Ostrosłup

Objętość ostrosłupa dana jest wzorem^[3]

${\displaystyle V={\frac {Sh}{3}},}$

gdzie ${\displaystyle h}$ jest wysokością ostrosłupa, a ${\displaystyle S}$ jest polem powierzchni jego podstawy.

• Ostrosłup n-kątny ma podstawę n-kątną.
  • Ostrosłup trójkątny to inaczej czworościan; jego foremny przypadek należy do brył platońskich.
• Jeżeli spodek wysokości ostrosłupa pokrywa się ze środkiem okręgu opisanego na jego podstawie, to taki ostrosłup nazywamy ostrosłupem prostym. Jeśli wszystkie krawędzie boczne ostrosłupa tworzą z podstawą kąty równej miary, to spodek wysokości jest jednakowo oddalony od wierzchołków podstawy (jest więc środkiem okręgu opisanego na podstawie). Jeśli wszystkie ściany boczne tworzą z podstawą kąty równej miary, to spodek wysokości jest jednakowo oddalony od krawędzi podstawy (jest więc środkiem okręgu wpisanego w podstawę).
• Ostrosłup prawidłowy (ostrosłup foremny) spełnia dwa niezależne^{[potrzebny przypis]} warunki:
  • ma w podstawie wielokąt foremny,
  • spodek jego wysokości jest środkiem podstawy, tzn. jest środkiem okręgu opisanego na podstawie (jest to zarazem środek okręgu wpisanego).

Ściany boczne ostrosłupa prawidłowego są przystającymi trójkątami równoramiennymi.

• Ostrosłup prawidłowy czworokątny, którego podstawą jest kwadrat bywa czasem nazywany piramidą (taki bowiem kształt miały piramidy egipskie).

• Ostrosłup ścięty jest częścią ostrosłupa zawartą pomiędzy podstawą a płaszczyzną przecinającą ten ostrosłup równolegle do podstawy.
• Stożek to bryła, w której krzywą kierującą dla powierzchni bocznej nie musi być wielokąt.

• Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Pyramid, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2023-06-18].