Spis sumaryczny w 1946 roku

Powszechny sumaryczny spis ludności cywilnej w 1946 roku był pierwszym spisem ludności przeprowadzonym w Polsce po II wojnie światowej[1]. Został przeprowadzony według stanu o północy z 13 na 14 lutego 1946[2].

Synteza

Wojna spowodowała tak wielkie zmiany ludnościowe, że szacunki liczby ludności kraju w nowych granicach wahały się w granicach 18–25 mln[2]. Ustalenie stanu ludności, jej rozmieszczenia i podstawowych cech było niezbędne do przygotowania planów odbudowy, akcji osadniczo-przesiedleńczej i aprowizacji ludności[2]. Główny Urząd Statystyczny podejmował przygotowania do przeprowadzenia spisu w czerwcu 1945, ale ówczesne trudności stanęły temu na przeszkodzie[2]. Decyzja w sprawie przeprowadzenia powszechnego sumarycznego (tj. nie imiennego i z ograniczoną liczbą pytań) spisu ludności cywilnej zapadła na posiedzeniu Rady Ministrów w dniu 10 stycznia 1946[3][4].

Spis sumaryczny pozwolił na ustalenie stanu i struktury ludności według trzech grup wieku (poniżej 18 lat, 18–59 lat, 60 lat i więcej), dwóch płci oraz czterech narodowości[5]:

  • Polaków wraz z osobami zweryfikowanymi bądź zrehabilitowanymi do dnia spisu;
  • osób, co do których toczyło się postępowanie rehabilitacyjne lub weryfikacyjne;
  • Niemców;
  • innych narodowości (w spisie tym, po raz drugi – poprzednio w 1921 – i ostatni w XX wieku, pojawiło się pytanie o narodowość).

Z uwagi na aktywną działalność ukraińskich ugrupowań terrorystycznych w powiecie leskim (województwo rzeszowskie) spisu nie przeprowadzono w gminach: Cisna, Stuposiany, Tarnawa Niżna, Wołkowyja i Zatwarnica oraz w 14 gromadach gmin Baligród i Łukowe. Wstępne wyniki spisu podano w prasie dnia 26 marca 1946, a w podziale według płci i trzech podstawowych grup wieku, województw (z podaniem liczby Polaków, Niemców i innych), powiatów, miast i gmin wiejskich ukazały się w 1947, nakładem GUS. Zapowiedziana publikacja, zawierająca dane o ludności w podziale według narodowości, nie ukazała się nigdy[5].

Bardziej dokładne spisy przeprowadzono w Warszawie i Poznaniu[5].

Według spisu, liczba ludności Polski w 1946 wynosiła 23 929 757[6].

Wyniki spisu szybko uległy przedawnieniu z powodu masowej repatriacji, wysiedleń i przesiedleń[5].

Równolegle do spisu sumarycznego przeprowadzono na Ziemiach Odzyskanych spis osób urodzonych w latach 1927–1946 dla potrzeb administracji szkolnej (analogiczny spis na ziemiach dawnych odbył się 24 czerwca 1945)[7].

Ludność według województw

Źródło: PSSL 1946 ↓, s. 1-4.

WojewództwoLiczba ludności
ogółemmiejskawiejska
białostockie917 563176 321741 242
gdańskie732 150366 313365 837
kieleckie1 717 303363 9971 353 306
krakowskie2 133 389579 8481 553 541
lubelskie1 889 650310 9461 578 704
łódzkie1 772 420364 3261 408 094
Łódź (miasto)496 929496 929nd.
olsztyńskie351 828101 857249 971
pomorskie1 406 453540 325866 128
poznańskie2 422 113886 9011 535 212
rzeszowskie1 535 400235 4031 299 997
szczecińskie892 567307 468585 099
śląskie2 823 3511 095 7201 727 631
Warszawa (miasto)478 755478 755nd.
warszawskie2 114 415360 5851 753 830
wrocławskie1 941 149758 8951 182 254
Polska23 929 757[a]7 424 58916 200 846

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Spis 1946 [online], Centralna Biblioteka Statystyczna [dostęp 2023-04-03].