Fola Esch

luksemburski klub piłki nożnej

Cercle Sportif Fola Eschluksemburski klub piłkarski z siedzibą w mieście Esch-sur-Alzette.

CS Fola Esch
Ilustracja
Pełna nazwa

Cercle Sportif Fola Esch

Barwy

       

Data założenia

9 grudnia 1906

Liga

Nationaldivisioun

Państwo

 Luksemburg

Adres

Rue du Stade 83, L-4001 Esch-sur-Alzette

Stadion

Stade Émile Mayrisch

Prezes

Gérard Lopez

Trener

Sébastien Grandjean

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Osiągnięcia

  • Mistrz Luksemburga (8): 1917/18, 1919/20, 1921/22, 1923/24, 1929/30, 2012/13, 2014/15, 2020/21
  • Wicemistrz Luksemburga (11): 1916/17, 1918/19, 1920/21, 1928/29, 1948/49, 1953/54, 1954/55, 2010/11, 2013/14, 2015/16, 2018/19
  • Trzecie miejsce w I lidze (9): 1915/16, 1917/18, 1922/23, 1925/26, 1946/47, 1972/73, 2016/17, 2017/18, 2021/22
  • Puchar Luksemburga (3): 1922/23, 1923/24, 1954/55
  • Finał Pucharu Luksemburga: 1972/73

Historia

Klub założony został 9 grudnia 1906 roku przez brytyjskiego profesora pod nazwą Football and Lawn Tennis Club Esch. Nowy klub był pierwszym klubem piłkarskim w Luksemburgu. Barwy w biało-czerwone pasy przyjęte zostały w 1907 roku. W 1910 klub połączył się z drużyną FC Nerva, przyjmując do dziś stosowaną nazwę Cercle Sportif Fola Esch.

Początkowo był to najlepszy klub w kraju, który w latach 1918-1924 zdobył cztery tytuły mistrzowskie i dwa Puchary Luksemburga, w tym w 1924 podwójną koronę. Następny tytuł mistrzowski Fola zdobyła w 1930 i jak dotąd był to ostatni taki sukces klubu. W 1935 klub przeniósł się na obecny stadion Stade Émile Mayrisch. W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej w latach 1940-1944 klub występował pod nazwą Rote Erde Esch. Ostatnią zdobyczą klubu był Puchar Luksemburga w 1955 roku. W późniejszym okresie klub stracił pozycję czołowego klubu w kraju, a w sezonie 1957/58 zajął ostatnie miejsce w tabeli i po raz pierwszy w historii spadł do II ligi – jednak tylko na rok. Także przedostatnie miejsce w sezonach 1959/60 i 1962/63 doprowadziło do drugiego (na jeden sezon) i trzeciego spadku. Fola w latach 1963-1968 grała w II lidze, a krótki epizod I-ligowy w sezonie 1968/69 zakończyła na ostatnim miejscu.

Kolejny powrót do I ligi zrodził nadzieję na powrót do czołówki, gdy Fola w sezonie 1972/73 zajęła w mistrzostwach kraju 3. miejsce oraz dotarła do finału Pucharu Luksemburga. Drugi z tych sukcesów pozwolił klubowi na start w europejskich pucharach – w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1973/74. Pierwszy przeciwnik, bułgarski klub Beroe Stara Zagora, okazał się zdecydowanie za silny. Na wyjeździe Fola przegrała aż 0:7. Również w rewanżu na własnym stadionie piłkarze luksemburskiego klubu nie zdołali zagrozić przybyszom i przegrali 1:4. W następnych latach klub spisywał się słabiej, aż w sezonie 1975/76 po zajęciu ostatniej pozycji w tabeli kolejny raz opuścił najwyższą ligę.

Przez kilkanaście lat Fola była czołowym klubem II ligi Luksemburga, aż w końcu w sezonie 1988/89 ponownie awansowała do I ligi. Powrót był bardzo udany i w sezonie 1989/90 klub zajął 3. miejsce, jednak w następnym sezonie znów doszło do spadku, choć tylko na rok. Następny spadek miał miejsce w sezonie 1993/94.

W latach 90., gdy Luksemburg ogarnięty został przez falę konsolidacji klubów, Fola otrzymała propozycję fuzji ze swym potężniejszym sąsiadem, klubem Jeunesse Esch, którą zdecydowanie odrzuciła. W sezonie 1999/2000 II ligowa Fola spadła aż do III ligi. W sezonie 2002/03 klub powrócił do II ligi. W sezonie 2004/05 Fola po raz drugi w historii spadła do III ligi luksemburskiej, jednak już w następnym sezonie awansowała z powrotem do II ligi. W sezonie 2006/07 klub zajął 3. miejsce i zakwalifikował się do barażu o awans do I ligi, który jednak przegrał z klubem Victoria Rosport. W sierpniu 2007 zespół doznał znaczącego wzmocnienia, ponieważ kontrakt z klubem Fola podpisał Mustapha Hadji, były pomocnik reprezentacji Maroka.

W sezonie 2007/08 Fola zajęła 2. miejsce w II lidze i awansowała do najwyższej ligi Luksemburga.

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
SezonRozgrywkiRundaPrzeciwnikDomWyjazdOgólnie
1973/74Puchar Zdobywców Pucharów1R Beroe Stara Zagora0–71–41–11
2011/12Liga Europy1Q Elfsborg1–10–41–5
2013/14Liga Mistrzów2Q Dinamo Zagrzeb0–50–10–6
2014/15Liga Europy1Q IFK Göteborg0–20–00–2
2015/16Liga Mistrzów2Q Dinamo Zagrzeb0–31–11–4
2016/17Liga Europy1Q Aberdeen1–01–32–3
2017/18Liga Europy1Q Milsami Orgiejów2–11–13–2
2Q İnter Baku4–10–14–2
3Q Östersunds FK1–20–11–3
2018/19Liga Europy1Q FC Prishtina0–00–00–0, k: 5–4
2Q KRC Genk1–40–51–9
2019/20Liga Europy1Q Czichura Saczchere1–21–22–4
2020/21Liga Mistrzów1Q Sheriff Tyraspol0–2 (W)
Liga Europy2Q Ararat-Armenia3–4 (W), Dogr.
2021/22Liga Mistrzów1Q Lincoln Red Imps2–20–52–7
Liga Konferencji Europy2Q Szachcior Soligorsk1–02–13–1
3Q Linfield2–12–14–2
PO Kajrat Ałmaty1–41–32–7
2022/23Liga Konferencji Europy1Q SP Tre Fiori0–11–31–4

Skład na sezon 2015/2016

NrPoz.Piłkarz
1BR Thomas Hym
2OB Massimo Martino
3OB Losseni Keita
4OB Enes Mahmutović
5OB Erwan Martin
6OB Billy Bernard
7PO Ben Payal
8PO Fouad Rachid
9NA Julien Hornuss
10PO Jakob Dallevedove
11NA Emmanuel Françoise
12PO Jordy Peiffer
14NA Žarko Lukić
NrPoz.Piłkarz
15NA Samir Hadji
18NA Basile Camerling
19PO Gérard Mersch
20PO Ahmed Rani
22BR Steve Peiffer
23OB Tom Laterza
24OB Mehdi Kirch
25PO Ronny
26PO Ryan Klapp
27NA Stefano Bensi
28OB Julien Klein
33BR Emanuel Cabral

Linki zewnętrzne