Partia Demokratyczna (Korea Południowa)
Partia Demokratyczna Korei (kor. 더불어민주당, Deobureominjudang, skr. Minjoo, znana jako "Minjudang" 민주당[1]) – centrowa, liberalna partia polityczna działająca w Korei Południowej.
Państwo | |
---|---|
Lider | Lee Jae-myung |
Przewodniczący | Park Hong-keun |
Data założenia | |
Adres siedziby | 7, Gukhoe-daero 68-gil, |
Ideologia polityczna | |
Liczba członków | 4 miliony |
Członkostwo międzynarodowe | |
Barwy | |
Obecni posłowie | 169/300 |
Strona internetowa |
Korea PołudniowaTen artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Korei Południowej Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Wybory Polityka zagraniczna |
Prezydentem Korei Południowej z ramienia partii był w latach 2017–2022 Mun Jae-in.
Historia
Założona w sierpniu 1955. Od 26 marca 2014[2] do 27 grudnia 2015 działała pod nazwą Sojusz Nowych Polityków dla Demokracji (새정치민주연합; Saejeongchi Minju Yeonhap)[3]. Partia osiągnęła słaby wynik w wyborach uzupełniających w 2014 i dwaj liderzy, Ahn Cheol-soo i Kim Han-gil, zrezygnowali ze stanowiska[4].
7 lutego 2015, na konwencji partyjnej, nowym przewodniczącym został Mun Jae-in[5]. Wtedy zaczął się konflikt wewnątrzpartyjny między frakcją Muna i Ahna, przez co notowania partii w sondażach spadły z 40% do 30%[6][7]. 29 października Ahn odrzucił propozycję stanowiska współprzewodniczącego partii[8], następnie przedstawiając Munowi ultimatum. Mun jednak odrzucił je[9], i Ahn odszedł z partii, zakładając Partię Ludową[10].
27 grudnia 2015 zmieniono nazwę na Partia Demokratyczna Korei. Mun zrezygnował z funkcji przewodniczącego partii miesiąc później, 27 stycznia 2016[3]; na jego miejscu, ku zaskoczeniu niektórych obserwatorów[11], zastąpił go Kim Chong-in, konserwatywny polityk[12]. Kim za główną przyczynę kłopotów partii uznał frakcję związaną z byłym prezydentem Rohem Moon-hyun[13] i rozpoczął ograniczanie jej wpływów[14], przez m.in. partię opuścił były premier Korei, Lee Hae-chan[13]. Kontrowersyjne działania Chong-Ina spotkały się z krytyką działaczy partyjnych. Chong-In zaoferował rezygnację w marcu 2016, jednak zdecydował zostać po prywatnej wizycie Muna Jae-ina[15]. W wyborach parlamentarnych w 2016 partia zdobyła większość względną w Zgromadzeniu Narodowym[16].
Z związku z impeachmentem koreańskiej prezydent Park Geun-hye w 2017, odbyły się wybory prezydenckie, w których kandydat partii, Mun Jae-in, zdobył ponad 41% głosów, wygrywając w pierwszej turze. W 2018 partia wygrała wybory lokalne[17], a w wyborach parlamentarnych w 2020 zyskała absolutną większość w parlamencie[18].
W wyborach prezydenckich w 2022 kandydat Partii Demokratycznej Lin Je-mjung przegrał z kandydatem Partii Władzy Ludowej, Yoon Suk-yeolem[19].
Mimo to Yoon Suk-yeol utracił popularność i w wyborach parlamentarnych w 2024 Partia wygrała zdobywając 175 miejsc[20][21].
Program
Partia wspiera gospodarkę rynkową, przy jednoczesnym rozwijaniu państwa opiekuńczego; popiera podniesienie płacy minimalnej i zagwarantowanie opieki zdrowotnej. W kwestii sił zbrojeniowych opowiada się za wzmocnieniem współpracy koreańsko-amerykańskiej. Deklaruje silne poparcie dla denuklearyzacji Półwyspu Koreańskiego i zjednoczenie Korei Południowej z Koreą Północną[22]. Istnieje także znaczące skrzydło konserwatywne społecznie, sprzeciwiające się m.in. rejestrowanym związkom homoseksualnym[23].
Wyniki wyborów
Zgromadzenie Narodowe
Rok | Głosy | % głosów | Mandaty | ± (%) |
---|---|---|---|---|
2016 | 8 881 369 | 37,0% | 123/300 | |
2020 | 14 345 425 | 49,9% | 180/300 | 12,9 |
2024 | 14 758 083 | 50,5% | 175/300 | 0,6 |
Wybory prezydenckie
Rok | Kandydat | Głosy | % głosów |
---|---|---|---|
2017 | Mun Jae-in | 13 423 800 | 41,1% |
2022 | Lin Je-mjung | 16 147 738 | 47,3% |