François Truffaut

Był jednym z prekursorów francuskiej Nowej Fali^[1][2]. Znany jest też ze swojej działalności dziennikarskiej jako krytyk „Cahiers du Cinéma” oraz jako autor^[b] wywiadu-rzeki z Alfredem Hitchcockiem pt. Hitchcock/Truffaut.

Jako aktor wystąpił w kilku własnych filmach, a także m.in. w filmie Bliskie spotkania trzeciego stopnia (1977) Stevena Spielberga.

Do jego najbardziej znanych filmów należą: autobiograficzne Czterysta batów (1959), Jules i Jim (1962) oraz ekranizacja powieści Raya Bradbury'ego pt. Fahrenheit 451 (1966).

Zasiadał w jury konkursu głównego na 15. MFF w Cannes (1962)^[3].

Zmarł 21 października 1984 na nowotwór mózgu, który zdiagnozowano u niego rok wcześniej^[4].

• 1983: Byle do niedzieli (Vivement dimanche!, wystąpili: Fanny Ardant, Jean-Louis Trintignant)
• 1981: Kobieta z sąsiedztwa (La Femme d’à côté, wystąpili: Fanny Ardant, Gérard Depardieu)
• 1980: Ostatnie metro (Le Dernier métro, wystąpili: Catherine Deneuve, Gérard Depardieu)
• 1979: Uciekająca miłość (L’amour en fuite) wystąpili: Jean-Pierre Léaud, Claude Jade)
• 1978: Zielony pokój (La Chambre verte wystąpili: François Truffaut, Nathalie Baye)
• 1977: Bliskie spotkania trzeciego stopnia
• 1977: Mężczyzna, który kochał kobiety (L’homme qui aimait les femmes, wystąpili: Charles Denner, Brigitte Fossey)
• 1976: Kieszonkowe (L’Argent de poche)
• 1975: Miłość Adeli H. (L’Histoire d'Adèle H., z udziałem Isabelle Adjani)
• 1973: Noc amerykańska (La Nuit américaine wystąpili: Jean-Pierre Léaud, Jacqueline Bisset)
• 1972: Taka ładna dziewczyna (Une belle fille comme moi z udziałem Bernadette Lafont)
• 1971: Dwie Angielki i kontynent (Les Deux Anglaises et le Continent)
• 1970: Małżeństwo (Domicile conjugal, wystąpili: Claude Jade, Jean-Pierre Léaud)
• 1970: Dzikie dziecko (L’Enfant sauvage)
• 1969: Syrena z Missisipi (La Sirène du Mississippi wystąpili: Catherine Deneuve, Jean-Paul Belmondo)
• 1968: Skradzione pocałunki (Baisers volés, wystąpili: Jean-Pierre Léaud, Claude Jade)
• 1968: Panna młoda w żałobie (La mariée était en noir, wystąpili: Jeanne Moreau, Charles Denner)
• 1966: Fahrenheit 451 (z udziałem Julie Christie)
• 1964: Gładka skóra (La peau douce, z udziałem Françoise Dorléac)
• 1962: Miłość dwudziestolatków (L’Amour à vingt ans)
• 1961: Jules i Jim (Jules et Jim z udziałem Jeanne Moreau)
• 1960: Tire au flanc
• 1960: Strzelajcie do pianisty (Tirez sur le pianiste, wystąpił Charles Aznavour)
• 1959: Czterysta batów (Les quatre cents coups, wystąpił Jean-Pierre Léaud)
• 1958: Łobuzy (Les mistons)
• 1955: Odwiedziny (Une visite)

• Cezar za film Ostatnie metro (najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepszy scenariusz oryginalny lub adaptowany) – 1981^[5]
• Nagroda BAFTA za film Noc amerykańska (najlepszy reżyser) – 1974^[6]
• Nagroda na MFF w Cannes za film Bezustanne tarapaty (najlepszy reżyser) – 1959^[7]

• François Truffaut w bazie IMDb (ang.)
• François Truffaut w bazie Filmweb
• François Truffaut w bazie Notable Names Database (ang.)