Południowe Han
Południowe Han (chiń. upr. 南汉; chiń. trad. 南漢; pinyin Nán Hàn) – krótkotrwałe państwo w południowych Chinach, jedno z Dziesięciu Królestw. Samo zwało się Wielkim Han lub Wielkim Yue.
Dwór tangowski mianował Liu Yina w 905 gubernatorem wojskowym na południu, podnosząc go do rangi Księcia Nanping w 909. Jego brat i następca, Liu Yan, w 917 przyjął tytuł cesarski. Jego państwo, początkowo zwane „Wielkie Yue”, a od 919 „Południowe Han” miało stolicę w Kantonie i obejmowało dzisiejszy Guangdong i większość Guangxi[1]. Cesarstwo to miało charakter cywilny, osłabienie siły militarnej sprowokowało rebelie[2], ale kolejni władcy panowali jeszcze do 971, by się ostatecznie poddać wojskom dynastii Song, ponownie jednoczącej Chiny[1].
| Imię świątynne | Imię pośmiertne | Nazwisko i imię | Okres panowania | Nazwa i daty ery panowania |
|---|---|---|---|---|
| Gaozu (高祖 Gāozǔ) | Tianhuang Dadi (天皇大帝 Tiānhuáng Dàdì) | Liu Yan (劉巖 Liú Yán) | 917-941 | Qianheng (乾亨 Qiánhēng) 917-925 Bailong (白龍 Báilóng) 925-928 |
| brak | Shang Di (殤帝 Shāng Dì) | Liu Bin (劉玢 Liú Bīn) | 941-943 | Guangtian (光天 Gŭangtiān) 941-943 |
| Zhong Zong (中宗 Zhōng Zōng) | nie używane | Liu Cheng (劉晟 Liú Chéng) | 943-958 | Yingqian (應乾 Yìngqiàn) 943 Qianhe (乾和 Qiànhé) 943-958 |
| Houzhu (後主 Hòuzhǔ) | brak | Liu Chang (劉鋹 Liú Chăng) | 958-971 | Dabao (大寶 Dàbăo) 958-971 |