Edmund Klich
Edmund Klich (ur. 13 stycznia 1946 w Mierzejewie koło Leszna[1]) – pułkownik rez. pilot Wojska Polskiego, doktor nauk wojskowych, od 2006 do 2012 Przewodniczący Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych (PKBWL)[2]. Jego specjalności to wyszkolenie i eksploatacja.
 Edmund Klich w biurze | |
 pułkownik rezerwy | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 stycznia 1946 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1961-? |
| Siły zbrojne | |
| Odznaczenia | |
 | |
Życiorys
Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Lesznie. Od 1961 związany z lotnictwem. Służył w jednostkach lotniczych Sił Powietrznych RP i Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie na stanowiskach od instruktora-pilota do zastępcy dowódcy pułku i starszego inspektora bezpieczeństwa lotów.
W dniu 7 września 1965 roku, pilotując samolot TS-8 Bies, po awarii i wyłączeniu się silnika w locie, wykonał awaryjne lądowanie ze schowanym podwoziem na przygodnym polu w okolicach miejscowości Lubochenki[3]. Edmund Klich nie odniósł obrażeń, a samolot został poddany naprawie[3].
Służył w Polskim Kontyngencie Wojskowym w byłej Jugosławii. 17 czerwca 1997 uzyskał stopień doktora nauk wojskowych rozprawą doktorską pt. Kierunki doskonalenia działalności służby bezpieczeństwa lotów w siłach zbrojnych RP na Wydziale Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Akademii Obrony Narodowej.
Od 1997 do 2000 zastępca szefa Wydziału Lotnictwa Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych. Od 2000 zajmował się badaniami wypadków lotniczych.
Bezpośrednio po katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku został akredytowanym przedstawicielem Polski przy wojskowo-cywilnej komisji rosyjskiej badającej przyczyny katastrofy[4], a 15 kwietnia 2010 objął funkcję przewodniczącego Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego (KBWLLP), powołanej przez ministra obrony narodowej Bogdana Klicha (zbieżność nazwisk przypadkowa) w celu zbadania katastrofy[5]. 28 kwietnia 2010 zrezygnował z funkcji przewodniczącego Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego, pozostając akredytowanym przedstawicielem Polski przy mieszanej rosyjskiej komisji cywilno-wojskowej[6].
W wyborach parlamentarnych w 2011 roku kandydował bez powodzenia do Senatu RP w okręgu wyborczym nr 94 z własnego komitetu wyborczego, popierany przez Unię Prezydentów Miast[7].
W 2011 roku nakładem wydawnictwa Niezależna.TV opublikowano w Polsce na płycie CD tzw. „taśmy Klicha”, czyli dokonane przez Edmunda Klicha nagranie poufnej narady na temat śledztwa w sprawie katastrofy smoleńskiej, która odbyła się 22 kwietnia 2010 roku w gabinecie ministra obrony narodowej Bogdana Klicha z udziałem szefa MON oraz szefa Sztabu Generalnego gen. Mieczysława Cieniucha[8]. Nagranie to przekazano Prokuraturze Okręgowej w Warszawie, która odmówiła wszczęcia postępowania ze względu na brak znamion czynu zabronionego[9]. Inne nagrania rozmów dotyczących katastrofy smoleńskiej wykonane przez Edmunda Klicha rozpowszechnił w 2012 roku tygodnik „Newsweek”[10].
Żonaty. Ma dwóch synów.
Odznaczenia (lista niepełna)
Publikacje
- Bezpieczeństwo lotów: wypadki, przyczyny, profilaktyka. Puławy: Zakład Poligraficzny „Wisła”, 1998.
- Bezpieczeństwo lotów w transporcie lotniczym. Radom: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji, 2010.
- Moja czarna skrzynka. Z Edmundem Klichem o katastrofie smoleńskiej rozmawia Michał Krzymowski. Warszawa: Wydawnictwo czerwone i czarne, 2012.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Dr inż. Edmund Klich, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-04-24].[martwy link]
- O zadaniach PKBWL opowiada Edmund Klich