Prace rozwojowe

Prace rozwojowe^[1] – działalność naukowa polegająca ma pozyskiwaniu know-how dotyczącego produktów, technologii lub procesów oraz prowadzenie analiz teoretycznych, systematycznych studiów lub doświadczeń, w tym produkcji eksperymentalnej, techniczne testowanie produktów lub procesów, zapewnianie koniecznego wyposażenia oraz uzyskiwanie praw własności intelektualnej w odniesieniu do wyników prac^[2].

Praktyczny aspekt takich prac to najczęściej odkrywanie nowych zależności i związków elementów danej dziedziny rzeczywistości w procesie usprawniania, ulepszania, doskonalenia techniki, technologii, metodyki. Wynikiem tych prac mogą być dalsze odkrycia, wynalazki, nowe hipotezy, koncepcje i teorie.

W programach rządowych dotyczących rozwoju innowacyjności państwa oraz w badaniach marketingowych, rozwojowych i strategicznych przedsiębiorstw działalność ta bywa określana skrótem B+R (od „badania i rozwój”, jednak termin ten odpowiada sensem całokształtowi działalności naukowej)^[3].

Przedsiębiorcy, którzy prowadzą prace rozwojowe mogą skorzystać z podatkowej Ulgi na innowacyjność niezależnie od wielkości prowadzonej firmy. Rozwiązanie to zostało wprowadzone w ramach tzw. Ustawy o innowacyjności, która ma na celu przebudowę polskiej przedsiębiorczości na bardziej innowacyjną, korzystającą z nowoczesnych technologii. Z ulgi na innowacyjność mogą skorzystać przedsiębiorcy opodatkowani:

• według skali podatkowej (PIT-36)
• podatkiem liniowym (PIT-36L)
• podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT-8).

Ulga na innowacyjność daje możliwość z korzystania z dodatkowego odliczenia od podstawy opodatkowania 100% kosztów kwalifikowanych. Koszty kwalifikowane to m.in.:

• koszty pracy,
• ekspertyzy, opinie, usługi doradcze,
• uzyskanie i utrzymanie patentu,
• nabycie materiałów i surowców,
• odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej (koszty wynajmu samej aparatury).^[4]