Piłka ręczna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020 – światowe turnieje kwalifikacyjne

Główne artykuły: Piłka ręczna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020 – kwalifikacje kobiet i Piłka ręczna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020 – kwalifikacje mężczyzn.

Światowe turnieje kwalifikacyjne do olimpijskiego turnieju piłki ręcznej 2020 miały na celu wyłonienie męskich i żeńskich reprezentacji narodowych w piłce ręcznej, które wystąpią w tym turnieju. Były one ostatnią fazą eliminacji dla zespołów, które do tej pory nie uzyskały kwalifikacji i zostały zorganizowane w marcu 2021 roku po przesunięciu z marca i kwietnia 2020 roku.

Zgodnie z systemem kwalifikacji zarówno w zawodach kobiet, jak i mężczyzn, miało wziąć udział dwanaście zespołów, które uzyskały prawo występu w nich dzięki zajęciu wysokiego miejsca w mistrzostwach świata lub odpowiednim kontynentalnym turnieju kwalifikacyjnym. Rozstawiona została czołowa szóstka mistrzostw świata, która do tej pory nie uzyskała awansu na igrzyska, a dołączy do nich sześć drużyn wyznaczonych ze względu na kryterium geograficzne. Uprawione do tych miejsc będą najwyżej uplasowane zespoły z kontynentalnych kwalifikacji, które do tej pory nie awansowały ani do igrzysk, ani do światowego turnieju kwalifikacyjnego – uszeregowane według siły kontynentu mierzonej kolejnością najlepszych ich zespołów podczas rozegranych w 2019 roku mistrzostw świata. Zawody zostaną przeprowadzone systemem kołowym w ramach trzech czterozespołowych grup, a awans na Igrzyska Olimpijskie 2020 uzyskają po dwie czołowe reprezentacje z każdej z grup^{[1][2][3][4][5]}.

Potwierdzenie gospodarzy światowych turniejów kwalifikacyjnych nastąpiło w październiku^[6] i grudniu 2019 roku^[7], a pełna obsada była znana po zakończeniu żeńskich MŚ 2019^[8] oraz męskich czempionatów w Europie, Afryce i Azji w styczniu 2020 roku^[9][10]. Z uwagi na pandemię COVID-19 nastąpiły później zmiany w obsadzie zawodów kobiet: Północna Korea została zastąpiona przez Kazachstan^[11][12], zaś Chiny – po odmowie Hongkongu – przez Tajlandię^[13][14][15]. Sędziowie zawodów zostali wyznaczeni 12 lutego 2020 roku^[16], zaś szczegółowy harmonogram rozgrywek dwa tygodnie później^[17]. Jeszcze 12 marca IHF była zdecydowana przeprowadzić turnieje kwalifikacyjne, choć bez udziału publiczności^[18], jednak dzień później zostały przełożone – wstępnie na czerwiec 2020 roku^[19]. Pod koniec marca Międzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o przełożeniu^[20][21], a następnie podał nowe daty rozegrania igrzysk – dokładnie rok później od oryginalnego terminu^[22][23]. IHF zatem w kwietniu 2020 roku ogłosiła, że turnieje kwalifikacyjne odbędą się w połowie marca 2021 roku^[24][25]. Sędziowie zawodów zostali wyznaczeni pod koniec lutego 2021 roku^[26]. Z zawodów zaplanowano transmisje telewizyjne i internetowe^[27][28].

W związku z przesunięciem zawodów na rok 2021, żeńska reprezentacja Chin zawnioskowała w październiku o przywrócenie do turnieju, co spowodowało powrót do oryginalnego składu turniejów^[29][30]. Na początku marca jednak Chiny się wycofały, na ich miejsce w turnieju II został przesunięty Kazachstan, zaś – wobec nieobsadzenia wakatu w turnieju III przez AHF – został on zaplanowany w trzyzespołowej obsadzie^[31]. Podobnie stało się następnie w turnieju I, gdy przyjazd odwołał Senegal^[32], ostatecznie zatem wzięło udział dziesięć reprezentacji^[33][34][35], a awansu na igrzyska nie uzyskała żadna spoza Europy^{[36][37][38][39][40]}. Wśród mężczyzn natomiast turnieje odbyły się w pierwotnej obsadzie^{[41][42][35][43]}, jednak turniej I z uwagi na obostrzenia w Norwegii został przeniesiony do Czarnogóry^[44]. Awans uzyskało pięć europejskich reprezentacji i Brazylia^{[45][46][47][48][49][50]}.