 46 km w odległości mniej więcej 977 km[2]. Jednak dokładne obserwacje w 1993 roku, prowadzone przy pomocy Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, wykluczyły istnienie drugiego składnika[3].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- (532) Herculina w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (532) Herculina w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (532) Herculina w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)