Fauna Polski

Fauna Polskigatunki zwierząt (Animalia) występujące w stanie dzikim na terenie Polski, gatunki rodzime występujące w granicach swojego naturalnego obszaru występowania oraz gatunki obce występujące w środowisku naturalnym.

Symbolem Gatunek pod ochroną oznaczono gatunki objęte na terenie Polski ochroną gatunkową (ścisłą lub częściową)[1].

Gąbki (Porifera)

Nadecznik stawowy

W Polsce występuje 9 gatunków gąbek (Porifera) z 3 rodzin[2][3]:

Rodzina powłócznicowate (Halichondriidae)

  • Halichondria panicea (Pallas, 1766) – powłócznica chlebowa – gatunek morski

Rodzina nadecznikowate (Spongillidae) – spotykane w wodach słodkich

syn. Euspongilla lacustris

syn. Spongilla fragilis Leidy, 1851

syn. Meyenia mülleri Lieberkuhn, 1855

Rodzina Halisarcidae

  • Halisarca dujardini Johnston, 1842 – gatunek morski

Żebropławy (Ctenophora)

W wodach głębinowych Bałtyku stwierdzono jeden gatunek żebropława (Ctenophora), drugi w Zatoce Gdańskiej[2][4]:

Rodzina Pleurobranchiidae

Rodzina Bolinopsidae

  • Mnemiopsis leidyi L. Agassiz, 1865 – gatunek inwazyjny, stwierdzony w Zatoce Gdańskiej

Parzydełkowce (Cnidaria)

Hederyka Rydera

W wodach śródlądowych i przybrzeżnych wodach Bałtyku stwierdzono 28 gatunków parzydełkowców (Cnidaria). Większość gatunków morskich występuje bardzo nieregularnie i pojawia się tylko w momencie dużych wlewów z Morza Północnego[2]:

Stułbiopławy (Hydrozoa)

Spośród 24 gatunków stułbiopławów (Hydrozoa) tylko 7 występuje w wodach słodkich:

Gromada Hydroidolina syn. Leptolinae

Rząd Anthomedusae

Rodzina Hydractiniidae L. Aggasiz, 1862

  • Clava multicornis (Forskal, 1775)

Rodzina Cordylophoridae von Lendenfeld, 1885

  • Cordylophora caspia (Pallas, 1771) – gałęzatka

Rodzina Rathkeidae Russell, 1953

  • Rathkea octopunctata (M. Sars, 1835) – bardzo rzadki w południowym Bałtyku

Rodzina Pandeidae Haeckel, 1879

  • Halitholus cirratus (Hartlaub, 1913)

Rodzina Corynidae Johnston, 1836

  • Sarsia tubulosa (M. Sars, 1835) – sarsja – bardzo rzadki w południowym Bałtyku

Rodzina Tubulariidae Goldfuss, 1818

  • Ectopleura dumortieri (Van Beneden, 1844) – bardzo rzadki w południowym Bałtyku
  • Hybocodon prolifer L. Agassiz, 1862 – bardzo rzadki w południowym Bałtyku

Rodzina Corymorphidae Allman, 1872

  • Corymorpha nutans M. Sars, 1935 – bardzo rzadki w południowym Bałtyku

Rodzina stułbiowate (Hydridae) Dana, 1846 – gatunki występujące w wodach słodkich i o różnym stopniu zasolenia

  • Hydra circumcincta P. Schultze, 1914 syn. Hydra stellata P. Schultze syn. Pelmatohydra braueri (Bedot, 1912) – gatunek słodkowodny
  • Hydra oxycnida P. Schultze, 1914 – gatunek słodkowodny
  • Hydra oligactis (Pallas, 1766) syn. Pelmatohydra oligactis Pallas, 1766 – stułbia szara (płowa)
  • Hydra vulgaris Pallas, 1766 syn. Hydra attenuata (Pallas, 1766) – stułbia pospolita – gatunek słodkowodny
  • Hydra viridissima Pallas, 1766 syn. Chlorohydra viridissima (Pallas, 1766) – stułbia zielona

Rodzina protostułbiowate (Protohydridae) Allman, 1888 – występuje w wodach słodkich i słonawych

  • Protohydra leuckarti Greef, 1859 – protostułbia beczułkowa
Rząd Leptomedusae syn. Leptothecata

Rodzina Campanulariidae Johnston, 1836

  • Hartlaubella gelatinosa (Pallas, 1766) – bardzo rzadki w południowym Bałtyku
  • Obelia geniculata (Linnaeus, 1758)
  • Obelia longissima (Pallas, 1766) – bardzo rzadki w południowym Bałtyku
  • Laomedea flexuosa Alder, 1857
  • Gonothyraea loveni (Allman, 1859)
  • Clytia hemisphaerica (Linnaeus, 1767) – bardzo rzadki w południowym Bałtyku

Rodzina Campanulinidae Hincks, 1868

  • Tima bairdii Forbes, 1848 – bardzo rzadki w południowym Bałtyku
  • Opercularella lacerata (Johnston, 1847) – bardzo rzadki w południowym Bałtyku
  • Melicertum octocostatum (M. Sars, 1835)

Podgromada Trachylinae

Rodzina Olindiidae Haeckel, 1879

Krążkopławy (Scyphozoa)

W polskich wodach stwierdzono tylko dwa gatunki krążkopławów (Scyphozoa):

Rodzina bełtwowate Cyaneidae

Rodzina Ulmaridae

Koralowce (Anthozoa)

Dwa gatunki koralowców (Anthozoa) z rzędu ukwiałów (Actiniaria) spotykane są w głębokich wodach Bałtyku[2]:

Rodzina Actinidae

Rodzina Halcampidae

Płazińce (Platyhelminthes)

Skrzelowce (Monogenea)

Większość gatunków to pasożyty zewnętrzne ryb. W Polsce stwierdzono około 120 gatunków skrzelowców (Monogenea)[2].

Osobny artykuł: Skrzelowce Polski.

Przywry (Trematoda)

W Polsce stwierdzono ponad 320 gatunków dorosłych postaci przywr (Trematoda) oraz kolejnych kilkanaście gatunków cerkarii[2]. Wszystkie gatunki są pasożytami, często o skomplikowanym cyklu rozwojowym.

Osobny artykuł: Przywry Polski.

Tasiemce (Cestoda)

Na terenie Polski znaleziono dotąd ponad 270 gatunków tasiemców (Cestoda)[2]. Postacie dorosłe są pasożytami kręgowców.

Osobny artykuł: Tasiemce Polski.

Kolcogłowy (Acanthocephala)

Kolcogłowy (Acanthocephala) są pasożytami jelit kręgowców. W Polsce stwierdzono ponad 30 gatunków z tej grupy.

Osobny artykuł: Kolcogłowy Polski.

Wrotki (Rotifera)

Bdelloidea

W Polsce wykazano 85 gatunków wrotków z grupy Bdelloidea, ale jest to liczba znacznie zaniżona w porównaniu do liczb taksonów występujących w krajach ościennych.

Osobny artykuł: Bdelloidea Polski.

Wrotki właściwe (Monogononta)

Wrotki (Rotifera) są w Polsce reprezentowane przez 554 gatunki[5].

Osobny artykuł: Wrotki Polski.

Brzuchorzęski (Gastrotricha)

W polskich wodach śródlądowych stwierdzono około 120 gatunków brzuchorzęsków (Gastrotricha). Cały czas są opisywane nowe taksony również z terenu Polski.

Osobny artykuł: Brzuchorzęski Polski.

Kielichowate (Entoprocta)

W Polsce w jeziorach Konińskich i dolnej Odrze stwierdzono jednego z dwóch przedstawicieli słodkowodnych kielichowatych (Entoprocta):[5]

Rodzina Barentsiidae

  • Urnatella gracilis Leidy, 1851

Mszywioły (Bryozoa)

W polskich wodach słonych i słonawych stwierdzono występowanie 18 gatunków mszywiołów (Bryozoa)[2].

Gatunki słodkowodne:Rodzina Fredericellidae

  • Fredericella sultana (Blumenbach, 1779)

Rodzina Plumatellidae

  • Plumatella casmiana Oka, 1907
  • Plumatella emarginata Allman, 1844
  • Plumatella fruticosa Allman, 1844
  • Plumatella fungosa (Pallas, 1768)
  • Plumatella repens (Linnaeus, 1758)
  • Hyalinella punctata (Hancock, 1850)

Rodzina Pectinatellidae

  • Pectinatella magnifica (Leidy, 1851)

Rodzina Lophopodidae

  • Lophopus crystallinus (Pallas, 1768)

Rodzina Cristatellidae

Rodzina Paludicellidae

  • Paludicella articulata (Ehrenberg, 1831)

Gatunki morskie:

Rodzina Electridae[7]

Rodzina Membraniporidae

  • Electra pilosa (Linnaeus, 1768)
  • Electra membranacea Linnaeus, 1767
  • Callopora aurita Hincks, 1877

Rodzina Alcyonidae

  • Alcyonidioides mytili (Dalyell, 1848)[10], syn. Alcyonidium mytili Dalyell, 1847[2]

Rodzina Vesiculariidae

  • Bowerbankia caudata (Hincks, 1877)

Rodzina Victorellidae

  • Victorella pavida Saville Kant, 1870

Wstężnice (Nemertea)

Wstężnice (Nemertea), nazywane również wstężniakami, są reprezentowane w polskiej faunie przez 4 gatunki[5]:

Gromada Enopla

incertae sedis

  • Prostoma puteale (Dugès, 1828) – syn. P. clepsinoides (Dugès, 1828)
  • Prostoma graecense (Böhmig, 1892)
  • Prostoma kolasai Gibson & Moore, 1976

Rodzina Acteonemertidae

Pierścienice (Annelida)

Do pierścienic (Annelida) należą między innymi popularne dżdżownice, wazonkowce, rureczniki i pijawki. Wiele gatunków ze skąposzczetów występuje w wodach morskich. W Polsce stwierdzono ponad 300 gatunków z tej grupy[11].

Osobny artykuł: Pierścienice Polski.

Mięczaki (Mollusca)

Mięczaki (Mollusca) są bardzo silnie zróżnicowaną grupą zwierząt. W faunie światowej zalicza się do nich między innymi kalmary, ośmiornice, chitony czy bruzdobrzuchy. W Polsce występują tylko przedstawiciele dwóch największych grup – ślimaków (Gastropoda) i małży (Bivalvia). Liczba gatunków występujących w Polsce wynosi 282[5].

Osobny artykuł: Mięczaki Polski.

Niezmogowce (Priapulida)

Dwa gatunki niezmogowców (Priapulida) występują na dnie Bałtyku[2]:

Rodzina niezmogowcowate Priapulidae

  • Priapulus caudatus Lamarck, 1816
  • Halicryptus spinulosus von Siebold, 1800

Nitnikowce (Nematomorpha)

Występowanie 11 gatunków nitnikowców (Nematomorpha) stwierdzono na obszarze Polski do 2008 roku[5]:

Chordodea

Rodzina Chordodidae

  • Gordionus dubiosus Heinze, 1937
  • Gordionus scaber Muller, 1927
  • Gordionus strigatus Muller, 1927
  • Gordionus wolterstorffii (Camerano, 1888)
  • Parachordodes gemmatus (Villot, 1885)
  • Parachordodes tolosanus (Dujardin, 1842)
  • Paragordionus rautheri Heinze, 1937

Gordea

Rodzina drucieńcowate Gordiidae

  • Gordius albopunctatus Muller, 1927
  • Gordius aquaticus Linnaeus, 1758 – drucieniec wodny[5]
  • Gordius germanicus Heinze, 1937
  • Gordius muelleri Heinze, 1933 – (G. mulleri)

Niesporczaki (Tardigrada)

Niesporczaki (Tardigrada) są pospolitą, ale mało znaną grupą zwierząt, zdolną do wytrzymywania ekstremalnych warunków środowiskowych. Potrafią przeżyć nawet w przestrzeni kosmicznej. Są grupą słabo zbadaną, co roku opisuje się wiele nowych gatunków również z terenu Polski. Do tej pory stwierdzono w Polsce około 100 gatunków.

Osobny artykuł: Niesporczaki Polski.

Stawonogi (Arthropoda)

Rak błotny

Skorupiaki (Crustacea)

Do skorupiaków zalicza się powszechnie znane rozwielitki (dafnie), małżoraczki, oczliki, kiełże, stonogi, krewetki, raki i kraby. Mniej znanymi, choć zasługującymi na szczególną uwagę, są przekopnice (przekopnica właściwa Triops cancriformis nie zmieniła się od triasu, czyli 220 mln lat), pasożytujące na rybach splewki czy osiadłe pąkle. Do 2008 roku zarejestrowano w Polsce występowanie około 500 gatunków[5] (według innych źródeł do początku XXI w. stwierdzono 792 gatunki, z czego 17 obcych[12]) skorupiaków, w tym:

Skrzelonogi (Branchiopoda)

Zalicza się tu między innymi rozwielitki, przekopnice, solowce i zadychry. W Polsce stwierdzono występowanie ponad 110 taksonów skrzelonogów (Branchiopoda).

Osobny artykuł: Skrzelonogi Polski.

Małżoraczki (Ostracoda)

Liczba gatunków małżoraczków (Ostracoda) stwierdzonych w Polsce wynosi ponad 160 taksonów[2].

Osobny artykuł: Małżoraczki Polski.

Maxillopoda

Widłonogi (Copepoda)

Liczba gatunków widłonogów (Copepoda) stwierdzonych w Polsce wynosi około 190 taksonów. Niektóre z nich to gatunki pasożytnicze[2].

Osobny artykuł: Widłonogi Polski.
Tarczenice (Branchiura)

Tarczenice Branchiura są zewnętrznymi pasożytami ryb. W Polsce występują trzy gatunki z tej grupy, z których pospolity jest tylko A. foliaceus:[2]

Rodzina splewkowate Argulidae Leach, 1819

Wąsonogi (Cirripedia)

W Bałtyku występuje jeden pospolity gatunek[2] z grupy wąsonogów (Cirripedia) należący do gatunków inwazyjnych:

Rodzina pąklowate Balanidae Leach, 1806

Wrzęchy (Pentastomida)

Wrzęchy (Pentastomida) są pasożytami wewnętrznymi ssaków. Jeden gatunek został wykazany w północnej części kraju:[2]

Rodzina Linguatulidae Haldeman, 1851

  • Linguatula serrata Frölich, 1789

Pancerzowce (Malacostraca)

Pancerzowce (Malacostraca) to bardzo znana grupa skorupiaków o bardzo dużym znaczeniu. Należą do nich kiełże, ośliczki, krewetki, raki czy kraby. Pospolite są również i powszechnie znane przynajmniej z wyglądu występujące na lądzie prosionki czy stonogi. W Polsce stwierdzono około 120 gatunków tych zwierząt.

Osobny artykuł: Pancerzowce Polski.

Szczękoczułkowce (Chelicerata)

Pajęczaki (Arachnida)

Krzyżak ogrodowy

Do pajęczaków należą stawonogi z czterema parami odnóży krocznych. W Polsce występują liczne gatunki pająków i roztoczy, a także mniej znane grupy jak zaleszczotki i kosarze.

Pająki (Araneae)

W Polsce odnotowano dotąd nieco ponad 800 gatunków pająków[13], z czego 11–20 to gatunki obce dla Europy[14].

Osobny artykuł: Pająki Polski.
Roztocze (Acari)
Actinotrichida
Astigmata syn. Astigmatina
Podrząd Mechowce (Oribatida)
Podrząd Prostigmata
Dręcze (Anactinotrichida, syn. Parasitiformes)
Rząd Kleszcze (Ixodida)
Osobny artykuł: Kleszcze Polski.
  • kleszcz pospolity (Ixodes ricinus)
  • lądzień czerwonatka (Trombidium holosericeum)
  • pionówka (Piona sp.)
  • glonówka (Hydrachna sp.)
  • kurzawnik (Dermatophagoides sp.)
  • szpeciel (Eriophyes sp.)
Rząd Żukowce (Mesostigmata)[15][16]
Podrząd Microgyniina
Rodzina Microgyniidae
  • Microsejus
Podrząd Sejina
Rodzina Sejidae
  • Sejus
Podrząd Gamasina
Rodzina Epicriidae
  • Epicrius
Rodzina Zerconidae
Rodzina Parasitidae
  • Parasitellus
  • Parasitus
  • Vulgarogamasus
  • Holoparasitus
  • Leptogamasus
  • Paragamasus
  • Pergamasus
  • Porrhostaspis
Rodzina Macrochelidae
  • Geholaspis
  • Macrocheles
  • Neopodocinum
Rodzina Eviphididae
  • Eviphis
Rodzina Ascidae
  • Gamasellodes
  • Proctolaelaps
  • Arctoseius
  • Cheiroseius
  • Platyseius
  • Lasioseius
  • Asca
Rodzina Laelapidae
  • Eulaelaps
  • Haemogamasus
  • Haemogamus
  • Hirstionyssus
  • Androlaelaps
  • Hyperlaelaps
  • Hypoaspis
  • Laelaps
  • Ololaelaps
Rodzina Veidaiaiidae
  • Veigaia
Rodzina Rhodocaridae
Rodzina Pachylaelapidae
  • Pachylaelaps
Rodzina Digimasellidae
Rodzina Ameroseiidae
  • Ameroseius
Rodzina Phytoseiidae
  • Amblyseius
Rodzina Macrochelidae
  • Geholaspis
Rodzina Rhodacaridae
  • Rhodacarus
Podrząd Uropodina
Rodzina Trachytidae
Rodzina Polyaspidae
  • Polyaspinus
  • Polyaspis
Rodzina Trematuridae
  • Trichouropoda
Rodzina Urodinychidae
  • Dinychus
  • Urodiaspis
  • Urobowella
Rodzina Trachyuropopidae
  • Trachyuropoda
Rodzina Uropodidae
  • Uropoda

lista niekompletna

Kosarze (Opiliones)
Osobny artykuł: Kosarze Polski.

Pospolita grupa drapieżnych pajęczaków, występująca głównie w środowiskach leśnych, ale wiele gatunków jest synantropami spotykanymi również w domach mieszkalnych. W Polsce stwierdzono co najmniej 36 gatunków kosarzy (Opiliones):[17]

Rodzina Sironidae

Rodzina podłazowate Trogulidae

  • Trogulus nepaeformis (Scopoli, 1763)
  • Trogulus tricarinatus (Linnaeus, 1758) – podłaz deskowaty

Rodzina Nemastomatidae

  • Mitostoma chrysomelas (Hermann, 1804)
  • Nematostoma lugubre (O. F. Muller, 1776)
  • Nematostoma triste (C. L. Koch, 1835)
  • Paranemastoma kochi (Nowicki, 1870)
  • Paranemastoma quadripunctatum (Perty, 1833)

Rodzina skubunowate Ischyropsalididae

  • Ischyropsalis hellwigi (Panzer, 1794) – skubun kleszczownik
  • Ischyropsalis manicata Koch, 1869

Rodzina kosarzowate Phalangiidae

  • Astrobunus laevipes (Canestrini, 1872)
  • Leiobunum blackwalli Meade, 1861
  • Leiobunum limbatum L. Koch, 1861
  • Leiobunum rotundum (Latreille, 1798)
  • Leiobunum rupestre (Herbst, 1799)
  • Leiobunum tisciae Avram, 1968
  • Nelima gothica Lohmander, 1945
  • Nelima semproni Szalay, 1951
  • Gyas titanus Simon, 1879
  • Lacinus dentiger (C. L. Koch, 1848)
  • Lacinus ephippiatus (C. L. Koch, 1835)
  • Lacinus horridus (Panzer, 1794)
  • Mitopus morio (Fabricius, 1779)
  • Oligolophus hanseni (Kraepelin, 1896)
  • Oligolophus tridens (C. L. Koch, 1836)
  • Paroligophus agrestis (Meade, 1758)
  • Phalangium opilio Linnaeus, 1835) – kosarz pospolity
  • Rilaena triangularis (Herbst, 1799)
  • Lophopilio palpinalis (Herbst, 1799)
  • Platybunus bucephalus (C. L. Koch, 1938)
  • Platybunus pallidus Silhavy, 1938
  • Egaenus convexus (C. L. Koch, 1835)
  • Opilio canestrinii (Thorell, 1876)
  • Opilio dinaricus Silhavy, 1938
  • Opilio parietinus (De Geer, 1839) – kosarz ścienny
  • Opilio saxatilis (C. L. Koch, 1855)
Zaleszczotki (Pseudoscorpionida)

W Polsce stwierdzono występowanie 47 gatunków zaleszczotków (Pseudoscorpionida)[18][19]:

Rodzina Chthoniidae

Rodzina Neobisiidae

Rodzina Larcidae

Rodzina Cheiridiidae

Rodzina Chernetidae

  • Lamprochernes chyzeri Tomosvary, 1882
  • Lamprochernes nodosus (Schrank, 1803)
  • Anthrenochernes stellae Lohmander, 1939
  • Pselaphochernes scorpioides (Hermann, 1804)
  • Allochernes dubius (Cambridfe, 1892)
  • Allochernes peregrinus Lohmander, 1939)
  • Allochernes wideri (C. L. Koch, 1843)
  • Chernes nigrimanus (Ellingsen, 1897)
  • Chernes similis Beier, 1932
  • Chernes cimicoides (Fabricius, 1793)
  • Chernes hahni L. Koch, 1873
  • Chernes beieri Harvey, 1990
  • Dinocheirus panzeri (C.L. Koch, 1837) – (syn. Chernes rufeolus (E. Simon, 1879))
  • Dendrochernes cyrneus (L. Koch, 1873)

Rodzina zaleszczotkowate Cheliferidae

Rozłupnogłowce (Schizomida)

W Polsce stwierdzono jeden gatunek zawleczony[20]:

Rodzina Hubbardiidae

  • Stenochrus portoricensis

Kikutnice (Pantopoda)

Na dnie polskiego Bałtyku stwierdzono występowanie dwóch gatunków z gromady kikutnic (Pycnogonida).

Rodzina Nymphonidae Wilson, 1878


Sześcionogie (Hexapoda)

Skrytoszczękie (Entognatha)

Skrytoszczękie (Entognatha) są reprezentowane w Polsce przez 547 gatunków[21].

Widłogonki (Diplura)

W Polsce stwierdzono 10 gatunków; wszystkie z rodziny widłogonkowatych (Campodeidae)[22]:

  • Campodea apula
  • Campodea augens
  • Campodea chionea
  • Campodea fragiliswidłogonka krucha
  • Campodea franzi
  • Campodea plusiochaeta
  • Campodea silvestrii
  • Campodea staphylinus – widłogonka pospolita
  • Campodea suenssoni
  • Campodea wygodzinskyi
Pierwogonki (Protura)

W Polsce stwierdzono dotychczas 69 gatunków z 4 rodzin, przy czym szacuje się, że jest to około 60-70% krajowych gatunków[22]

Osobny artykuł: Pierwogonki Polski.
Skoczogonki (Collembola)

W Polsce stwierdzono 470 gatunków[22].

Osobny artykuł: Skoczogonki Polski.

Owady (Insecta)

Liczbę gatunków owadów występujących w Polsce na podstawie opublikowanych danych można szacować na około 28–30 tysięcy.

Osobny artykuł: Owady Polski.

Wije (Myriapoda)

Do 2008 roku zarejestrowano w Polsce występowanie 147 gatunków wijów (Myriapoda)[5].

Osobny artykuł: Wije Polski.

Szczecioszczękie (Chaetognatha)

W wodach Bałtyku stwierdzono 2 gatunki szczecioszczękich (Chaetognatha)[2]:

Rodzina strzałkowate Sagittidae

  • Sagitta setosa J.Müller, 1847 – tylko okresowo w Bałtyku, po wlewach wód z Morza Północnego.
  • Parasagitta elegans (Verrill, 1873) – w Bałtyku endemiczny podgatunek P. elegans baltica Ritter-Záhony, 1911.

Szkarłupnie (Echinodermata)

W wodach Bałtyku stwierdzono 2 gatunki szkarłupni (Echinodermata)[2]:

Rozgwiazdy (Asteroidea)

Rodzina Asteriidae

  • Asterias rubens Linnaeus, 1758 – rozgwiazda czerwona – sporadycznie w Basenie Arkońskim, wyjątkowo w basenie Bornholmskim

Wężowidła (Ophiuroidea)

Rodzina Ophiolepididae

  • Ophiura albida (Forbes, 1841) – wężowidło białe – rzadko pojawia się w Basenie Arkońskim, możliwe występowanie również wężowideł z rodzaju Amphiura sp. (A. filiformis i A. chiajei z rodziny Amphiuridae) pospolitych w Cieśninach Duńskich.

Strunowce (Chordata)

Osłonice (Tunicata)

W wodach Bałtyku występują 4 gatunki osłonic (Tunicata)[2]:

Ogonice (Appenidicularia)

Rodzina Fritillariidae Lohmann, 1915

  • Fritillaria borealis Lohmann, 1896

Rodzina Oikopleuridae Lohmann, 1915

  • Oikopleura dioica Fol, 1872

Żachwy (Ascidiacea)

Rodzina Styelidae Sluiter, 1895

Ryby (Pisces)

Okoń

W Polsce występuje ponad 160 gatunków zaliczanych do ryb (w tym minogów). Większość z nich stanowią ryby kostnoszkieletowe (Osteichthyes). W Morzu Bałtyckim występują gatunki morskie, a także gatunki dwuśrodowiskowe dorastające w środowisku morskim i wędrujące w górę rzek w celu odbycia tarła (wyjątkiem jest węgorz dojrzewający w wodach słodkich i wędrujący na tarło do Morza Sargassowego). Wiele gatunków morskich pojawia się w Bałtyku sporadycznie.

Znaczny udział w ichtiofaunie Polski mają gatunki celowo lub przypadkowo wprowadzone do polskich wód (około 40 gatunków).

Osobny artykuł: Ryby Polski.


Płazy (Amphibia)

Salamandra plamista

Liczba gatunków płazów występujących w Polsce wynosi 18.

Gady (Reptilia)

Osobny artykuł: Gady Polski.
Żółw błotny

Liczba gatunków gadów występujących w Polsce wynosi 15 (11 rodzimych i 4 introdukowane).

Ptaki (Aves)

Bocian biały

Liczba gatunków ptaków (Aves) stwierdzonych w Polsce i wpisanych na listę krajowej awifauny wynosiła 31 grudnia 2022 r. 473 (według podziału przyjętego przez Komisję Faunistyczną Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego, która zajmuje się weryfikacją obserwacji)[potrzebny przypis]. Są to ptaki, które według klasyfikacji AERC zostały zaliczone do kategorii A, B i C (pojaw naturalny lub wtórnie naturalny).

Osobny artykuł: Ptaki Polski.


Ssaki (Mammalia)

Żubr

Liczba gatunków ssaków stwierdzonych w stanie dzikim na terenie Polski w czasach historycznych wynosi 114, lub (uwzględniając sobola) 115.

Osobny artykuł: Ssaki Polski.


Zobacz też

Przypisy