Stowarzyszenie Polskich Artystów Grafików „Ryt”

Stowarzyszenie Polskich Artystów Grafików „Ryt” (SPAG „Ryt”) – ugrupowanie artystyczne działające w latach 1925–1939 w Warszawie.

Stowarzyszenie zostało założone przez Władysława Skoczylasa i Ludwika Gardowskiego, profesorów Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Członkami stowarzyszenia byli przeważnie uczniowie obydwu profesorów. Celem stowarzyszenia było doskonalenie sztuki drzeworytu.

Wybrani członkowie

Edmund Bartłomiejczyk (1885–1950)
Tadeusz Cieślewski (syn) (1895–1944),
Maria Dunin-Piotrowska (1899–1986)
Zygmunt Kamiński (1888–1969)
Ludwik Gardowski (1890–1965)
Jadwiga Hładki-Wajwódowa (1904–1944)
Bogna Krasnodębska-Gardowska (1900–1986)
Mieczysław Jurgielewicz (1900–1983)
Janina Konarska (1902–1975)
Tadeusz Kulisiewicz (1899–1988)
Stefan Mrożewski (1894–1975)
Stanisław Ostoja-Chrostowski (1897–1947)
Wiktor Podoski (1901–1970)
Stanisław Rzecki (1888–1972)
Władysław Skoczylas (1883–1934)
Konstanty Maria Sopoćko (1903–1992)
Konrad Srzednicki (1894–1993)
Ludwik Tyrowicz (1901–1958)
Wacław Wąsowicz (1891–1942)
Maria Obrębska-Stieber (1904–1995)^[1]

Tradycje stowarzyszenia „Ryt” kontynuowała założona w Krakowie w 1947 „Grupa 9 Grafików”. Grupa istniała do 1960.

Jolanta Chrzanowska-Pieńkos, Andrzej Pieńkos: Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Wydawnictwo Kurpisz, 2001 ISBN 83-86600-48-9