Wierzbica (Bogumin)
Wierzbica[1] (czes. ⓘVrbice, niem. Wirbitz) – część miasta Bogumina w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Karwina w Czechach. Jest to także gmina katastralna o nazwie Vrbice nad Odrou (pl. Wierzbica nad Odrą) i powierzchni 328,69 ha[2], położona w południowo-zachodniej części miasta. Liczba mieszkańców wynosi 464[3], a adresów 155[4]. Nazwa pochodzi od okolicznych zarośli wierzbowych[5].
| Część miasta Bogumina | |||
 Kościół św. Katarzyny | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Miasto | |||
| W granicach Bogumina | 1974 | ||
| Powierzchnia | 3,29 km² | ||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość | 141 os./km² | ||
| Kod pocztowy | 735 51 | ||
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | |||
Położenie na mapie Czech  | |||
 49°53′02″N 18°19′07″E/49,883889 18,318611 | |||
Historia
Wierzbica to jedna z najstarszych miejscowości na Śląsku Cieszyńskim. Miejscowość została po raz pierwszy wzmiankowana jako Wierzbica w 1229 roku, w bulli papieża Grzegorza IX dla benedyktynów tynieckich, zatwierdzającej ich posiadłości w okolicy Orłowej[6][7]. W 1268 powstał klasztor Benedyktynów w Orłowej, a Wierzbica stanowiła odtąd jego uposażenie (jednak bez karczmy)[8].
W 1290 w wyniku trwającego od śmierci księcia Władysława opolskiego w 1281/1282 rozdrobnienia feudalnego księstwa opolsko-raciborskiego powstało nowe Księstwo Cieszyńskie, w granicach którego znalazła się również Wierzbica. W 1291 opat Jan przekazał, za zgodą zwierzchnika z Tyńca (opata Alberta), prawo własności Wierzbicy książętom cieszyńskim, natomiast proboszczowi bogumińskiego kościoła NMP, Lambertowi, zezwolił pobierać stąd dziesięcinę[9]. Od 1327 księstwo cieszyńskie stanowiło lenno Królestwa Czech. W 1447 Wierzbica weszła w skład wydzielonego działu księcia Bolesława II[10].
Wierzbica w historii samorządności lokalnej była samodzielną gminą, jedynie w latach 1850-1892 została włączona do Pudłowa[11], a dopiero w 1974 znalazła się w administracyjnych granicach Bogumina.
Według austriackiego spisu ludności z 1910 roku Wierzbica miała 1114 mieszkańców, z czego 1080 było zameldowanych na stałe, 673 (62,3%) było niemiecko-, 234 (21,7%) polsko- i 173 (16%) czeskojęzycznymi, 1050 (94,3%) było katolikami, 36 (3,2%) ewangelikami, 20 (1,8%) wyznawcami judaizmu a 8 (0,7%) innej religii lub wyznania[12].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Colmar Grünhagen, Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).