Marko Panić

Wychowanek RK Jajce^[2]. Następnie gracz Borac Banja Luka, z którym zdobył dwa Puchary Bośni i Hercegowiny (2006/2007 i 2010/2011). W barwach bośniackiego klubu występował też w europejskich pucharach, m.in. w Pucharze EHF, w którym w ciągu dwóch sezonów zdobył 26 goli^[1]. W sezonie 2011/2012 grał z Boracem w Lidze SEHA. W latach 2012–2017 był zawodnikiem francuskiego Chambéry Savoie. W sezonie 2012/2013 rozegrał w jego barwach 10 meczów w Lidze Mistrzów, w których rzucił 18 bramek. W sezonie 2015/2016 wraz ze swoją drużyną zajął 4. miejsce w Pucharze EHF (w całych rozgrywkach zdobył 39 goli)^[1].

W lipcu 2017 został zawodnikiem Azotów-Puławy, z którymi podpisał trzyletni kontrakt^[2]. W sezonie 2017/2018, w którym rozegrał w Superlidze 34 mecze i rzucił 166 bramek^[3], został nominowany do nagród dla najlepszego zawodnika i najlepszego bocznego rozgrywającego polskiej ligi^[4]. W sezonie 2017/2018 był też najlepszym strzelcem Azotów w Pucharze EHF – w siedmiu spotkaniach zdobył 36 goli^[1]. W sezonie 2018/2019 rozegrał w Superlidze 27 meczów, w których rzucił 133 bramki^[5]. Ponadto wystąpił w ośmiu spotkaniach Pucharu EHF, w których zdobył 28 goli^[1].

W lipcu 2019 został zawodnikiem białoruskiego Mieszkowa Brześć, z którym podpisał dwuletnią umowę^[6].

Reprezentant Bośni i Hercegowiny. W 2013 i 2014 wystąpił m.in. w czterech meczach eliminacyjnych do mistrzostw świata w Katarze, zdobywając po jednej bramce w spotkaniach z Portugalią (31:29) i Islandią (29:29)^[7]. W mistrzostwach, do których Bośniacy zakwalifikowali się po raz pierwszy w historii, nie zagrał. W rozegranych w listopadzie 2016 oraz maju i czerwcu 2017 sześciu meczach kwalifikacyjnych do mistrzostw Europy w Chorwacji rzucił 37 goli, zajmując 6. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców eliminacji^[8].

Jest synem Bośniaka i Chorwatki. Posiada obywatelstwo bośniackie i chorwackie, posługuje się głównie tym drugim, które ułatwia podróże. W wywiadzie udzielonym w 2019 przyznał, że czuje się Bośniakiem. Jest zawodnikiem oburęcznym, co wytrenował w młodości, gdy złamał palec prawej ręki i zaczął grać lewą dłonią^[9].

Borac Banja Luka

• Puchar Bośni i Hercegowiny: 2006/2007, 2010/2011

Chambéry Savoie

• Superpuchar Francji: 2013

Indywidualne

• 4. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi: 2017/2018 (166 bramek; Azoty-Puławy)^[3]