Piotr Paleczny
Piotr Paleczny (ur. 10 maja 1946 w Rybniku) – polski pianista i pedagog muzyczny, laureat wielu międzynarodowych konkursów pianistycznych, w tym III nagrody na VIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1970)[1]. Od 1993 dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju[2].
 Piotr Paleczny, Busko-Zdrój, 5 lipca 2009 | |
| Data i miejsce urodzenia | 10 maja 1946 |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Odznaczenia | |
    | |
| Strona internetowa | |
Życiorys
Wykształcenie i udział w konkursach
Syn Tadeusza. W latach 1953–1964 uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Rybniku. W latach 1964–1970 studiował najpierw w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, a potem w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie prof. Jana Ekiera[3].
W trakcie studiów i krótko po nich odnosił sukcesy na wielu konkursach pianistycznych[3]:
- Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Sofii (1968) – I nagroda
- Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Monachium (1969) – III nagroda
- VIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1970) – III miejsce i nagroda Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza
- Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Pleven (1972) – złoty medal
- Festiwal Młodych Solistów w Bordeaux (1972) – Grand Prix i złoty medal
Międzynarodowa kariera
Po sukcesach konkursowych występował w licznych krajach Europy, Azji i obu Ameryk z wieloma słynnymi orkiestrami[4][5]. Od 1993 jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju[6]. W styczniu 2010 dał koncert w gmachu Sejmu RP z okazji 200. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina[2].
Jest regularnie zapraszany do jury wielu konkursów muzycznych. W latach 1985–2021 był ośmiokrotnie jurorem Konkursów Chopinowskich, a od 2004 jest także dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy[2]. Ponadto był jurorem m.in. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Leeds, Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Hamamatsu, Międzynarodowego Mistrzowskiego Konkursu Pianistycznego im. Artura Rubinsteina i Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Palomy O'Shea w Santander[4].
Oprócz kariery pianistycznej jest także pedagogiem muzycznym. Prowadzi klasę fortepianu na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i kursy mistrzowskie w wielu krajach świata. W 1998 otrzymał tytuł naukowy profesora[7].
Jego repertuar obejmuje przede wszystkim muzykę kompozytorów polskich (Chopina, Paderewskiego, Lutosławskiego i Szymanowskiego), ale także m.in. Johannesa Brahmsa, Modesta Musorgskiego i Milija Bałakiriewa[5]. Dokonał wielu nagrań dla różnych wytwórni muzycznych[7][8][9].
W 2017 został wyróżniony Złotym Fryderykiem za całokształt osiągnięć artystycznych[10].
Tytuły i odznaczenia
- W 1974 w związku z jubileuszem Polski Ludowej został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[11];
- W 1976 z rąk Stefana Olszowskiego otrzymał dyplom Ministra Spraw Zagranicznych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[12];
- 3 listopada 1995 został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsę Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[13].
- 17 października 2001 został odznaczony przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[14][15].
- W 2005 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].
- W 2013 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Bydgoszcz[16].
- 5 maja 2022 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina[17]
- 22 września 2022 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Rybnika[18]
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 281–284. ISBN 83-910515-1-X.
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.