Stanisław Zawadzki (architekt)

architekt polski

Stanisław Zawadzki (ur. 1743 w Warszawie, zm. 19 października 1806 tamże) – generał-major wojsk koronnych, od 1792 dowódca kompanii pontonierów[1], polski architekt doby klasycyzmu, architekt Komisji Edukacji Narodowej.

Stanisław Zawadzki
Data i miejsce urodzenia

1743
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 października 1806
Warszawa

Alma mater

Akademia Św. Łukasza w Rzymie

Praca
Styl

klasycyzm

Życiorys

Stanisław Zawadzki studiował w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie[2], gdzie zetknął się z projektami Andrei Palladia. Po powrocie do kraju poświęcił się pracy dla wojska (dosłużył się stopnia generała-majora wojsk inżynieryjnych). Oskarżony przez swojego pomocnika i ucznia Hilarego Szpilowskiego o wadliwy projekt i nadużycia przy budowie koszar w twierdzy w Kamieńcu Podolskim, został zdymisjonowany z wojska (1783) i poświęcił się budownictwu cywilnemu. W czasie insurekcji kościuszkowskiej (1794) opracowywał plany obrony Warszawy[1].

Ważniejsze projekty

Przypisuje się mu również autorstwo projektu kościoła św. Piotra i Pawła w Międzyrzecu Podlaskim. Według jego projektu rozpoczęto też budowę Pałacu Tyszkiewiczów w Warszawie na Krakowskim Przedmieściu (ostatecznie zrealizowano projekt Jana Kamsetzera), oraz przebudowę dawnego pałacu Jana Humańskiego w Warszawie (Miodowa 26, róg Długiej). Był także autorem projektu portyku dobudowanego do pałacu Skórzewskich w Czerniejewie.

Przypisy

Bibliografia