Order Świętego Huberta

Order św. Huberta
	; Awers łańcucha, gwiazdy i odznaki orderu
	; Baretka
Ustanowiono	1444/1708
Wycofano	1609-1708
Poniżej	Order św. Jerzego
	Multimedia w Wikimedia Commons

Order Świętego Huberta, właśc. Order Rycerski Świętego Huberta (niem. Ritterorden des Heiligen Hubertus, St. Hubertus Orden łac. Ordo Divi Huberti), pierw. Order Rogu (niem. Orden vom Horn) – odznaczenie ustanowione w 1444 po bitwie pod Linnich przez julijskiego księcia Gerarda^[1]. Order wygasł po śmierci Jana Wilhelma. 29 września 1708 został odnowiony przez Elektora Palatynatu Jana Wilhelma Wittelsbacha i odtąd przyznawany przez władców bawarskich.

Wielcy Mistrzowie

Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Świętego Huberta.

Z tym tematem związana jest kategoria: Polacy odznaczeni Orderem Świętego Huberta.

Orderem św. Huberta odznaczono 55. Polaków z rodów arystokratycznych: 26. Radziwiłłów, 9. Lubomirskich, 6. Jabłonowskich, 4. Sułkowskich, 4. Korybutów-Woronieckich, 3. Sapiehów, 2. Sanguszków, a także Agenora Gołuchowskiego młodszego^[2].

Encyklopedia Powszechna. T. 12 (Hof.-Jan.). Warszawa: Orgelbrand, 1863, s. 248-249.
Bernard Burke: The book of orders of knighthood and decorations of honour. Londyn: Hurst and Blackett, 1858, s. 47-50. (ang.).
Hofkalender i Staatshebücher. 1727-1914. (niem.).
Johannis Theodori Jablonski: Allgemeinen Lexici der Künste und Wissenschaften. T. 2 (P-Z). Lipsk: 1748, s. 965. (niem.).
Ernennung von Rittern des Hubertusordens. [w:] Jülich-Berg II Nr. 35 [on-line]. [dostęp 2017-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-06)]. (niem.).