Heikki Hasu
Heikki Vihtori Hasu (ur. 21 marca 1926 w Myllikoski) – fiński narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej i biegach narciarskich, trzykrotny medalista olimpijski oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata.
 | |||||||
| Data i miejsce urodzenia | 21 marca 1926 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | Myllykosken Kilpa-Veikot | ||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||
| Dorobek medalowy | |||||||
| Inne nagrody | |||||||
| |||||||
Kariera
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Sankt Moritz w 1948 r. Zdobył złoty medal w kombinacji norweskiej, a w biegu na 18 km zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Gunnarem Erikssonem ze Szwecji. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Oslo Finowie w składzie: Heikki Hasu, Paavo Lonkila, Urpo Korhonen i Tapio Mäkelä wywalczyli złoty medal w sztafecie biegowej 4 × 10 km. Hasu ponadto zdobył srebrny medal w kombinacji, ulegając jedynie Simonowi Slåttvikowi z Norwegii. W biegu na 18 km ponownie zajął czwarte miejsce, tym razem w walce o brązowy medal lepszy okazał się jego rodak Paavo Lonkila. Na kolejnych igrzyskach już nie startował.
Mistrzostwa świata w Lake Placid w 1950 r. były pierwszymi i zarazem ostatnimi w jego karierze. Zdobył tam złoty medal w kombinacji, a wraz z Viljo Vellonenem, Paavo Lonkilą i Augustem Kiuru wywalczył srebrny medal w sztafecie. Zajął także 18. miejsce w biegu na 18 km techniką klasyczną.
W 1948 roku wygrał zawody w kombinacji norweskiej podczas Salpausselän Kisat. Wyczyn ten powtórzył w latach 1949, 1951, 1952 i 1953. W 1953 roku wygrał kombinację podczas Holmenkollen ski festival. Hasu został wybrany sportowcem roku w Finlandii w 1948 i 1950 roku. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się rolnictwem. Był także posłem do Eduskunty w latach 1962-66 i 1967-70.
W 1952 roku otrzymał norweski Medal Holmenkollen wraz ze szwedzkim biegaczem narciarskim Nilsem Karlssonem i dwoma Norwegami: narciarzem alpejskim Steinem Eriksenem oraz dwuboistą klasycznym Torbjørnem Falkangerem.
Osiągnięcia kombinacji norweskiej
Igrzyska olimpijskie 
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 1 lutego | 1948 |  Sankt Moritz | Indywidualnie | 448.80 pkt | - | - |
2. | 18 lutego | 1952 |  Oslo | Indywidualnie | 451.621 pkt | -4.121 pkt | Simon Slåttvik |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 3 lutego | 1950 |  Lake Placid | Indywidualnie | 455.2 pkt | - | - |
Osiągnięcia w biegach narciarskich
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4. | 31 stycznia | 1948 | Sankt Moritz | 18 km stylem klasycznym | 1:13:50 h | +2:53 min |  Martin Lundström |
| 4. | 18 lutego | 1952 | Oslo | 18 km stylem klasycznym | 1:01:34 h | +50 s | Hallgeir Brenden |
| 1. | 23 lutego | 1952 | Oslo | Sztafeta 4 × 10 km[1] | 2:20:16 h | - | - |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 10. | 3 lutego | 1950 | Lake Placid | 18 km stylem klasycznym | 1:06:16 h | +1:57 min | Karl-Erik Åström |
2. | 5 lutego | 1950 | Lake Placid | Sztafeta 4 × 10 km[2] | 2:39:59 h | +1:52 min | Szwecja |
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (biegi) (niem. • ang. • fr.)
- Profil na stronie FIS (kombinacja) (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-22)]. (ang.).