Katarzyna Chałasińska-Macukow

polska fizyczka

Katarzyna Józefa Chałasińska-Macukow (ur. 20 marca 1946 w Łodzi[1]) – polska fizyk i nauczycielka akademicka, profesor nauk fizycznych, rektor Uniwersytetu Warszawskiego w latach 2005–2012, przewodnicząca Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich w latach 2008–2012.

Katarzyna Chałasińska-Macukow
Ilustracja
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1946
Łódź

Profesor nauk fizycznych
Specjalność: fotonika, optyka, optyka informacyjna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1979

Habilitacja

1988

Profesura

20 listopada 1997

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Rektor
Okres spraw.

2005–2012

Poprzednik

Piotr Węgleński

Następca

Marcin Pałys

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Życiorys

Córka Józefa Chałasińskiego, socjologa, siostra Grzegorza Chałasińskiego, chemika[2]. Absolwentka IX Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. Po skończeniu w 1970 studiów na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego przez cztery lata pracowała w Instytucie Fizyki Politechniki Warszawskiej. Powróciła następnie na UW, gdzie została zatrudniona w Instytucie Fizyki Doświadczalnej (do 1980). W 1979 na macierzystym uniwersytecie uzyskała stopień doktora. Od 1980 związana zawodowo z Instytutem Geofizyki, zaczynając na stanowisku adiunkta. W 1988 uzyskała stopień doktor habilitowanej nauk fizycznych. W 1992 objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 2002 profesora zwyczajnego[3]. 20 listopada 1997 otrzymała tytuł profesora nauk fizycznych[4].

Pełniła szereg kierowniczych funkcji na UW. Była m.in. prodziekanem (1995–1996) i dziekanem (1996–2002) Wydziału Fizyki. W 2002 powołano ją na prorektora ds. spraw finansowych i polityki kadrowej. W 2005 zastąpiła odchodzącego po dwóch kadencjach rektora Piotra Węgleńskiego. W 2008 została wybrana na drugą kadencję, która upłynęła w 2012.

Jej obszar zainteresowań badawczych objął takie zagadnienia jak optyka informacyjna, holografia, optyczne i hybrydowe przetwarzanie informacji[5]. Wykładała na uniwersytetach we Francji, Kanadzie i Hiszpanii[3].

Członkini Polskiego Towarzystwa Fizycznego (w latach 2001–2003 pełniła funkcję wiceprezesa tej organizacji, a w latach 2014–2017 była jej prezesem[6]), Komitetu Fizyki PAN[4], Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[7] i Międzynarodowego Towarzystwa Inżynierii Optycznej (SPIE)[5].

W latach 2008–2012 była przewodniczącą Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich[8].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)[9][10] i francuską Legią Honorową V klasy (2013)[11].

Uhonorowana tytułami doktora honoris causa: w 2009 Uniwersytetu Autonomicznego w Barcelonie (z którym współpracowała przez ponad 20 lat)[12][13], a w 2013 Podkarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka[14].

Przypisy

Bibliografia