Antonella Ragno-Lonzi

Ragno zdobyła pierwszy medal olimpijski na igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku w drużynie, w składzie Ragno, Irene Camber-Corno, Velleda Cesari, Bruna Colombetti-Peroncini, Claudia Pasini^[1], w rozgrywkach o brązowy medal pokonały Niemki^[2]. Indywidualnie Ragno odpadła w ćwierćfinale. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Tokio zdobyła brąz indywidualnie, zaś w drużynie miejsce czwarte^[3]. W rundzie finałowej miała dwa zwycięstwa i porażkę (z późniejszą zwyciężczynią Węgierką Ildikó Újlaky-Rejtő) podobnie jak Újlaky-Rejtő i Niemka Helga Volz-Mees. Ragno przegrała z obiema florecistkami w barażach ostatecznie zdobywając brązowy medal^[4]. Podczas igrzysk olimpijskich w Meksyku w 1968 roku Ragno w zawodach indywidualnych odpadła w barażach^[5], a z drużyną zajęła szóste miejsce^[3]. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium 1972 roku wraz z drużyną przegrała brąz z Rumunkami^[6], zaś indywidualnie zdobyła tytuł mistrzyni olimpijskiej. Ragno-Lonzi nie była faworytką do medalu, gdyż awansowała do niego z ostatnim, szóstym wynikiem. W rundzie finałowej wygrała cztery z pięciu pojedynków, przegrywając jedynie z Sowietką i brązową medalistką Galiną Gorochową^[7].

Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1962 roku wspólnie z Irene Camber, Bruną Colombetti, Giovanną Masciottą i Nataliną Sanguinetti zdobyła brązowy medal w turnieju drużynowym. W tej samej konkurencji zdobywała także brązowe medale na mistrzostwach świata w Gdańsku (1963) i mistrzostwach świata w Paryżu (1965). Ponadto zdobyła również srebrny medal w turnieju indywidualnym na mistrzostwach świata w Montrealu (1967), plasując się tylko za Aleksandrą Zabieliną z ZSRR.^[8]

Jej ojciec Saverio Ragno był szpadzistą i florecistą^[9]. Jej mężem w 1969 roku został Gianni Lonzi, reprezentant Włoch w piłce wodnej^[10]. Para poznała się na ceremonii zakończenia igrzysk w 1960 roku, zaś do ich kolejnego spotkania doszło na kolejnych igrzyskach. Romans Ragno i Lonzi wybuchł podczas „tygodnia przedolimpijskiego” zorganizowanego w 1967 roku, na rok przed igrzyskami w 1968 roku w Meksyku. Był to wyjazd aklimatyzacyjny, bez rozgrywania zawodów sportowych, który zorganizowano po to, aby włoscy zawodnicy przyzwyczaili się do specyficznych warunków tam panujących (wysokie położenie względem poziomu morza). W 1970 roku na świat przyszło ich pierwsze dziecko, zaś rok po złotym medalu olimpijskim Ragno-Lonzi w 1972 roku, urodziła ona drugie dziecko. W 2019 roku obchodzili 50-tą rocznicę ślubu^[11][12].

Konkurencja: floret

Igrzyska olimpijskie^[3]

• indywidualnie (1972)
• indywidualnie (1964); drużynowo (1960)

Mistrzostwa świata

• indywidualnie (1967)^[13]
• drużynowo (1962, 1963, 1965)^[14]

• Sports Reference – Antonella Ragno-Lonzi. Sports Reference. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).