Czesław Sudewicz
Czesław Sudewicz (ur. 3 czerwca 1946 w Olszynie[1]) – polski lekarz internista, samorządowiec, działacz opozycyjny i katolicki w PRL.
Data i miejsce urodzenia | 3 czerwca 1946 |
---|---|
Zawód, zajęcie | lekarz, samorządowiec, działacz opozycyjny i katolicki |
Alma Mater | |
Partia | |
Odznaczenia | |
Życiorys
Syn Włodzimierza i Katarzyny[2]. W 1970 ukończył studia medyczne na Akademii Medycznej w Lublinie, uzyskał specjalizację w zakresie chorób wewnętrznych i reumatologii. Zaangażował się w ruch związkowy i katolicki od czasu studiów. Podjął pracę w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Białej Podlaskiej, był związany z tamtejszymi podziemnymi strukturami NSZZ „Solidarność” oraz duszpasterstwem ludzi pracy. Współorganizował Msze za Ojczyznę oraz Dni Kultury Chrześcijańskiej, działał także przeciwko zdejmowaniu krzyży ze ścian Szkoły Podstawowej nr 2 w Białej Podlaskiej. Rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa w ramach kilku akcji, poddawany represjom, w tym zakazowi wyjazdów zagranicznych, a w późniejszych latach uznany za pokrzywdzonego przez organy bezpieczeństwa PRL[3]. W późniejszych latach dyrektor Zespołu Wojewódzkich Przychodni i Poradni Specjalistycznych. Został członkiem władz Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego, ponadto w III RP działał w ruchu pro-life[1][4].
W wyborach w 1997 otwierał bialską listę okręgową Bloku dla Polski[5]. W kolejnych latach związany z Prawem i Sprawiedliwością. W 2014 kandydował do sejmiku lubelskiego[6], mandat uzyskał rok później w miejsce Krzysztofa Głuchowskiego. W 2018 nie ubiegał się o reelekcję.
Odznaczenia i wyróżnienia
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2007)[7], Krzyżem Wolności i Solidarności (2014)[8][1], a także wyróżniony Medalem Lubelskiej Izby Lekarskiej i Nagrodą im. Jerzego Ciesielskiego za działania na rzecz rodzin[4]. Przyjęty do Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, w którym ma rangę komandora[9], oraz do Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy[10].