Pterokarpus sandałowy
Pterokarpus sandałowy (Pterocarpus santalinus L.f.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi z Indii, jest uprawiany w wielu krajach świata[5].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | pterokarpus | ||
Gatunek | pterokarpus sandałowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Pterocarpus santalinus L.f. Suppl. Pl. 318. 1782 [1781 publ. Apr 1782][3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Morfologia i ekologia
Drzewo o wysokości do 8 m i średnicy pnia 50–150 cm. Ulistnienie naprzemianległe, liście 3-listkowe, o długości 3–9 cm. Składają się z trzech szerokojajowatych, niemal okrągłych listków. Liście opadają podczas pory suchej. Kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści. Są pachnące, małe, żółte, zebrane w grona. Owocem jest strąk o długości 6–9 cm. Zawiera jedno lub dwa nasiona[6][7].
Jest to typowe drzewo tropikalne, zupełnie nieodporne na mróz, ginie już przy temperaturze -1o C. Za młodu rozwija się szybko, już w trzecim roku życia osiąga wysokość 5 m[7][6].
Udział w kulturze
Wymieniony jest w kilku miejscach Biblii: Krl 10,11-12, 2 Krn 2,7; 2,19. Z drewna tego drzewa król Salomon wykonał chodnik w swoim pałacu i w pierwszej Świątyni Jerozolimskiej, oraz instrumenty muzyczne – cytry i harfy. Jest to drewno ciężkie, twarde, o czerwonym twardzielu. Nie rośnie w Palestynie, było sprowadzane do Tyru przez tzw. szlak jedwabny, świadczy o tym m.in. werset: „Flota Hirama, która dostarczyła złoto z Ofiru, przywiozła również drewno sandałowe" (1 Krl 10, 11–12)[8].
- Pień
- Pędy z liśćmi