Przemoc wobec osób LGBT

Historycznie

Europa

Regulacje prawne i kodeksy zakazujące praktyk homoseksualnych obowiązywały w Europie od czwartego^[7] do dwudziestego wieku, a kraje muzułmańskie miały podobne przepisy od początków islamu w VII wieku do dnia dzisiejszego włącznie. Abbasydzki Bagdad, pod rządami Kalifa Al-Hadiego (785-786), karał homoseksualizm śmiercią.

Współcześnie

Główny artykuł: Sytuacja prawna i społeczna osób LGBT.

Według stanu na marzec 2019 r. 70 państw członkowskich ONZ (35%) uznaje za przestępstwo akty seksualne podejmowane za obopólną zgodą przez osoby tej samej płci^[8]. W 68 z nich prawo wyraźnie uznaje za przestępstwo dobrowolne czynności seksualne z udziałem osób tej samej płci, a w 2 innych uznaje takie czynności za przestępstwo de facto. Spośród tych 70 państw ONZ 26 (37%) uznaje za przestępstwo tylko takie czyny między mężczyznami^[8].

Sześć państw członkowskich ONZ przewiduje karę śmierci za dobrowolne akty seksualne z udziałem osób tej samej płci, z czego trzy w Azji (Iran, Arabia Saudyjska i Jemen) oraz trzy w Afryce (Nigeria, Sudan i Somalia)^[8]. 31 państw członkowskich ONZ (44%) nakłada do ośmiu lat pozbawienia wolności, podczas gdy pozostałe 26 państw członkowskich (37%) nakłada jeszcze surowsze kary: od 10 lat do dożywotniego więzienia^[8].

Międzynarodowe organizacje praw człowieka, takie jak Human Rights Watch i Amnesty International, potępiają prawa, które uznają relacje homoseksualne pomiędzy wyrażającymi zgodę dorosłymi za przestępstwo^[9][10]. Od 1994 roku Komitet Praw Człowieka ONZ orzekł również, że takie przepisy naruszają prawo do prywatności gwarantowane w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych.

Nawet w krajach, w których homoseksualizm jest legalny (większość krajów poza Afryką i Bliskim Wschodem), pojawiają się doniesienia, że osoby o orientacji homoseksualnej są obiektem znęcania się lub napaści fizycznej, a nawet morderstw.

Według Grupo Gay da Bahia, najstarszej brazylijskiej organizacji pozarządowej zajmującej się prawami gejów, wskaźnik zabójstw osób homoseksualnych w Brazylii jest szczególnie wysoki — w ciągu 30 lat od 1980 do 2009 roku odnotowano 3 196 przypadków (czyli około 0,7 przypadków na 100 000 mieszkańców rocznie)^[11]. Brazylijska organizacja Grupo Gay da Bahia (GGB) odnotowała 190 udokumentowanych domniemanych zabójstw homofobicznych w Brazylii w 2008 r., co stanowi około 0,5% umyślnych zabójstw w Brazylii (wskaźnik zabójstw 22 na 100 000 mieszkańców w 2008 r.). 64% ofiar to geje, 32% to transpłciowe kobiety lub trans-mężczyźni, a 4% to lesbijki^[12].

W wielu częściach świata, w tym w dużej części Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, akty przemocy są prawnie klasyfikowane jako przestępstwa z nienawiści, które pociągają za sobą surowsze wyroki w przypadku skazania. W niektórych krajach ten rodzaj przepisów obejmuje zarówno przemoc werbalną, jak i fizyczną.

Zbrodnie z nienawiści wobec osób LGBT są zazwyczaj szczególnie brutalne, nawet w porównaniu z innymi zbrodniami z nienawiści: „intensywna furia jest obecna w prawie wszystkich sprawach o zabójstwa z udziałem ofiar będących homoseksualnymi mężczyznami”. Rzadko zdarza się, że ofiara zostaje po prostu zastrzelona; jest bardziej prawdopodobne, że zostanie wielokrotnie dźgnięta nożem, okaleczona i uduszona. „Często dochodziło do tortur, cięcia, okaleczania... wykazując absolutną wolę wymazania człowieka z powodu jego preferencji (seksualnych)”^[13].

W Kanadzie w 2008 roku, według danych zebranych przez policję, około 10% wszystkich przestępstw z nienawiści w tym kraju było motywowanych orientacją seksualną. Spośród nich 56% było związanych z przemocą. Dla porównania, 38% wszystkich przestępstw motywowanych na tle rasowym miało charakter agresywny^[14].