Maciej Szczęsny
Maciej Wawrzyniec Szczęsny (ur. 28 czerwca 1965 w Warszawie) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza, reprezentant Polski w latach 1991–1996.
 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Maciej Wawrzyniec Szczęsny | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 191 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Jedyny zawodnik w historii, który zdobył mistrzostwo Polski z czterema różnymi klubami: Legią Warszawa, Widzewem Łódź, Polonią Warszawa i Wisłą Kraków. Po zakończeniu kariery sportowej fotograf, trener, komentator telewizyjny i ekspert piłkarski. Ojciec Wojciecha Szczęsnego.
Kariera klubowa
W latach 1983–1987 zawodnik drugoligowej Gwardii Warszawa, następnie gracz Legii Warszawa. W jej barwach 8 sierpnia 1987 zadebiutował w I lidze w przegranym 0:2 meczu ze Śląskiem Wrocław[1]. Razem z Legią dwukrotnie został mistrzem Polski (1994, 1995) i trzykrotnie sięgnął po puchar kraju (1990, 1994, 1995). Ponadto regularnie występował w europejskich pucharach. W sezonie 1995/96 był podstawowym bramkarzem warszawskiego klubu w rozgrywkach Ligi Mistrzów – wystąpił m.in. w meczach z Blackburn Rovers i Panathinaikos AO, w których zachował czyste konto[2]. O miano pierwszego bramkarza Legii walczył przez wiele lat ze Zbigniewem Robakiewiczem[3].
W 1996 przeszedł do Widzewa Łódź, którego był podstawowym zawodnikiem w sezonie 1996/97. Występował wówczas w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Ponadto z łódzkim klubem zdobył mistrzostwo Polski (1997). W latach 1998–2000 był graczem Polonii Warszawa, z którą został mistrzem kraju (2000) i wywalczył Superpuchar (2000). Następnie grał w Wiśle Kraków, zdobył z nią mistrzostwo Polski (2001) i Puchar Ligi (2001).
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Polski zadebiutował 13 marca 1991 w zremisowanym 1:1 meczu z Finlandią, w którym na początku drugiej połowy zmienił Kazimierza Sidorczuka. Łącznie w barwach narodowych rozegrał siedem spotkań: sześć towarzyskich i jedno w eliminacjach do mistrzostw Europy 1996. W reprezentacji grał, kiedy jej selekcjonerami byli Andrzej Strejlau (1991), Henryk Apostel (1994–1995), Władysław Stachurski (1996) i Antoni Piechniczek (1996).
| Mecze w reprezentacji | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| # | Data | Miasto | Przeciwnik | Wynik | Rozgrywki |
| 1. | 13.03.1991 | Warszawa |  Finlandia | 1:1 | towarzyski |
| 2. | 10.12.1994 | Rijad |  Arabia Saudyjska | 2:1 | towarzyski |
| 3. | 07.06.1995 | Zabrze |  Słowacja | 5:0 | el. ME 1996 |
| 4. | 29.06.1995 | Recife |  Brazylia | 1:2 | towarzyski |
| 5. | 01.05.1996 | Mielec |  Białoruś | 1:1 | towarzyski |
| 6. | 02.06.1996 | Moskwa |  Rosja | 0:2 | towarzyski |
| 7. | 04.09.1996 | Zabrze |  Niemcy | 0:2 | towarzyski |
Kariera trenerska
Szczęsny pracę szkoleniową zaczynał od trenowania bramkarzy w Wiśle Kraków. W 2004 krótko był dyrektorem sportowym Polonii Warszawa, a następnie został włączony do sztabu trenera Waldemara Fornalika w Amice Wronki. Pod koniec sezonu 2010/11 pracował jako trener bramkarzy w drugoligowym Zniczu Pruszków[4]. W czerwcu 2011 roku został trenerem bramkarzy ekstraklasowej Korony Kielce[5].
Kariera telewizyjna
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został komentatorem i ekspertem Telewizji Polskiej, komentującym i analizującym rozgrywki w piłce nożnej. Został wyłącznym ekspertem nadawcy publicznego przy Ekstraklasie. Prowadził też emitowany w TVP Sport i na sport.tvp.pl stały felieton w magazynie Gol, w którym dokonywał podsumowań wybranych wydarzeń minionej kolejki najwyższej klasy rozgrywek w Polsce. Współpracował także z firmą Milenium Zakłady Bukmacherskie[6].
Życie prywatne
W 1986 wziął ślub z Alicją, z którą rozwiódł się w 1990. Jest ojcem Jana (ur. w 1987) i Wojciecha Szczęsnego (ur. w 1990). Miał też córkę Natalię, która zmarła tragicznie 11 kwietnia 1987 w wieku niespełna dwóch lat[7]. W związku z pomówieniem o zgwałcenie kobiety w 2013 został aresztowany i poddany czynnościom procesowym[8][9], po czym śledztwo w tej sprawie zostało umorzone przez prokuraturę z uwagi na „brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa”[10]. W 2015 ożenił się z Dominiką Życińską (ur. w 1991)[11]. Jest bohaterem filmu dokumentalnego pt. Maciej Szczęsny – ja, bramkarz… z 2018 roku[12]. W październiku 2021 został zatrzymany podczas prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości[13]. Po nagłośnieniu tej sprawy został odsunięty od pracy dla TVP[14]. Formalnie został oskarżony o dokonanie przestępstwa z art. 178a p. 1 kodeksu karnego[15].
Sukcesy
- Legia Warszawa
- Widzew Łódź
- Polonia Warszawa
- Wisła Kraków
Przypisy
Bibliografia
- Maciej Szczęsny w bazie 90minut.pl (pol.)
- Maciej Szczęsny w bazie National Football Teams (ang.)
- Maciej Szczęsny w bazie Eu-Football.info (ang.)
- Maciej Szczęsny w bazie WorldFootball.net (ang.)