Witold Reger (harcerz)
Witold Reger (ur. 11 lutego 1906 w Cieszynie, zm. 26 września 1938 pod Herczawą) – polski podharcmistrz.
Data i miejsce urodzenia | 11 lutego 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 26 września 1938 |
Stopień harcerski | |
Organizacja harcerska | |
komendant hufca w Cieszynie | |
Okres sprawowania | od 1937 |
Odznaczenia | |
Życiorys
Był synem Michaliny z domu Olearczyk[1] (wdowa po Witoldzie Regerze 1876–1904, działaczu socjalistycznym) i Tadeusza Regera (1872–1938, brat Witolda, także działacz socjalistyczny).
Został absolwentem Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w rodzinnym Cieszynie. Po 1931 pracował w Ubezpieczalni Społecznej w Cieszynie oraz tymczasowo w Bielsku. Od 1920 był harcerzem I Drużyny Harcerskiej im. Kazimierza Pułaskiego. Do 1937 był instruktorem Komendy Głównej Harcerstwa Polskiego w Czechosłowacji. Po awansie na podharcmistrza i w obliczu zagrożenia aresztowaniem od 1937 został mianowany komendantem hufca męskiego Związku Harcerstwa Polskiego w Cieszynie[2][3]. Podczas napięcia polsko-czechosłowackiego na Zaolziu brał udział w rozpoznaniu czechosłowackich umocnień i rozlokowania wojsk na granicy polsko-czechosłowackiej. 26 września 1938 pod Herczawą został zaskoczony przez czechosłowacki patrol i poległ wówczas od kuli. Zakopano go natychmiast w wykopanym dole i dopiero po czterech dniach, na skutek nacisków strony polskiej, wydano ciało[4]. Była to jedyna ofiara śmiertelna wydarzeń z 1938 roku.
Jego żoną została Emilia Sikorzanka, z którą miał córkę Halinę.
2 października 1938 Wojsko Polskie wkroczyło na Zaolzie zajmując ten teren[5]. Dzień później, 3 października 1938 Witold Reger został pochowany na starym cmentarzu ewangelickim w Cieszynie w kwaterze zasłużonych (obok grobu Jana Łyska)[6]. Został określony symbolem przelanej krwi za Olzą[7].
Pośmiertnie został mianowany do stopnia harcmistrza.
15 października 1938 zmarł jego ojciec, załamany śmiercią syna[8].
W 1955 prochy Witolda Regera zostały przeniesione na cmentarz przy ulicy Bielskiej.
Odznaczenia
- Krzyż Niepodległości z Mieczami – pośmiertnie[9]
- Złoty Krzyż Zasługi – pośmiertnie (1938)
- Złoty Wawrzyn Akademicki – pośmiertnie (1938)[10][11]
Przypisy
Bibliografia
- Śp. harcmistrz Witold Reger bohater w walce o wolność Zaolzia. „Dzień Dobry Ziemi Radomskiej”, s. 2, Nr 275 z 5 października 1938.
- Pogrzeb śp. Witolda Regera dobrze zasłużył się Ojczyźnie. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 226 z 5 października 1938.
- Odezwa!. „Orędownik Ostrowski”, s. 2, Nr 133 z 7 listopada 1938.
- Władysław Sosna. Trochę historii. Ludzie i wydarzenia.. „Informator Parafialny”, s. 14, Nr 8 (119) z 2013.