Duke University

Choć położenie Duke w rankingach uniwersyteckich waha się w znacznie w zależności od obieranych kryteriów oceniania, Duke zawsze mieści się w pierwszej 30 najlepszych Uniwersytetów na świecie. Jednym z największych osiągnięć Duke było zajęcie w 2021 roku 5. miejsca^[4] w rankingu Wall Street Journal / Times Higher Education College Rankings oraz 2. miejsca pod względem wyników uczniów^[3][5].

Rok wcześniej Duke zajął 22. miejsce na świecie według US News & World Report i 20. miejsce według rankingu Times Higher Education World University Rankings. Z kolei QS World University Rankings umieścił Duke’a na 25. miejscu na świecie w rankingach 2020.^[6]

W badaniu Forbes z 2016 r. Duke zajął 11. miejsce^[7] wśród uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych, które wyprodukowały najwięcej miliarderów i 1. miejsce wśród uniwersytetów na południu.

Dodatkowo Duke zremisował z Harvard University i Yale University, osiągając 1. miejsce w rankingu oceniającym wyniki absolwentów^[8].

Światowej sławy jest również Szkoła Medyczna Duke, która w 2021 roku zajęła 3. miejsce^[9] wyprzedzając uniwersytety takie jak Stanford czy Columbia.

Początkiem dzisiejszego uniwersytetu była niepubliczna szkoła założona w 1838 pod nazwą Brown’s Schoolhouse przez grupę metodystów i kwakrów, w miejscowości Trinity. W 1841 instytucja została przemianowana na Union Institute Academy, w 1851 na Normal College, a w 1859 na Trinity College. W 1892 przeprowadziła się do Durham, co połączono z reformą uczelni na wzór uniwersytetów niemieckich. W 1924 na cześć Washingtona Duke’a zmieniono nazwę uczelni na Duke University^[10].

Duke University jest zaliczany do grupy najbardziej prestiżowych Uniwersytetów na Świecie. Możliwości badawcze, środki pieniężne przeznaczane na rozwój nauki oraz wybitni wykładowcy sprawili, iż Duke University stał się jednym z najcenniejszych ośrodków badawczych w Stanach Zjednoczonych, a wychowankowie i wykładowcy związani z Uniwersytetem są cytowani przez naukowców na całym świecie.

Sława Uniwersytetu sprawia, iż jest on jednym z najbardziej selektywnych na świecie. Rata przyjęć dla obywateli Stanów Zjednoczonych w 2021 roku wyniosła 4.3%^[11]. Warto jednak wspomnieć, że dla nieznacznie ponad 20%^[12] międzynarodowych studentów proces selekcji był jeszcze bardziej rygorystyczny.

Środowisko akademickie obecne na Duke przyczyniło się do tego, iż ma już 15 laureatów Nagrody Nobla i 3 zwycięzców Nagrody Turinga, 50 stypendystów Rhodesa, 25 stypendystów Churchilla, 13 stypendystów Schwarzmana i 8 stypendystów Mitchella^[13][14][15]. Tym samym placówka znalazła się na 3. miejscu pod względem uczonych, którzy otrzymali stypendium Churchilla i na piątym co do wielkości liczby nagrodzonych stypendiami: Rhodes, Marshall, Truman, Goldwater i Udall (w latach 1986–2015)^[16].

Ponadto oprócz 14 żyjących miliarderów^[16] do grona alumni Uniwersytetu należy także były prezydent Stanów Zjednoczonych – Richard Nixon.

Duke University administruje dwiema równoległymi szkołami w Azji, Duke-NUS Medical School w Singapurze (założonym w 2005) i Duke Kunshan University w Kunshan w Chinach (założonym w 2013).

• Duke-NUS – jest światowej klasy szkołą medyczną, która posiada programy łączone z Yale University oraz King’s College London. Placówka powstała dzięki współpracy z NUS UNIVERSITY
• Duke Kunshan powstał dzięki współpracy z Wuhan University. Studenci owej jednostki część 4-letniego college’u spędzają w Kunshan (Chiny), a część na głównym kampusie Duke w Karolinie Północnej (USA). Tym samym przerabiają zarówno program chiński, jak i amerykański i są uprawnieni do otrzymania dwóch dyplomów (amerykańskiego i chińskiego). W 2020/2021 roku na ów chińsko-amerykański program aplikowali studenci z ponad 100 różnych krajów na całym świecie.

• Greek, Roman and Byzantine Studies

• Elizabeth Grosz^[17] – wybitna filozofka specjalizująca się w badaniach nad ewolucją, biologią i seksualnością
• Robert J. Lefkowitz, MD^[18] – laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii (2012).
• Paul Modrich, PhD^[19] – laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii (2015).
• Kelly Brownell^[20] – dyrektor Światowego Centrum Polityki Żywnościowej, były dziekan Sanford School of Public Policy na Duke University. W 2006 roku magazyn Time umieścił Brownell’a na liście „100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie”.
• Campbell R. Harvey – otrzymał nagrodę Best Paper Awards 2016 i 2015 od The Journal of Portfolio Management za badania nad odróżnieniem szczęścia od umiejętności.
• Adrian Bejan^[21] – wynalazca teorii konstrukcji i imiennik liczby Bejan. Znajduje się w gronie 0,01% najbardziej cytowanych i wpływowych naukowców na świecie.
• Kazimierz Grzybowski
• George Marsden
• Benjamin Wildman-Tobriner^[22] – lekarz; złoty medalista olimpijski w pływaniu.
• David Smith^[23] – pionier pelerynek-niewidek; nagrodzony Nagrodą Kartezjusza w 2005 r.
• Philip Bennett^[24] – były redaktor naczelny z The Washington Post.
• Moo-Young Han – odkrywca ładunku koloru kwarków.

• Richard Nixon – 37. Prezydent Stanów Zjednoczonych
• Ricardo Lagos – były przewodniczący z Chile
• Brian Kobilka – Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii
• Paul Farmer
• Ken Jeong
• Charles Townes – laureat Nagrody Nobla z fizyki w 1964
• William Kaelin – laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny
• Jeff Williams – dyrektor operacyjny Apple
• Shaikha Al-Bahar – dyrektor generalny Narodowego Banku Kuwejtu; nazwana 85. najpotężniejszą kobietą na świecie przez Forbes
• René Echevarria – producent filmów: The 4400, Dark Angel, Now and Again; scenarzysta Star Trek: The Next Generation, Star Trek: Deep Space Nine
• Robert L. Cook – nagrodzony Oscarem programista.
• Patrick Williams – nominowany do Oscara kompozytor filmowy i telewizyjny; Zdobywca nagród Emmy i Grammy
• Robert Yeoman – nominowany do Oscara operator filmów: Bottle Rocket, Rushmore, The Royal Tenenbaums, The Life Aquatic With Steve Zissou, The Darjeeling Limited, oraz The Grand Budapest Hotel