Pocisk nadkalibrowy

Pocisk nadkalibrowy – pocisk, którego głowica bojowa ma średnicę większą niż kaliber broni, z której jest wystrzeliwany. Pociski takie ładuje się od wylotu lufy, mocując przy pomocy nakładki na lufę, lub wprowadzając do jej wnętrza tuleję prowadzącą, stanowiącą tylną część pocisku^[1][2].

Najczęściej pocisków nadkalibrowych używa się do granatników przeciwpancernych, zwłaszcza pocisków kumulacyjnych, odłamkowych i termobarycznych, a także do broni strzeleckiej (granaty nasadkowe)^[1][2].

Rzadkimi przypadkami zastosowania pocisku nadkalibrowego do działa artyleryjskiego były niemiecki Stielgranate 41 z czasów II wojny światowej i amerykański, nuklearny granat M388 Davy Crockett, wystrzeliwany z działa bezodrzutowego.

• 
  Głowice nadkalibrowych pocisków granatnika Panzerfaust mają dużo większą średnicę od tulei prowadzącej (z prawej strony)
• 
  Karabin M14 z nadkalibrowym granatem nasadkowym M31
• 
  Działo PaK 36 z pociskiem nadkalibrowym
• 
  Nadkalibrowy pocisk atomowy Davy Crockett na dziale bezodrzutowym