Julia Görges

Julia Görges
Państwo	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1988 ; Bad Oldesloe
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	lipiec 2005
Zakończenie kariery	21 października 2020
Trener	Michael Geserer
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	7 WTA, 6 ITF
Najwyżej w rankingu	9 (20 sierpnia 2018)
Australian Open	4R (2012, 2013, 2015)
Roland Garros	4R (2015)
Wimbledon	SF (2018)
US Open	4R (2017, 2019)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	5 WTA, 6 ITF
Najwyżej w rankingu	12 (22 sierpnia 2016)
Australian Open	SF (2015, 2016)
Roland Garros	3R (2011, 2016)
Wimbledon	SF (2016)
US Open	QF (2012)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Julia Görges (ur. 2 listopada 1988 w Bad Oldesloe) – niemiecka tenisistka, finalistka French Open 2014 w grze mieszanej, zwyciężczyni WTA Elite Trophy 2017 w grze pojedynczej.

Kariera tenisowa

Görges to tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem, od 2005 roku w gronie profesjonalistek.

W zawodach cyklu ITF odniosła 6 zwycięstw singlowych i tyle samo deblowych.

Jej pierwszym tytułem na poziomie WTA Tour było zwycięstwo w 2010 roku w Bad Gastein. Rok później na kortach ziemnych wygrała turniej rangi WTA Premier w Stuttgarcie oraz doszła do półfinału w Madrycie; w obu zawodach pokonała ówczesną liderkę rankingu Caroline Wozniacki.

W 2014 roku osiągnęła finał miksta podczas French Open, grając w parze z Nenadem Zimonjiciem. W 2015 roku w rozgrywkach deblowych dotarła do półfinału Australian Open i wygrała zawody w New Haven.

Kontynuując karierę deblową, w 2016 roku awansowała do półfinałów wielkoszlemowych w Australian Open i na Wimbledonie, a w Indian Wells – do finału.

Pod koniec 2017 roku wygrała w rozgrywkach gry pojedynczej w Moskwie, a następnie w zawodach WTA Elite Trophy.

Sezon 2018 Görges rozpoczęła od zdobycia tytułu w Auckland. Następnie doszła do półfinału w Petersburgu, ćwierćfinału w Dosze, finału w Charleston oraz przedostatniej rundy na Wimbledonie i w New Haven. W październiku zwyciężyła również w Luksemburgu.

W 2019 roku obroniła tytuł zdobyty przed rokiem w Auckland, a także awansowała do finału zawodów w Birmingham.

W październiku 2020 roku poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej^[1].

Życie prywatne

Trenowana jest przez Saschę Nensela, byłego szkoleniowca Nicolasa Kiefera. Ojcem tenisistki jest Klaus Görges, a matką Inga Görges. Oboje rodzice pracują w biurze ubezpieczeń. Ma starszą siostrą Maike. Zaczęła grać w tenisa jako sześciolatka. Za wzór tenisowy uważa Martinę Hingis. Lubi nawierzchnię twardą.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	Q2	1R	2R	3R	4R	4R	2R	4R	2R	2R	2R	1R	3R	0 / 12	18 – 12
French Open	A	A	A	Q3	1R	2R	3R	3R	1R	2R	4R	2R	1R	3R	1R	2R	0 / 12	13 – 12
Wimbledon	A	A	A	2R	1R	1R	3R	3R	1R	1R	1R	1R	1R	SF	3R	NH	0 / 12	12 – 12
US Open	A	A	1R	1R	1R	2R	3R	1R	1R	1R	1R	2R	4R	2R	4R	A	0 / 13	11 – 13

Ranking na koniec roku	1118	425	131	102	78	40	21	18	73	75	50	54	14	14	28	–	0 / 49	54 – 49

Występy w grze podwójnej

Turniej	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	1R	3R	2R	2R	2R	SF	SF	1R	A	A	2R	0 / 9	14 – 9
French Open	A	A	A	A	A	2R	3R	1R	A	1R	1R	3R	A	A	A	A	0 / 6	5 – 6
Wimbledon	A	A	A	Q1	A	QF	1R	1R	QF	QF	1R	SF	3R	A	A	NH	0 / 8	15 – 8
US Open	A	A	A	A	1R	3R	2R	QF	2R	1R	1R	3R	1R	A	1R	A	0 / 10	9 – 10

Ranking na koniec roku	–	569	366	266	68	36	40	21	27	40	24	16	82	299	126	–	0 / 33	43 – 33

Występy w grze mieszanej

Turniej	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	QF	A	A	A	A	A	A	0 / 1	2 – 1
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	F	A	A	A	A	A	NH	0 / 1	4 – 1
Wimbledon	A	A	A	A	A	1R	A	QF	2R	A	A	A	A	A	A	NH	0 / 3	3 – 3
US Open	A	A	A	A	A	A	A	1R	1R	1R	2R	A	A	A	A	NH	0 / 4	1 – 4

																	0 / 9	10 – 9

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Elite Trophy
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 17 (7–10)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	25 lipca 2010	Bad Gastein	Ceglana	Timea Bacsinszky	6:1, 6:4
Finalistka	1.	24 października 2010	Luksemburg	Twarda (hala)	Roberta Vinci	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	24 kwietnia 2011	Stuttgart	Ceglana (hala)	Caroline Wozniacki	7:6(3), 6:3
Finalistka	2.	25 lutego 2012	Dubaj	Twarda	Agnieszka Radwańska	5:7, 4:6
Finalistka	3.	14 października 2012	Linz	Twarda (hala)	Wiktoryja Azaranka	3:6, 4:6
Finalistka	4.	9 stycznia 2016	Auckland	Twarda	Sloane Stephens	5:7, 2:6
Finalistka	5.	25 czerwca 2017	Santa Ponça	Trawiasta	Anastasija Sevastova	4:6, 6:3, 3:6
Finalistka	6.	23 lipca 2017	Bukareszt	Ceglana	Irina-Camelia Begu	3:6, 5:7
Finalistka	7.	6 sierpnia 2017	Waszyngton	Twarda	Jekatierina Makarowa	6:3, 6:7(2), 0:6
Zwyciężczyni	3.	21 października 2017	Moskwa	Twarda (hala)	Darja Kasatkina	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	4.	5 listopada 2017	Zhuhai	Twarda (hala)	Coco Vandeweghe	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	5.	7 stycznia 2018	Auckland	Twarda	Caroline Wozniacki	6:4, 7:6(4)
Finalistka	8.	8 kwietnia 2018	Charleston	Ceglana	Kiki Bertens	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	6.	20 października 2018	Luksemburg	Twarda (hala)	Belinda Bencic	6:4, 7:5
Zwyciężczyni	7.	6 stycznia 2019	Auckland	Twarda	Bianca Andreescu	2:6, 7:5, 6:1
Finalistka	9.	23 czerwca 2019	Birmingham	Trawiasta	Ashleigh Barty	3:6, 5:7
Finalistka	10.	20 października 2019	Luksemburg	Twarda (hala)	Jeļena Ostapenko	4:6, 1:6

Gra podwójna 17 (5–12)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	20 lipca 2009	Portorož	Twarda	Vladimíra Uhlířová	Camille Pin Klára Zakopalová	6:4, 6:2
Finalistka	1.	27 lipca 2009	Stambuł	Twarda	Patty Schnyder	Lucie Hradecká Renata Voráčová	6:2, 3:6, 10–12
Finalistka	2.	12 czerwca 2010	Palermo	Ceglana	Jill Craybas	Alberta Brianti Sara Errani	4:6, 1:6
Zwyciężczyni	2.	2 sierpnia 2010	Kopenhaga	Twarda	Anna-Lena Grönefeld	Witalija Djaczenko Tacciana Puczak	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	3.	26 września 2010	Seul	Twarda	Polona Hercog	Natalie Grandin Vladimíra Uhlířová	6:3, 6:4
Finalistka	3.	17 lipca 2011	Bad Gastein	Ceglana	Jarmila Gajdošová	Eva Birnerová Lucie Hradecká	6:4, 2:6, 10–12
Finalistka	4.	16 października 2011	Linz	Twarda (hala)	Anna-Lena Grönefeld	Marina Erakovic Jelena Wiesnina	5:7, 1:6
Finalistka	5.	7 stycznia 2012	Auckland	Twarda	Flavia Pennetta	Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká	7:6(2), 2:6, 7–10
Finalistka	6.	29 kwietnia 2012	Stuttgart	Ceglana (hala)	Anna-Lena Grönefeld	Iveta Benešová Barbora Záhlavová-Strýcová	4:6, 5:7
Zwyciężczyni	4.	29 kwietnia 2012	Bad Gastein	Ceglana	Jill Craybas	Anna-Lena Grönefeld Petra Martić	6:7(4), 6:4, 11–9
Finalistka	7.	14 października 2012	Linz	Twarda (hala)	Barbora Záhlavová-Strýcová	Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke	4:6, 5:7
Finalistka	9.	5 stycznia 2013	Auckland	Twarda	Jarosława Szwiedowa	Cara Black Anastasija Rodionowa	6:2, 2:6, 5–10
Finalistka	10.	29 lipca 2013	Stanford	Twarda	Darija Jurak	Raquel Kops-Jones Abigail Spears	2:6, 6:7(4)
Finalistka	11.	14 września 2014	Québec	Dywanowa (hala)	Andrea Hlaváčková	Lucie Hradecká Mirjana Lučić-Baroni	3:6, 6:7(8)
Zwyciężczyni	5.	29 sierpnia 2015	New Haven	Twarda	Lucie Hradecká	Chuang Chia-jung Liang Chen	6:3, 6:1
Finalistka	12.	20 marca 2016	Indian Wells	Twarda	Karolína Plíšková	Bethanie Mattek-Sands Coco Vandeweghe	6:4, 4:6, 6–10

Gra mieszana 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	5 czerwca 2014	French Open	Ceglana	Nenad Zimonjić	Anna-Lena Grönefeld Jean-Julien Rojer	6:4, 2:6, 7–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2016	Ćwierćfinał	Karolína Plíšková	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	4:6, 2:6

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2017	Zwycięstwo	Coco Vandeweghe	7:5, 6:1
2018	Półfinał	Ashleigh Barty	6:4, 3:6, 2:6
2019	zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji

Przypisy

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-30] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-30] (ang.).

[1]

Search