Bob Beamon

Robert „Bob” Beamon (ur. 29 sierpnia 1946 w Nowym Jorku) – amerykański lekkoatleta, uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Meksyku w 1968. Zdobywca złotego medalu w skoku w dal.

Bob Beamon

Bob Beamon (zdjęcie z 1992 roku)
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1946 Nowy Jork
Wzrost	191 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Meksyk 1968 lekkoatletyka (skok w dal) Igrzyska panamerykańskie srebro Winnipeg 1967 skok w dal

Był faworytem przed igrzyskami po wygraniu 22 z 23 zawodów w 1968^[1]. Jego rekord życiowy wynosił 8,33 m. Na igrzyskach, 18 października, oddał „skok marzeń” (zwany też „skokiem w XXI wiek”) na odległość 8,90 m. Poprawił tym samym poprzedni rekord świata należący do Ralpha Bostona z 1965 i Igora Ter-Owanesjana z 1967 aż o 55 cm. Przetrwał on do 1991, kiedy na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce w Tokio pobił go Mike Powell, uzyskując 8,95 m^[2]. Na tych samych zawodach Carl Lewis uzyskał wynik 8,87 m, czyli rezultat Boba Beamona jest do tej pory drugim rezultatem na liście wszech czasów oraz aktualnym rekordem olimpijskim^[3].

Swój rekordowy wynik Beamon zawdzięcza życiowej formie i sprzyjającym warunkom atmosferycznym. Po igrzyskach, głównie na skutek kontuzji nie zbliżył się już do tego rezultatu.

Srebrny medalista igrzysk panamerykańskich (1967)^[4]. Beamon był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w 1968 i 1969^[5], a także dwukrotnym halowym mistrzem kraju (1967 i 1968)^[6]. W 1968 został podwójnym halowym mistrzem NCAA – oprócz złota w skoku w dal był także najlepszy w trójskoku^[7].