Arsenal W.F.C.

Drużyna żeńska właściwie nie jest częścią klubu Arsenal, ale oddzielnym klubem, który działa jako stowarzyszenie. Niemniej jednak więzy między Arsenalem a Arsenal Women są bardzo zacieśnione. Były wiceprezes Arsenalu David Dein jest prezesem klubu żeńskiego, który raz w roku pozwala Kanonierkom grać na oficjalnym obiekcie Arsenalu – Emirates Stadium (wcześniej grały na Highbury).

Arsenal Women nie posiada własnego stadionu, swoje mecze rozgrywają na obiekcie Meadow Park, mogącym pomieścić 4500 widzów lub też na Potters Bar Town.

Większość Kanonierek jest czołowymi postaciami w swoich reprezentacjach Anglii, Walii, Szkocji i Irlandii.

Arsenal Women jest najbardziej utytułowanym klubem w lidze angielskiej. Klub zdobył dziewięciokrotnie puchar FA Women’s Premier League National Division oraz osiem razy FA Women’s Cup. FA Women’s Premier League Cup trafiał do ich rąk też dziewięciokrotnie, a Liga Mistrzów UEFA Kobiet raz.

Arsenal Women pięć razy reprezentował Anglię w Liga Mistrzów UEFA Kobiet. Dotarł dwukrotnie do półfinału (w 2002-03 i w 2004-05). W sezonie 2006-2007 Arsenal Ladies po pokonaniu 5-2 Brøndby IF został pierwszym angielskim klubem, który dotarł do finału. W 2007 roku w walce o mistrzostwo Kanonierki pokonały Umeå IK.

Arsenal Women, podobnie jak męska drużyna Arsenalu ma doskonale rozbudowany system szkolenia młodych zawodników. Clare Wheatley, była zawodniczka Arsenal Women, oraz obecne zawodniczki Ciara Grant i Faye White są zatrudnione przez FC Arsenal wyłącznie po to by rozwijać i koordynować żeńską część klubu. Akademia nawiązuje bliskie stosunki z krajami na całym świecie. Klub bezustannie dostaje zgłoszenia z Portugalii, Brazylii, Nigerii, Japonii, USA, Australii, Nowej Zelandii.

W lipcu 2017 klub zmienił nazwę z Arsenal Ladies na Arsenal Women Football Club, by dać wyraźny sygnał jedności i wspólnych więzi oraz podkreślić progresywny etos klubu.

W sezonie 2018/2019 trener Joe Montemurro poprowadził Arsenal do zwycięstwa w lidze przegrywając zaledwie 2 z 20 gier. Była to pierwsza wygrana Arsenalu od siedmiu lat i oznaczała ona również powrót do Ligi Mistrzów po siedmiu latach nieobecności klubu.

Stan na 24 września 2022^[1]

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Manuela Zinsberger
2	2 obrońcaOB	Rafaelle Souza
3	2 obrońcaOB	Lotte Wubben-Moy
5	2 obrońcaOB	Jennifer Beattie
6	2 obrońcaOB	Leah Williamson
7	2 obrońcaOB	Steph Catley
8	3 pomocnikPO	Jordan Nobbs (wicekapitan)
9	4 napastnikNA	Beth Mead
10	3 pomocnikPO	Kim Little (kapitan)
11	4 napastnikNA	Vivianne Miedema
12	3 pomocnikPO	Frida Maanum

Nr	Poz.	Piłkarz
13	3 pomocnikPO	Lia Wälti (3. kapitan)
15	4 napastnikNA	Katie McCabe
16	2 obrońcaOB	Noëlle Maritz
17	4 napastnikNA	Lina Hurtig
18	1 bramkarzBR	Kaylan Marckese
19	4 napastnikNA	Caitlin Foord
23	3 pomocnikPO	Mana Iwabuchi
25	4 napastnikNA	Stina Blackstenius
26	2 obrońcaOB	Laura Wienroither
29	2 obrońcaOB	Teyah Goldie

Piłkarki na wypożyczeniu

Nr	Poz.	Piłkarz
4	2 obrońcaOB	Anna Patten (w Aston Villa do 30 czerwca 2023)
24	1 bramkarzBR	Fran Stenson (w Birmingham City do 30 czerwca 2023)

Nr	Poz.	Piłkarz
	4 napastnikNA	Giovana (w Everton do 30 czerwca 2023)