Altafjorden

norweski fiord

Altafjorden[1] (płn.-lap. Álaheaivuotna[2]; kwe. Alattionvuono[3]) – fiord w gminie Alta regionu Finnmark w Norwegii. Rozciąga się na 38 km długości od miejscowości Alta na południu, aż po przybrzeżne wyspy Stjernøya i Seiland. Do fiordu, w miejscowości Alta, uchodzi 200-kilometrowa rzeka Altaelva. Dobiegając do wysp Stjernøya i Seiland fiord rozdziela się na dwie cieśniny, którymi łączy się z Morzem Norweskim. Większymi odnogami głównego zbiornika są Langfjorden, Kåfjorden i Korsfjorden[4][5].

Altafjorden
Alattionvuono
Ilustracja
Widok ogólny fiordu
Państwo

 Norwegia

Wymiary

długość 38 km

Miejscowości nadbrzeżne

Alta

Wyspy

Årøya

Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „AltafjordenAlattionvuono”
Ziemia69°59′24,0″N 23°19′27,1″E/69,990000 23,324200

Co najmniej do połowy XX wieku używano nazwy „Altenfjord”.

Historia

Petroglify znad Altafiordu

Kultury prahistoryczne

Na obrzeżach fiordu znaleziono znaczną ilość barwionych petroglifów, przede wszystkim w zatoce Jiepmaluokta. Miejsca te, jak wioska Kåfjord, Jiepmaluokta i Amtmannsnes zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[6][7]. Petroglify datowane są na okres pomiędzy 4200 a 500 p.n.e., co wynika z przebiegu linii brzegowej w przeszłości i pobliskich śladów prahistorycznego osadnictwa[8].

II wojna światowa

W Kåfiordzie, który jest odgałęzieniem Altafiordu, kotwiczył w czasie II wojny światowej niemiecki pancernik Tirpitz, atakowany w roku 1943 przez brytyjskie miniaturowe okręty podwodne w ramach operacji Source i przez samoloty Royal Navy podczas operacji Tungsten w kwietniu, Mascot w lipcu, Goodwood w sierpniu i Paravane we wrześniu 1944 roku[9].

Przypisy