Leon Drobnik
Leon Drobnik (ur. 26 stycznia 1946 w Ośnie Lubuskim) – polski anestezjolog, dr hab. nauk medycznych, profesor zwyczajny Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii Wydziału Lekarskiego Pomorskiego Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie, oraz Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii I Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[1][2].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: anestezjologia i reanimacja[2] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1978[1] |
| Habilitacja | 1990[2] |
| Profesura | 29 grudnia 1998[2] |
| Odznaczenia | |
 | |
Życiorys
Jest absolwentem Akademii Medycznej w Poznaniu[1]. W 1978 obronił pracę doktorską Wpływ pięciominutowego przerwania krążenia krwi na zachowanie zmian morfologicznych w mózgowiu u psów, w 1990 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Wpływ sukcynylodwucholiny, pancuronium i vecuronium na przepływ mózgowy krwi w znieczuleniu halatonem i podtlenkiem azotu[1][2]. 29 grudnia 1998 uzyskał tytuł profesora nauk medycznych[2]. Został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Katedrze Anestezjologii i Intensywnej Terapii na I Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu i w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii na Wydziale Lekarskim Pomorskiego Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie[2].
Był rektorem Akademii Medycznej w Poznaniu, kierownikiem w Katedrze Anestezjologii i Intensywnej Terapii na I Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, członkiem Komitetu Patofizjologii Klinicznej PAN, a także prezesem Polskiego Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii[2].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)[3]