Maria Szabłowska
Maria Anna Szabłowska-Szabel (ur. 26 września 1946 w Warszawie[2]) – polska dziennikarka radiowa i telewizyjna.
 Maria Szabłowska na dniu otwartym TVP (2007) | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 września 1946 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo | Marek Lipiński[1] |
| Odznaczenia | |
    | |
Życiorys
W 1970 ukończyła arabistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1971 została absolwentką studium dziennikarskiego na UW[2].
Pierwszy raz na antenie radia pojawiła się w Rozgłośni Harcerskiej, wystąpiła tam jako gość i opowiadała o wybranym przez siebie kierunku studiów[3]. Od 1970 zawodowo związana z Polskim Radiem[2]. Współpracowała ze Studiem Rytm i Popołudniem z młodością, w 1973 otrzymała etat w redakcji Muzyki i aktualności, później związana z redakcją muzyczną Programu I[2]. Prowadziła audycje muzyczne, takie jak Magazyn Muzyczny Rytm, Muzyka Nocą, Muzyczna Jedynka i Leniwa Niedziela.
W Telewizji Polskiej zadebiutowała pod koniec lat 70. Była prezenterką młodzieżowej Siódemki i następnie wakacyjnego Studia Lato emitowanego w Programie Pierwszym Telewizji Polskiej[2]. W późniejszych latach prowadziła program Stare, nowe i najnowsze oraz poranny program Kawa czy herbata? (razem z Jackiem Żakowskim)[4]. W duecie z Krzysztofem Szewczykiem prowadziła program Dozwolone od lat czterdziestu, przemianowany następnie na Wideotekę dorosłego człowieka[5][6].
Jest autorką książek Elvis – amerykański sen i Cały ten big beat[5]. W 2001 ukazała się redagowana przez nią płyta pt. Mężczyźni mojego radia[7].
Jej mężem został dziennikarz Marek Lipiński, ma córkę Małgorzatę[4].
Odznaczenia
W 2000, za wybitne zasługi w długoletniej działalności radiowej otrzymała Srebrny Krzyż Zasługi[8]. W 2011, za wybitne zasługi dla Polskiego Radia, została odznaczona przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[9]. W 2015, za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju Polskiego Radia, otrzymała Krzyż Oficerski tego orderu[10]. W 2005 wyróżniona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[11].