Chalid Skah

lekkoatleta marokański, długodystansowiec

Chalid Skah, Khalid Skah (arab. خالد سكاه, ur. 29 stycznia 1967 w Midelt[1]) – marokański lekkoatleta długodystansowiec, mistrz olimpijski.

Chalid Skah
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1967
Midelt

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Maroko
Igrzyska olimpijskie
złotoBarcelona 1992lekkoatletyka
(bieg na 10 000 m)
Mistrzostwa świata
srebroGöteborg 1995bieg na 10 000 m
brązTokio 1991bieg na 10 000 m
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych
złotoAix-les-Bains 1990bieg przełajowy
złotoAntwerpia 1991bieg przełajowy
Mistrzostwa świata w półmaratonie
złotoOslo 1994półmaraton
brązZurych 1998półmaraton

Rozpoczął karierę międzynarodową jako specjalista biegów przełajowych. Zwyciężył na mistrzostwach świata w 1990 w Aix-les-Bains i w 1991 w Antwerpii[2].

Pierwszy sukces w zawodach na stadionie odniósł podczas mistrzostw świata w 1991 w Tokio, gdzie zdobył brązowy medal w biegu na 10 000 metrów, a w biegu na 5000 metrów zajął 6. miejsce[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie Skah startował tylko w biegu na 10 000 metrów. W biegu finałowym toczył walkę o zwycięstwo z Richardem Chelimo z Kenii. Gdy obaj zawodnicy dublowali Hammu Butajjiba z Maroka, ten pozostał z nimi przez następne półtora okrążenia przeszkadzając Chelimo. Na ostatnim okrążeniu Skah zachował więcej sił i zwyciężył Chelimo o 1 sekundę. Został zdyskwalifikowany przez IAAF za otrzymanie niedozwolonej pomocy, ale po proteście delegacji marokańskiej dyskwalifikację anulowano i Skah został ogłoszony zwycięzcą[1]. Podczas dekoracji został wygwizdany, a Chelimo otrzymał owację na stojąco.

W 1993 Skah wygrał bieg na 5000 metrów podczas prestiżowego meetingu w Zurychu. Na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie zajął 5. miejsce na tym dystansie[4]. Zwyciężył na 10 000 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w Narbonie[5]. Ustanowił także w 1tym roku rekord świata w biegu na 2 mile (8:12,17)[6].

Zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w półmaratonie w 1994 w Oslo[7]. Na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu zajął 2. miejsce w biegu na 10 000 metrów[8]. Na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie zajął 7. miejsce na tym dystansie[1].

W 1997 uzyskał obywatelstwo norweskie (mieszkał w Norwegii, a jego żona była Norweżką). Mimo to reprezentował nadal barwy Maroka. Na mistrzostwach świata w półmaratonie w 1998 w Zurychu zdobył brązowy medal[7]. Na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli zajął 10. miejsce w biegu na 10 000 metrów. Zajął 38. miejsce w biegu maratońskim na mistrzostwach świata w 2003 w Saint-Denis[9].

Przypisy

Linki zewnętrzne