Królestwo Burgundii

Królestwo Burgundii – nazwa, określająca kilka państw, istniejących w różnym w czasie i miejscu w średniowieczu. Wskazywane liczby królestw Burgundii to w zależności jak kategoryzować kolejne państwa to: pięć, sześć lub siedem[1]:

  • Królestwo Burgundów – powstało ok. 409 roku, rozgromione przez Rzymian w 436 roku,
  • drugie Królestwo Burgundów – od V wieku do 534 roku,
  • Królestwo Burgundii – w ramach monarchii Merowingów i Karolingów, od VI wieku, odrębne do 687 roku,
  • Królestwo Górnej Burgundii – powstałe po podziale ziem cesarza Lotara I w 855, otrzymał je, wraz z Lotaryngią Lotar II,
  • Królestwo Dolnej Burgundii (Prowansji) – powstałe po podziale ziem cesarza Lotara I w 855, otrzymał je Karol z Prowansji,
  • Królestwo Burgundii (Arelat) – powstałe po zjednoczeniu Dolnej i Górnej Burgundii w 933 roku, istniało jako niezależne do 1039,

Królestwa Burgundów

Królestwo Burgundii w V wieku

Pierwsze udokumentowane Królestwo Burgundii powstało około 409 roku, kiedy plemię Burgundów wkroczyło do Cesarstwa Rzymskiego. Utworzyli oni państwo z głównymi ośrodkami w Wormacji i Moguncji. Zostali oni jednak rozgromieni przez wojska rzymskie w 436. Niedobitki Burgundów zostały wcielone do legionów rzymskich. Brali udział w bitwie na Polach Katalaunijskich w 451 roku po stronie Rzymian (choć niektóre grupy Burgundów prawdopodobnie walczyły po stronie Hunów)[2]. Za walkę dostali oni ziemię w dzisiejszej Prowansji[1], Sabaudii, a pieśń sławiąca ich odwagę to słynna Pieśń o Nibelungach. Ich państwo istniało aż do podboju ich ziem przez Franków w 534 r.

Królestwo Burgundii w czasach frankijskich

Na skutek podziałów dynastycznych z państwa frankijskiego utworzyły się trzy królestwa: Austrazja, Neustria i Burgundia. Dopiero w 687 państwo Franków zostało ponownie zjednoczone[3]. Weszło w skład Państwa środkowofrankijskiego.

Królestwa Dolnej i Górnej Burgundii

Królestwa Górnej (kolor żółty) i Dolnej (kolor pomarańczowy) Burgundii. Na brązowo zaznaczono Księstwo Burgundii w ramach Królestwa Franków Zachodnich

W 855 roku Państwo Burgundzkie rozpadło się po podziale ziem zmarłego cesarza Lotara I w 855. Obydwa dostały się pod koniec IX wieku w ręce niezależnych dynastii i uniezależniły.

Królestwo Burgundii (Arelat)

Powstało po zjednoczeniu Dolnej i Górnej Burgundii w 933. Istniało ono jako królestwo nominalnie zależne od Świętego Cesarstwa Rzymskiego ze stolicą w Arles, zwane też królestwem Arles lub Arelat[4]. W 1032 roku zostało ono włączone do Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Władcy Burgundii

Osobny artykuł: Władcy Burgundii.

Zobacz też

Przypisy