Płyta długogrająca

Płyta długogrająca, LP (od longplay)^[1] – analogowa płyta gramofonowa w formie czarnego krążka, grająca około 25 minut po każdej stronie^[1]. Płyta długogrająca ma średnicę 12 cali (30 cm), prędkość obrotową 33⅓ obrotów na minutę, a jej maksymalny czas nagrania wynosi około 30 minut na stronę^[2].

Pierwsza płyta długogrająca trafiła do prasy w CBS Laboratories 27 lutego 1946 roku. Rozwiązanie problemów między innymi z masteringiem dla wewnętrznych rowków i preparatów winylowych zajęły dwa lata. Początkowe płyty, wydane na Boże Narodzenie 1948 roku, były cichsze i zawierały dokładny i dynamiczny zakres, który znacznie poprawił się w porównaniu do poprzedników o prędkości obrotowej 78 obrotów na minutę^[3].

W latach 2008–2016 sprzedaż płyt długogrających wzrosła^[2]. W 2012 roku sprzedaż płyt długogrających w Wielkiej Brytanii wyniosła 2,8 miliona egzemplarzy^[4].