Yoo Sang-chul

Yoo Sang-chul (ur. 18 października 1971 w Seulu, zm. 7 czerwca 2021[1] tamże) – południowokoreański piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Yoo Sang-chul
유상철
Data i miejsce urodzenia

18 października 1971
Seul

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2021
Seul

Wzrost

184 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
1994–1998Ulsan Hyundai105(24)
1999–2000Yokohama F. Marinos44(24)
2001–2002Kashiwa Reysol33(14)
2002–2003Ulsan Hyundai18(12)
2003–2004Yokohama F. Marinos36(6)
2005–2006Ulsan Hyundai19(1)
W sumie:255(81)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1994–2004Korea Południowa Korea Południowa122(18)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2011–2012Daejeon Hana Citizen
2014–2017Ulsan University
2018Jeonnam Dragons
2019Incheon United FC

Kariera klubowa

W latach 1990-1993 Yoo uczęszczał na Konkuk University w stolicy kraju Seulu. Występował wówczas w akademickiej drużynie piłki nożnej. W 1994 roku podpisał profesjonalny kontrakt z zespołem K-League, Ulsan Hyundai. Swój pierwszy sukces w klubie z miasta Ulsan osiągnął w 1995 roku, gdy zdobył z nim Adidas Cup. Natomiast w 1996 roku zdobył z nim swój pierwszy w karierze tytuł mistrza kraju i pierwszy w historii zespołu Ulsan Hyundai. W 1998 roku po raz drugi wygrał Adidas Cup, wystąpił w finale Pucharu Korei Południowej, przegranym 1:2 z Anyang LG Cheetahs oraz został wicemistrzem kraju.

W 1999 roku Sang-chul wyjechał do Japonii i podpisał kontrakt z klubem J-League, Yokohama F. Marinos. W Yokohamie był podstawowym zawodnikiem, a w 2000 roku z 17 golami stał się najlepszym strzelcem zespołu. Został mistrzem pierwszej fazy J-League, a w ostatecznym rozrachunku wicemistrzem Japonii. W 2001 roku Koreańczyk odszedł do Kashiwy Reysol. W klubie tym występował przez półtora roku, ale nie osiągnął większych sukcesów. W połowie 2002 roku Yoo wrócił do ojczyzny, do zespołu Ulsan Hyundai. W 2002 i 2003 roku dwukrotnie z rzędu Hyundai został wicemistrzem Korei. Jeszcze w 2003 roku ponownie został zawodnikiem Yokohamy dokańczając w niej sezon 2003. Został z nią zarówno mistrzem pierwszej, jak i drugiej fazy, a ostatecznie mistrzem 2003 roku J-League. W 2004 roku powtórzył ten sukces. W 2005 roku wrócił do Ulsan. Pod koniec sezonu klub wywalczył swoje drugie mistrzostwo w historii, a w 2006 wygrał A3 Champions Cup. W 2006 Yoo rozegrał tylko jeden mecz w rozgrywkach K-League i postanowił zakończyć piłkarską karierę. Liczył sobie wówczas 35 lat.

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1994Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League265
1995Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League332
1996Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League61
1997Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League171
1998Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League2315
1999Yokohama F. MarinosJaponia  J-League227
2000Yokohama F. MarinosJaponia  J-League2217
2001Kashiwa ReysolJaponia  J-League249
2002Kashiwa ReysolJaponia  J-League95
2002Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League89
2003Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League103
2003Yokohama F. MarinosJaponia  J-League175
2004Yokohama F. MarinosJaponia  J-League190
2005Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League121
2006Ulsan HyundaiKorea Południowa  K-League10

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Korei Południowej Yoo zadebiutował za kadencji selekcjonera Ho Kima, 5 marca 1994 roku w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu z USA. Pierwszego gola w kadrze narodowej zdobył 11 października tego samego roku w wygranym 3:2 meczu z Japonią. W 1998 roku był w kadrze Korei na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam zagrał w trzech spotkaniach grupowych: przegranych 1:3 z Meksykiem i 0:5 z Holandią, a także zremisowanym 1:1 z Belgią (w 70. minucie zdobył gola na 1:1). Z kolei w 2002 roku został powołany przez Guusa Hiddinka do kadry na Mistrzostwa Świata 2002, których gospodarzem była Korea Południowa. Był podstawowym zawodnikiem Korei na tym turnieju i wystąpił we wszystkich spotkaniach: najpierw w grupowych z Polską (2:0 i gol w 54. minucie spotkania na 2:0), USA (1:1) i Portugalią (1:0), następnie w 1/8 finału z Włochami (2:1), ćwierćfinale z Hiszpanią (0:0, karne 5:3), półfinale z Niemcami oraz meczu o 3. miejsce z Turcją (2:3). Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 2004 roku. W kadrze narodowej zagrał 122 razy i zdobył 18 bramek.

Przypisy

Bibliografia