Prozodia

Prozodia (gr. προσωδία – pieśń z akompaniamentem, przyśpiew^[1])^[2] – brzmieniowe właściwości mowy nakładające się na głoskowy, sylabiczny i wyrazowy ciąg wypowiedzi. Należą do nich akcent, intonacja i iloczas^[3]. Niekiedy w poezji pojęcie prozodii jest używane jako synonim metrum^[4]. Nadaje językowi znaczenie emocjonalne (prozodia afektywna) i odnosi się do znaczenia semantycznego (prozodia przyimkowa, np. „spóźniony na lot” a „spóźniony nalot”)^[5].

Inne znaczenia

W muzyce mianem prozodii określana jest właściwa relacja akcentów słownych i muzycznych, które powinny być zgodne^[6].
Dyscyplina naukowa zajmująca się brzmieniowymi zjawiskami wiersza – zagadnieniami akcentu, iloczasu, intonacji^[4].
W informatyce intonacja syntezowanej mowy^[7].

Przypisy

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]