Dziobowal dwuzębny
Dziobowal dwuzębny[26], wal dwuzębny[27], delfin Soverby’ego[28] (Mesoplodon bidens) – gatunek ssaka morskiego z rodziny zyfiowatych (Ziphiidae).
Mesoplodon bidens[1] | |||||
(Sowerby, 1804) | |||||
Porównanie wielkości dziobowala dwuzębnego z człowiekiem rozumnym (Homo sapiens) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Parvordo | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek | dziobowal dwuzębny | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[25] | |||||
Zasięg występowania | |||||
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1804 roku angielski przyrodnik James Sowerby nadając mu nazwę Physeter bidens[2]. Holotyp pochodził z obszaru posiadłości Jamesa Brodiego, w Elgin, w hrabstwie Moray, w Szkocji, w Wielkiej Brytanii[29]. Okazem typowym był samiec wyrzucony na mieliznę, z którego zachowała się tylko czaszka, pierwotnie umieszczona w muzeum Sowerby’ego, a obecnie znajdująca się w muzeum Uniwersytetu Oksfordzkiego; holotyp został zebrany w 1800 roku przez Jamesa Brodiego[30].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[31].
Etymologia
Zasięg występowania
Dziobowal dwuzębny występuje w chłodniejszych wodach północnego Oceanu Atlantyckiego od Labradoru (Kanada), Islandii i 71°30′ szerokości geograficznej północnej na Morzu Norweskim na południe do północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych, Azorów i Madery; pojedyncze zapisy z Zatoki Meksykańskiej i wschodniego Morza Śródziemnego uważane są za zabłąkane osobniki[31]. Ogólnie wydaje się bardziej rozpowszechniony we wschodnim Oceanie Atlantyckim niż w zachodnim, co może mieć związek z preferowaniem chłodniejszych wód[31].
Morfologia
Długość ciała 450–550 cm; masa ciała 1000–1500 kg[34]. Ubarwienie niebieskoszare na grzbiecie, spodem jaśniejsze. Czasami występują szare lub białe plamy na skórze. Samce mają w dolnej szczęce dwa wystające zęby, a na grzbiecie małą, zaokrągloną na końcu płetwę grzbietową.
Ekologia
Dziobowale dwuzębne żywią się kałamarnicami, ośmiornicami i rybami.
Status zagrożenia
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. least concern „najmniejszej troski”)[25].
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- R.-P. Lesson: Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux décoverts depuis 1788 jusqu’a nos jours. Cz. 1: Cétacés. 1828, s. 1–442. (fr.).
- MarineBio.org: Mesoplodon bidens, Sowerby's Beaked Whale. [dostęp 2007-12-02]. (ang.).