Pepe (ur. 1983)

portugalski piłkarz

Pepe, właśc. Képler Laveran Lima Ferreira (ur. 26 lutego 1983 w Maceió) – portugalski piłkarz pochodzenia brazylijskiego, występujący na pozycji obrońcy w portugalskim klubie FC Porto oraz w reprezentacji Portugalii.

Pepe
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Képler Laveran Lima Ferreira

Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1983
Maceió

Wzrost

188 cm[1]

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

FC Porto

Numer w klubie

3

Kariera juniorska
LataKlub
1995–2001Corinthians Alagoano
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2001–2002CS Marítimo B14(1)
2002–2004CS Marítimo63(3)
2004–2007FC Porto64(6)
2007–2017Real Madryt229(13)
2017–2018Beşiktaş JK33(5)
2019–FC Porto97(6)
W sumie:500(34)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2007– Portugalia133(8)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
I miejsceFrancja 2016
III miejscePolska i Ukraina 2012
Liga Narodów UEFA
złotoPortugalia 2018/2019
Puchar Konfederacji
brązRosja 2017

Kariera klubowa

Swoje pierwsze piłkarskie kroki stawiał w Napoli, klubie z sąsiedztwa. To tam ochrzczono go przezwiskiem "Pepe". Po krótkim pobycie w Clube de Regatas Brasil, znalazł się w Corinthians Alagoano, gdzie trafił do pierwszego składu, nadal jednak w kategorii juniorskiej. W wieku 18 lat, w sezonie 2001/2002, Pepe zdecydował się wyjechać do Europy, konkretnie do Portugalii. Przygodę z europejską piłką rozpoczął w rezerwach klubu Marítimo, później awansując do pierwszej drużyny. Po trzech latach, w sezonie 2004/2005, jego grą zainteresowało się FC Porto i zdecydowało się na pozyskanie Brazylijczyka. Pepe dość szybko stał się kluczowym elementem defensywy Porto.

Pomimo iż sporo kosztowała go aklimatyzacja na Maderze, gdzie cały czas tęsknił za rodziną i domem, nie wpłynęło to niekorzystnie na jego sportowy rozwój. Po grze w Marítimo znalazł się w kręgu zainteresowań FC Porto, a jeszcze wcześniej trafił do Lizbony, gdzie był testowany przez tamtejszy Sporting. Ostatecznie jednak klub nie przystał na jego transfer i Pepe zmuszony był do powrotu do Marítimo.

Zabiegał o niego rumuński trener László Bölöni, który w 2001 poprowadził Sporting do zwycięstwa w lidze. Po tym, jak opuścił portugalski klub, starał się namówić Pepe do gry we francuskim Rennes, z którym także zdobył mistrzostwo kraju. Młody obrońca wybrał jednak ofertę FC Porto. Po tym, jak z klubu odszedł José Mourinho, na stanowisku trenera zastąpił do Co Adriaanse, który wiele nauczył młodego Pepe. Pepe w barwach "Smoków" rozegrał ponad 60 spotkań, w których strzelił 6 bramek.

W 2007 po Pepe zgłosił się Real Madryt, który zapłacił za gracza 30 milionów euro. Pepe fatalnie zadebiutował na Santiago Bernabeu w meczu z Sevillą w Superpucharze Hiszpanii, które Sevilla wygrała 3:5. Pepe był winowajcą trzech bramek i otrzymał czerwoną kartkę w 90. minucie spotkania. Jednak z każdym meczem Portugalczyk grał coraz lepiej. Prawdziwe apogeum formy pokazał w spotkaniu z Barceloną 23 grudnia 2007 na Camp Nou, które Real Madryt wygrał. Od tamtej pory został ważnym ogniwem "Królewskich". 21 kwietnia 2009 podczas meczu z Getafe CF dokonał brutalnego faulu na Javim Casquero, po chwili uderzył w twarz Juana Albina. Otrzymał czerwoną kartkę. Schodząc z boiska, obraził sędziów[2]. Po meczu Komisja Dyscyplinarna Hiszpańskiej Federacji Piłkarskiej zawiesiła Pepego na 10 meczów Primera División[3]. 12 grudnia 2009 w 44. minucie meczu z Valencią zerwał wiązadła w prawym kolanie[4]. Sezon 2010/2011 zakończył z jedną bramką na koncie strzeloną Realowi Sociedad 19 września 2010 aczkolwiek dziennik Marca przyznał tego gola wykonującemu rzut wolny Cristiano Ronaldo, po którego strzale i plecach Pepe piłka trafiła do bramki. Po sezonie 2016/2017 nie porozumiał się z Realem Madryt w kwestii nowego kontaktu, w wyniku czego stał się wolnym zawodnikiem[5].

4 lipca 2017 podpisał trzyletni kontrakt z tureckim Beşiktaşem JK[6].

Kariera reprezentacyjna

Pepe, chociaż jest Brazylijczykiem, nigdy nie grał w reprezentacji tego kraju. Natomiast, w 2007, po otrzymaniu portugalskiego obywatelstwa, zadebiutował w barwach Portugalii. Zagrał na EURO 2008, zdobył dwie bramki w meczu z Turcją, w tym jedną nieuznaną. Został nominowany do nagrody FIFA World Player w 2008.

Uraz odniesiony w grudniu 2009 miał go wykluczyć z udziału na mistrzostwach świata[4], ale pod koniec maja okazało się, że Pepe ma szansę na występ[7].

13 czerwca 2012 zdobył otwierającą bramkę w meczu przeciwko reprezentacji Danii na Euro 2012.

Stoper na tym turnieju zagrał we wszystkich meczach w pełnym wymiarze czasowym, a razem z reprezentacją Portugalii doszedł do półfinału, gdzie po bezbramkowym remisie jego drużyna uległa w karnych 2:4 reprezentacji Hiszpanii. Pepe w serii rzutów karnych wykorzystał swoją jedenastkę.

Statystyki klubowe

Stan na 20 marca 2021

KlubSezonLigaPuchar krajowy1EuropaInne2Łącznie
MeczeGoleMeczeGoleMeczeGoleMeczeGoleMeczeGole
Marítimo Funchal2001/0240000040
2002/0329210302
2003/0430120321
Razem6333000663
FC Porto2004/051511050211
2005/062414052333
2006/072541080344
Razem64660182888
Real Madryt2007/081903030250
2008/092601050320
2009/101011060171
2010/112614080381
2011/122917090451
2012/1328130111422
2013/1431471110495
2014/15272206040382
2015/162111090311
2016/171322030182
Razem229133117114033515
Beşiktaş JK2017/18232506010352
2018/191030072175
Razem3355013210527
FC Porto2018/19132203020212
2019/20251109010371
2020/21272406030402
2021/22120005000170
Łącznie w karierze46632441125519065438

1(Superpuchar krajowy)
2(Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwa Świata)

Sukcesy

FC Porto

Real Madryt

Reprezentacja

Indywidualnie

Życie prywatne

Życiową partnerką Pepe jest Ana Sofia Moreira, którą poznał w 2007 w czasach gry w FC Porto. 27 sierpnia 2012 para doczekała się narodzin Angeli Sofii, zaś 13 maja 2014 na świat przyszła ich druga córka, Emily Maria.

Przypisy

Bibliografia