Tim Pütz
Tim Pütz[a] (ur. 19 listopada 1987 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa. Zwycięzca French Open 2023 w grze mieszanej.
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 listopada 1987 |
| Wzrost | 185 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2011 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Dominik Meffert |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 163 (2 lutego 2015) |
| Australian Open | 1R (2015) |
| Roland Garros | 3Q (2015) |
| Wimbledon | 2R (2014) |
| US Open | 1Q (2013, 2014) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 7 |
| Najwyżej w rankingu | 7 (29 sierpnia 2022) |
| Australian Open | QF (2022, 2024) |
| Roland Garros | QF (2020, 2021, 2023) |
| Wimbledon | SF (2023) |
| US Open | 3R (2022) |
Kariera tenisowa
W zawodowym gronie tenisistów Pütz wygrał siedem turniejów rangi ATP Tour w grze podwójnej z trzynastu osiągniętych finałów.
W 2023 roku odniósł zwycięstwo w mikście podczas French Open, partnerując Miyu Katō, z którą w finale pokonał parę Bianca Andreescu–Michael Venus 4:6, 6:4, 10–6.
Od września 2017 reprezentuje Niemcy w Pucharze Davisa uczestnicząc w meczach deblowych.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 163. miejscu (2 lutego 2015), a w klasyfikacji gry podwójnej na 7. pozycji (29 sierpnia 2022).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (7–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 17 czerwca 2018 | Stuttgart | Trawiasta |  Philipp Petzschner |  Robert Lindstedt Marcin Matkowski | 7:6(5), 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 5 maja 2019 | Monachium | Ceglana |  Frederik Nielsen |  Marcelo Demoliner Divij Sharan | 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 2 maja 2021 | Estoril | Ceglana |  Hugo Nys |  Luke Bambridge Dominic Inglot | 7:5, 3:6, 10–3 |
| Zwycięzca | 4. | 23 maja 2021 | Lyon | Ceglana | Hugo Nys |  Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:4, 5:7, 10–8 |
| Zwycięzca | 5. | 18 lipca 2021 | Hamburg | Ceglana |  Michael Venus | Kevin Krawietz Horia Tecău | 6:3, 6:7(3), 10–8 |
| Zwycięzca | 6. | 7 listopada 2021 | Paryż | Twarda (hala) | Michael Venus | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:3, 6:7(4), 11–9 |
| Finalista | 1. | 13 lutego 2022 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Lloyd Harris |  Robin Haase Matwé Middelkoop | 6:4, 6:7(5), 5–10 |
| Zwycięzca | 7. | 26 lutego 2022 | Dubaj | Twarda | Michael Venus |  Nikola Mektić Mate Pavić | 6:3, 6:7(5), 16–14 |
| Finalista | 2. | 12 czerwca 2022 | Stuttgart | Trawiasta | Michael Venus | Hubert Hurkacz Mate Pavić | 6:7(3), 6:7(5) |
| Finalista | 3. | 19 czerwca 2022 | Halle | Trawiasta | Michael Venus |  Marcel Granollers Horacio Zeballos | 4:6, 7:6(5), 12–14 |
| Finalista | 4. | 30 lipca 2022 | Kitzbühel | Ceglana | Michael Venus | Pedro Martínez Lorenzo Sonego | 7:5, 4:6, 8–10 |
| Finalista | 5. | 21 sierpnia 2022 | Cincinnati | Twarda | Michael Venus |  Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:7(4), 6:7(5) |
| Finalista | 6. | 23 kwietnia 2023 | Monachium | Ceglana | Kevin Krawietz |  Alexander Erler Lucas Miedler | 3:6, 4:6 |
Gra mieszana (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 8 czerwca 2023 | French Open, Paryż | Ceglana |  Miyu Katō |  Bianca Andreescu Michael Venus | 4:6, 6:4, 10–6 |
Uwagi
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-06-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-06-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-06-22] (ang.).