Jacqueline Seifriedsberger

Na arenie międzynarodowej zadebiutowała 13 sierpnia 2003 podczas letnich zawodów Pucharu Kontynentalnego w austriackim Bischofshofen, zajmując jedenastą pozycję. 1 marca 2006 po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując trzecie miejsce w Zaō. Później sześciokrotnie zwyciężyła w letnich konkursach Pucharu Kontynentalnego.

Po raz pierwszy na mistrzostwach świata juniorów wystąpiła w 2006 w Kranju, zajmując tam szóstą pozycję. Później jeszcze pięciokrotnie startowała w MŚJ. Najwyższe miejsce zajęła 28 lutego 2008 w Zakopanem, zdobywając złoty medal.

W mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym zadebiutowała w 2009 w Libercu, zajmując 12. miejsce, a dwa lata później w Oslo uplasowała się na 31. pozycji. 22 lutego 2013 w Val di Fiemme zdobyła indywidualnie brązowy medal, a dwa dni później została drużynową wicemistrzynią świata (w konkursie mieszanym).

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 13. miejsce, po skokach 84 m i 82,5 m^[1]. 12 lutego 2012 po raz pierwszy w konkursie PŚ stanęła na podium w Ljubno, zajmując 3. miejsce^[2]. Pierwsze zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata odniosła 3 lutego 2013 w Sapporo.

Indywidualnie

2018 Pjongczang

–

13. miejsce (K-98)

Starty J. Seifriedsberger na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
13.	12 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	ind.	93,0 m	92,0 m	183,5 pkt	81,1 pkt	Maren Lundby

Indywidualnie

2009 Liberec	–	12. miejsce (K-90)
2011 Oslo	–	32. miejsce (K-95)
2013 Val di Fiemme / Predazzo	–	brązowy medal (K-95)
2015 Falun	–	7. miejsce (K-90)
2017 Lahti	–	7. miejsce (K-90)
2019 Seefeld	–	16. miejsce (K-99)

Drużynowo

2013 Val di Fiemme / Predazzo	–	srebrny medal (K-95, drużyna mieszana)[a]
2015 Falun	–	4. miejsce (K-90, drużyna mieszana)[b]
2017 Lahti	–	srebrny medal (K-90, drużyna mieszana)[c]
2019 Seefeld	–	srebrny medal (K-99)[d]
2023 Planica	–	srebrny medal (K-95, drużyna mieszana)[e]

Starty J. Seifriedsberger na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
12.	20 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	ind.	76,0 m	83,0 m	178,5 pkt	64,5 pkt	Lindsey Van
32.	25 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	ind.	78,0 m	–	71,1 pkt	160,6 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
3.	22 lutego	2013	Val di Fiemme / Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	ind.	104,0 m	98,5 m	237,2 pkt	16,5 pkt	Sarah Hendrickson
2.	24 lutego	2013	Val di Fiemme / Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. miesz.[a]	97,5 m	99,5 m	986,7 pkt (245,3 pkt)	24,3 pkt	Japonia
7.	20 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	ind.	89,0 m	90,5 m	225,6 pkt	11,3 pkt	Carina Vogt
4.	22 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	druż. miesz.[b]	96,5 m	90,0 m	869,5 pkt (216,4 pkt)	48,4 pkt	Niemcy
7.	24 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	ind.	94,0 m	92,5 m	240,9 pkt	13,7 pkt	Carina Vogt
2.	26 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. miesz.[c]	94,5 m	92,5 m	999,3 pkt (247,0 pkt)	36,2 pkt	Niemcy
2.	26 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż.[d]	92,5 m	96,0 m	880,3 pkt (205,8 pkt)	18,6 pkt	Niemcy
16.	27 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	ind.	95,0 m	94,5 m	212,3 pkt	47,3 pkt	Maren Lundby
2.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż.[e]	84,0 m	89,5 m	831,1 pkt (186,5 pkt)	12,7 pkt	Niemcy

Indywidualnie

2006 Kranj	–	6. miejsce (K-100)
2007 Tarvisio / Planica	–	6. miejsce (K-90)
2008 Zakopane	–	złoty medal (K-85)
2009 Szczyrbskie Jezioro	–	5. miejsce (K-90)
2010 Hinterzarten	–	6. miejsce (K-95)
2011 Otepää	–	4. miejsce (K-90)

Starty J. Seifriedsberger na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
6.	5 lutego	2006	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	indywid.	98,5 m	92,5 m	210,3 pkt	45,5 pkt	Juliane Seyfarth
6.	17 marca	2007	Tarvisio / Planica	Srednija velikanka	K-90	HS-100	indywid.	86,5 m	86,5 m	207,5 pkt	22,0 pkt	Lisa Demetz
1.	28 lutego	2008	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywid.	87,0 m	84,0 m	227,0 pkt	–
5.	6 lutego	2009	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970 B	K-90	HS-100	indywid.	92,5 m	90,0 m	231,0 pkt	11,0 pkt	Magdalena Schnurr
6.	29 stycznia	2010	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	indywid.	95,0 m	101,0 m	239,5 pkt	28,0 pkt	Elena Runggaldier
4.	27 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	indywid.	94,0 m	95,5 m	247,5 pkt	10,0 pkt	Coline Mattel

Indywidualnie

2023 Kraków/Zakopane[f]

–

złoty medal (K-95)

Drużynowo

2023 Kraków/Zakopane[f]

–

złoty medal (drużyna mieszana)[g]

Starty J. Seifriedsberger na igrzyskach europejskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
1.	27 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	99,0 m	98,5 m	262,6 pkt	–
1.	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. mix.[g]	95,5 m	99,5 m	939,3 pkt (230,4 pkt)	–

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	3 lutego	2013	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	94,0 m	93,0 m	245,7 pkt
2.	3 lutego	2024	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	125,0 m	127,0 m	161,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca	Przypisy
1.	12 lutego	2012	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	87,0 m	84,5 m	222,4 pkt	3.	0,7 pkt	Daniela Iraschko	[2]
2.	5 stycznia	2013	Schonach	Langenwaldschanze	K-95	HS-106	93,0 m	95,5 m	219,2 pkt	3.	22,9 pkt	Sara Takanashi	[4]
3.	13 stycznia	2013	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	103,0 m	102,0 m	244,5 pkt	3.	3,0 pkt	Sara Takanashi	[1]
4.	2 lutego	2013	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	93,0 m	–	111,9 pkt	2.	8,3 pkt	Coline Mattel	[5]
5.	3 lutego	2013	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	99,0 m	102,0 m	271,2 pkt	1.	–		[6]
6.	9 lutego	2013	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	88,0 m	92,5 m	212,0 pkt	2.	16,0 pkt	Sara Takanashi	[2]
7.	10 lutego	2013	Zaō	Yamagata	K 90	HS 100	96,0 m	92,5 m	229,4 pkt	2.	11,0 pkt	Sara Takanashi	[3]
8.	15 marca	2013	Trondheim	Granåsen	K-90	HS-105	101,5 m	101,0 m	283,0 pkt	3.	11,8 pkt	Sarah Hendrickson	[7]
9.	17 marca	2013	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	123,5 m	125,5 m	233,9 pkt	3.	28,9 pkt	Sarah Hendrickson	[8]
10.	17 stycznia	2016	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	95,0 m	90,0 m	231,9 pkt	3.	25,9 pkt	Sara Takanashi	[9]
11.	7 lutego	2016	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	90,0 m	88,0 m	240,3 pkt	3.	19,8 pkt	Sara Takanashi	[10]
12.	27 lutego	2016	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	98,5 m	99,0 m	239,2 pkt	3.	13,4 pkt	Sara Takanashi	[11]
13.	3 grudnia	2016	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	93,5 m	95,0 m	250,0 pkt	3.	18,1 pkt	Sara Takanashi	[12]
14.	11 grudnia	2016	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	93,5 m	93,5 m	237,0 pkt	3.	13,7 pkt	Sara Takanashi	[13]
15.	1 stycznia	2024	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	129,5 m	126,0 m	261,6 pkt	3.[h]	10,5 pkt	Eva Pinkelnig	[14]
16.	3 lutego	2024	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	125,0 m	127,0 m	161,4 pkt	1.	–		[15]
17.	24 lutego	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	88,0 m	87,0 m	240,2 pkt	2.	2,9 pkt	Eva Pinkelnig	[16]
18.	25 lutego	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	85,5 m	88,0 m	237,8 pkt	3.	8,8 pkt	Eva Pinkelnig	[17]
19.	1 marca	2024	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	125,0 m	125,0 m	246,5 pkt	2.	7,6 pkt	Nika Križnar	[18]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2011/2012
													punkty
13	12	12	8	4	21	5	10	3	-	-	-	6	327
Sezon 2012/2013
																punkty
9	7	4	6	3	8	4	3	2	1	2	2	-	-	3	3	817
Sezon 2013/2014
																		punkty
5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	45
Sezon 2014/2015
													punkty
7	4	24	11	4	4	10	6	13	18	14	14	14	370
Sezon 2015/2016
																	punkty
6	10	10	5	3	9	17	5	5	9	7	3	5	6	5	3	4	695
Sezon 2016/2017
																			punkty
4	3	5	3	10	32	9	16	37	11	13	11	9	8	6	5	-	-	5	544
Sezon 2017/2018
															punkty
20	22	16	15	13	11	16	14	16	13	27	10	10	13	18	252
Sezon 2018/2019
																								punkty
29	38	13	15	17	22	25	21	27	11	13	22	23	13	20	16	20	21	34	18	12	15	4	4	360
Sezon 2019/2020
																punkty
7	11	23	15	11	17	16	10	15	19	15	9	6	14	11	28	321
Sezon 2021/2022
																			punkty
10	6	20	11	15	13	13	17	15	9	-	11	9	17	11	8	14	14	14	393
Sezon 2022/2023
																										punkty
23	25	31	28	-	23	27	33	23	23	21	27	19	18	16	19	17	13	14	9	8	22	21	33	25	21	259
Sezon 2023/2024
																								punkty
16	18	4	9	18	3	15	6	8	9	6	13	11	1	8	2	3	2	10	7	6	11	7	6	935
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Dwóch Nocy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium konkursów Letniego Grand Prix

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca	Przypisy
1.	15 sierpnia	2012	Courchevel	Tremplin du Praz	K-90	HS-96	88,5 m	96,0 m	219,3 pkt	3.	-2,6 pkt	Alexandra Pretorius	[26]
2.	13 września	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	96,0 m	95,5 m	219,8 pkt	3.	-17,3 pkt	Sara Takanashi	[27]
3.	7 października	2023	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	120,5 m	125,0 m	211,5 pkt	3.	-35,7 pkt	Ema Klinec	[28]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2012
				punkty
3	4	-	-	110
2013
						punkty
5	18	-	-	-	-	58
2015
					punkty
4	-	-	6	3	150
2018
					punkty
7	15	17	5	9	140
2019
			punkty
11	8	20	67
2022
					punkty
11	16	-	-	20	50
2023
							punkty
-	-	-	-	-	-	3	60
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

1. Zaō – 1 marca 2006 (3. miejsce)
2. Villach – 14 stycznia 2007 (2. miejsce)
3. Pöhla – 15 sierpnia 2007 (1. miejsce)
4. Bischofshofen – 18 sierpnia 2007 (3. miejsce)
5. Park City – 2 września 2007 (3. miejsce)
6. Notodden – 11 grudnia 2007 (3. miejsce)
7. Notodden – 12 grudnia 2007 (3. miejsce)
8. Toblach – 23 stycznia 2008 (3. miejsce)
9. Zaō – 8 marca 2008 (2. miejsce)
10. Park City – 12 grudnia 2008 (3. miejsce)
11. Braunlage – 15 stycznia 2011 (3. miejsce)
12. Ramsau – 19 lutego 2011 (3. miejsce)
13. Zaō – 9 marca 2011 (2. miejsce)
14. Notodden – 9 grudnia 2011 (3. miejsce)
15. Notodden – 12 grudnia 2014 (1. miejsce)
16. Notodden – 13 grudnia 2014 (3. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2004/2005
												punkty
8	10	9	17	12	17	9	9	8	9	15	14	290
Sezon 2005/2006
																		punkty
12	dq	9	14	-	-	-	-	13	14	19	16	24	6	3	8	13	14	311
Sezon 2006/2007
																				punkty
8	8	6	10	11	10	7	5	2	30	-	8	13	9	8	9	-	-	-	-	484
Sezon 2007/2008
																	punkty
23	1	3	4	8	10	3	5	3	3	3	5	13	4	-	2	5	801
Sezon 2008/2009
																		punkty
3	8	13	13	17	10	10	8	-	12	9	-	6	5	8	9	4	10	503
Sezon 2009/2010
																		punkty
10	4	6	7	dq	5	7	12	6	5	-	-	4	17	-	-	-	-	404
Sezon 2010/2011
																				punkty
7	4	10	11	13	8	8	7	5	3	6	-	-	11	17	-	-	3	4	2	629
Sezon 2011/2012
							punkty
-	-	3	11	8	-	7	152
Sezon 2014/2015
				punkty
1	3	-	-	160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium konkursów Letniego Pucharu Kontynentalnego

1. Pöhla – 13 sierpnia 2008 (3. miejsce)
2. Bischofshofen – 17 sierpnia 2008 (3. miejsce)
3. Oberwiesenthal – 20 sierpnia 2010 (1. miejsce)
4. Oberwiesenthal – 21 sierpnia 2010 (1. miejsce)
5. Lillehammer – 11 września 2010 (2. miejsce)
6. Oslo – 18 września 2010 (3. miejsce)
7. Falun – 26 września 2010 (2. miejsce)
8. Liberec – 1 października 2010 (2. miejsce)
9. Oberwiesenthal – 19 sierpnia 2011 (1. miejsce)
10. Trondheim – 10 września 2011 (1. miejsce)
11. Trondheim – 11 września 2011 (2. miejsce)
12. Lillehammer – 8 września 2012 (2. miejsce)
13. Lillehammer – 9 września 2012 (1. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2008
										punkty
8	3	4	3	7	9	4	4	12	9	418
2010
											punkty
-	-	1	1	2	dq	3	5	5	2	2	590
2011
								punkty
-	-	-	-	1	5	1	2	325
2012
		punkty
2	1	180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   dq  – dyskwalifikacja -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium konkursów FIS Cup

1. Villach – 11 lipca 2015 (1. miejsce)
2. Villach – 12 lipca 2015 (1. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2015/2016
								punkty
1	1	-	-	-	-	-	-	200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

• Oficjalna strona zawodniczki. jacqueline-seifriedsberger.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-04)]. (niem.).
• Profil w serwisie fis-ski.com (ang.)
• Adam Kwieciński: SEIFRIEDSBERGER Jacqueline. [dostęp 2021-04-20].