Rdzeń procesora

Rdzeń procesora (rdzeń fizyczny) – fizyczna część procesora odpowiedzialna za realizację operacji obliczeniowych, zawierająca wiele jednostek wykonawczych.

W przeszłości wszystkie procesory dla użytkowników indywidualnych posiadały tylko jeden rdzeń, a liczba jednostek wykonawczych była niewielka bądź równa jeden. Obecnie, głównie ze względu na brak możliwości (związanej zwykle z bardzo dużym wzrostem zużycia energii) dalszego wzrostu częstotliwości pracy procesorów, ich wydajność podnosi się poprzez zwiększanie liczby rdzeni^[1].

Każdy rdzeń fizyczny obsługuje co najmniej jeden potok instrukcji, ale może obsługiwać ich wiele (hyper-threading) − mówi się wówczas, że taki rdzeń fizyczny posiada x rdzeni wirtualnych, a całkowita ich liczba w procesorze jest najczęściej iloczynem liczby rdzeni fizycznych i potoków obsługiwanych przez pojedynczy rdzeń. Zwykle liczba rdzeni wirtualnych jest potęgą dwójki.