Systematyka tego gatunku jest bardzo skomplikowana. Tradycyjnie wyróżnia się kilkanaście podgatunków C. platensis[2][4]. Robbins i Nyári w 2014 roku zasugerowali, iż gatunek ten powinien zostać podzielony na minimum 9 gatunków[5]. Na razie jednak do osobnego, monotypowego gatunku wydzielono jedynie strzyżyka turzycowego (Cistothorus stellaris), zamieszkującego południowo-środkową i południowo-wschodnią Kanadę oraz północno-wschodnie USA[2][4][5].
Długość ciała 10–12 cm. Czoło ciemnobrązowe, delikatne rdzawe kreski. Brak białego paska ocznego jak u strzyżyka błotnego, a białe kreski na grzbiecie mniej wyraźne. Boki pomarańczowopłowe, pokrywy podogonowe płowe; spód ciała biały. Obie płci są podobne.
IUCN uznaje strzyżyka nadrzecznego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji po taksonomicznym podziale gatunku nie została oszacowana. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3].
Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.brak strony w książce