Altafjorden
Altafjorden[1] (płn.-lap. Álaheaivuotna[2]; kwe. Alattionvuono[3]) – fiord w gminie Alta regionu Finnmark w Norwegii. Rozciąga się na 38 km długości od miejscowości Alta na południu, aż po przybrzeżne wyspy Stjernøya i Seiland. Do fiordu, w miejscowości Alta, uchodzi 200-kilometrowa rzeka Altaelva. Dobiegając do wysp Stjernøya i Seiland fiord rozdziela się na dwie cieśniny, którymi łączy się z Morzem Norweskim. Większymi odnogami głównego zbiornika są Langfjorden, Kåfjorden i Korsfjorden[4][5].
Widok ogólny fiordu | |
Państwo | |
---|---|
Wymiary | długość 38 km |
Miejscowości nadbrzeżne | |
Wyspy | Årøya |
Położenie na mapie Norwegii | |
69°59′24,0″N 23°19′27,1″E/69,990000 23,324200 |
Co najmniej do połowy XX wieku używano nazwy „Altenfjord”.
Historia
Kultury prahistoryczne
Na obrzeżach fiordu znaleziono znaczną ilość barwionych petroglifów, przede wszystkim w zatoce Jiepmaluokta. Miejsca te, jak wioska Kåfjord, Jiepmaluokta i Amtmannsnes zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[6][7]. Petroglify datowane są na okres pomiędzy 4200 a 500 p.n.e., co wynika z przebiegu linii brzegowej w przeszłości i pobliskich śladów prahistorycznego osadnictwa[8].
II wojna światowa
W Kåfiordzie, który jest odgałęzieniem Altafiordu, kotwiczył w czasie II wojny światowej niemiecki pancernik Tirpitz, atakowany w roku 1943 przez brytyjskie miniaturowe okręty podwodne w ramach operacji Source i przez samoloty Royal Navy podczas operacji Tungsten w kwietniu, Mascot w lipcu, Goodwood w sierpniu i Paravane we wrześniu 1944 roku[9].