Bashkimi Sovjetik

Historia e Bashkimit Sovjetik fillon më 7/8 nëntor 1917 me Revolucionin e tetorit (sipas kalendarit të vjetër 25/26 tetor 1917). Në 1918 nga bolshevikët proklamohet Federata Socialiste Ruse e Republikave Sovjetike, nxjerra e Kushtetutës së parë dhe më 17 korrik vrasja e familjes së Carit. Më 3 mars 1918 nënshkruhet marrëveshja e paqes me të cilën Bashkimi Sovjetik heq dorë nga sundimi në Poloni, vendet Baltike, Ukrainë, Finlandë dhe nga vendet e kërkuara në Kazakistan nga ana e Turqisë. Në maj të po këtij viti pason krijimi i shteteve jugore, Armenisë, Azerbajxhanit dhe Gjeorgjisë.

Armata e Kuqe del si fituese kundër Armatës së Bardhë (Gardistët e Bardhë) dhe trupave nga jashtë. Gjatë viteve 1919/20 Armata e Kuqe ri-pushton Ukrainën, më 1920 pushton Armenin, Azerbajxhanin, më 1921 edhe Gjeorgjinë ndërsa fillon luftën me Poloninë që zgjatë deri më 1921. Më 1919 themelohet Kominterna. Bashkimi Sovjetik më 1920 nënshkruan marrëveshjen për paqe me Estoninë, Letoninë dhe Finlandën, armëpushimin me Poloninë me të cilën edhe ri-tërheq kufirin.

Gjatë vitit 1921 shtypja e kryengritjes kundër bolshevikëve katastrofa e urisë merr 4-5 milion jeta të banorëve. Lenini ndërmerr reforma ekonomike për mënjanimin e pasojave të luftës. Më 1922 Bashkimi i Federatës Ruse me Ukrainë, Bjellorusinë, Transkauzinë në Bashkimin e Republikave Socialiste Sovjetike. Po në këtë vit Stalin vije në postin e Sekretarit Gjeneral të Partisë Komuniste të Rusisë, krijo një grup dhe eliminon kundërshtarët (Trockij, Sinovjen, Kamenev, Buharin) dhe merr pozicione e të parit të Sovjetëve. Më 1924 vdesë Lenini, krijohen disa republika dhe disa ndryshime me karaktere të zgjedhjes së problemeve etnike.

Që nga formimi i kësaj bashkësia e deri në zbërthimin e saj, sipërfaqja tokësore ka mbetur e njëjtë d.m.th siç është formuar që pas luftës së dytë botërore. Për dallim nga sipërfaqja e Perandorisë Ruse, BRSS-ja në gjirin saj ka pësuar disa ndryshime të territorit. Si do që të jetë, BRSS-ja ka zënë një hapësirë më të madhe se Perandoria Ruse dhe me këtë ishte hapësira më e madhe në historinë e njerëzimit me një kryeqendër të përbashkët shtetërore.

BRSS-ja sipas kufirit të pas vitit 1945, në perëndim kufizohej me Rumaninë (1.208 km), Hungarinë (103 km), Çekosllovakinë (97 km), Poloninë (1.258) detin Lindor dhe Finlandën (1.340 km) si dhe Norvegjinë (196 km). Në veri kufizohej nga deti Baren, Karen, Laptev si dhe detin e Siberis lindore. Në lindje ndodhej deti Ohotkishë, deti Bering si dhe Oqeani Paqësorë. Në jug fillonte kufiri tokësor me Koren Veriore (19 km), Republikën Popullore të Kinës (6,513 km), Mongolin (3.485 km), Afganistanin (2.264 km), Iranin (2.013 km), Turqinë (529 km) si dhe me Detin e Zi. Gjatësia e vijës kufitare të BRSS-së ishte 19.025 kilometra. Kjo gjatësi ishte 1.000 kilometra më e gjatë se ajo e Rusisë (2008).

Rreth 1/6 e sipërfaqes së tokës ishte hapësirë që e zinte BRSS-ja. Diku rreth 22,4 milion kilometra katrorë. Drejtëza horizontale lindje-perëndim e shtrirjes së territorit ishte diçka mbi 10.000 km e gjatë, ndërsa në njërën nga paralelet e globit arrinte gjatësinë deri në 5 000 km. Me këtë sipërfaqe, BRSS-ja shtrihej në 11 nga 24 zonat kohore të planetit.

Pasurit natyrore të saj ishin të përmasave planetare. Kështu ishte e njohur për qymyrgur, xehe hekuri, vaj e gazë tokësorë. Pjesët veri-lindore të BRSS-së dalloheshin për ngricat sunduese të përhershme, ndërsa ato në pjesën qendrore të Azisë, për shkretira. Kështu përqindja e sipërfaqes me Ngrica dhe shkretira të ngrira në veri shkonte deri në 8, ndërsa e shkretirave të thata e të nxehta në jug deri në 10 %. Në anën tjetër përqindja e pyjeve në sipërfaqen e përgjithshme ishte aty rreth 30.

Po thuaj se gjysma e kësaj sipërfaqeje ishte e papërshtatshme për tu urbanizuar, përshkak të motit të ftohtë gjatë pjesës më të madhe të vitit. Koha e motit të shkrirjes së pjesëve të mëdha, zakonisht është e shkurtë në këto anë dhe me këtë lë hapësirë shumë të vogël e të vështirë për urbanizim apo për bujqësi. Kështu që kjo dukuri bënë që edhe pse BRSS-ja kishte sipërfaqe më të madhe në dispozicion, sipërfaqja e banueshme dhe e punueshme e SHBA-së, ishte më e madhe. Sipërfaqja e tokave të punueshme ishte diku rreth 10 % e sipërfaqes së tërë. Për dallim, SHBA-ja kishte 20 % të sipërfaqes tokë të punueshme.

Sipas Kushtetutës bashkimi Sovjetik ishte Bashkësisë Shtetërore Shumë Nacionale Komuniste e cila kuptohej si diktaturë e proletariatit dhe që paraqitej me veprime totalitare me ndikime të ndryshme. Që me Kushtetutën e vitit 1936 (e bazuar në atë të 1924-ës) sigurohej roli prirës i Partisë Komuniste d.m.th Partisë Komuniste të BRSS-së në të gjitha lëmit shtetërore dhe shoqërore. Kjo e bënte që Bashkimi Sovjetik të kishte futur thellë sistemin shtetëror një partiakë që nga 1924-ta i cili ishte centralizuar dhe diktonte administratën, ekonominë dhe sistemin qeverisës.

Pas Kushtetutës së vitit 1977 (me ndryshime të shumëfishta; para së gjithash më 1 dhjetor 1988 dhe 1 mars e 26 dhjetorë 1990) sinjalizohej që Kryesia e Lartë Ekzekutive Sovjetike të kalonte në Kryesi kolektive. Kështu parashihej që funksioni i kryetarit të shtetit të i jepej të zgjedhurit drejt për drejt për një mandat pesë vjeçar. "De facto" praktikohej që Sekretari Gjeneral i Partisë Komuniste të BRSS-së të ishte prezantuesi më i lartë i shtetit, krye pari i shtetit.

Më 1990 presidenti i zgjedhur drejtë për drejtë për një mandat pesë vjeçar kishte një funksion të fuqishëm dhe merrte pozitën më të lartë, funksionin e krye parit të shtetit ndërsa veprimet e larta shtetërore dhe legjislative që nga 1989-ta i merrte Kongresi i Deputetëve të Popullit (2250 anëtarë, me mandate 5 vjeçare). Në kompetenca të kongresit ndër të tjera ishin edhe ndryshimet e Kushtetutës, çështjet themelore të brendshme dhe të jashtme si dhe zgjedhja e Krye Parit të Sovjetëve.

Si aktivist ligjvënës dhe organ kontrollues sinjalizohej Krye Pari i Sovjetëve (deri më 1989 Organi më i lartë/fuqiplotë) i përbërë nga dy dhoma me të drejta të barabarta dhe që secila kishte nga 271 deputet me mandat 5 vjeçar (të Bashkimit dhe të Kombeve). Nën kompetencat e tyre ishin ndër të tjerat edhe emërimi i kabinetit nën udhëheqjen e kryeministrit dhe të gjykatës kushtetues të Bashkimit Sovjetik. Punët e qeveris ishin në duar të Këshillit të Ministrave (deri më 1946 Këshilli i Komisionarëve të Popullit) nën udhëheqjen e kryeministrit.

Me fshirjen e të drejtës udhëheqëse të Partisë Komuniste të BRSS-së nga Kushtetuta në vitin 1990 u krijuan rrethanat e krijimit të sistemit shumë partiak. E drejta kushtetute e BRSS-së, 15 Republikat i shikonte si shtete të pavarura me të drejtë shkëputje, në të vërtet gjitha kompetencat gjendeshin në duar të Bashkësisë, shteti dhe kisha ishin të ndara. Kushtetuta i garantonte qytetarëve lirinë fetare dhe ateistëve propagandën kundër fesë. Feja ishte e kufizuar në lëmin kulturorë ndërsa veprimet fetare me fëmijët dhe të rinjtë ishin të ndaluara.

Sistemi Administrativ

Ish-Republikat Sovjetike deri më 1991 dhe shtete të e pavarura sot

Republikat Sovjetike në BRSS				Shtete të sotshme	GUS	NATO	EU	EURASEC	GUUAM	OVKS	SCO
RSFS e Rusisë	1922–56	RSFS e Rusisë	1956–91	Rusia	1991	–	–	2002	–		1996
RSFS e Karelo-Finlandës	1940–56
RSS e Bjellorusis			1922–91	Bjellorusia	1991	–	–	2002	–		–
RSS e Estonis			1940–91	Estonia	–	2004	2004	–	–	–	–
RSS e Letonisë			1940–91	Letonia	–	2004	2004	–	–	–	–
RSS e Lituanisë			1940–91	Lituania	–	2004	2004	–	–	–	–
RSS e Moldavisë			1940–91	Moldavia	1991	–	–	Vëzh.	1997	–	–
RSS e Ukrainës			1922–91	Ukraina	1991	–	–	Vëzh.	1997	–	–
RSS e Transkaukazisë 1922–36	RSS e Armenisë		1936–91	Armenia	1991	–	–	Vëzh.	–		–
	RSS e Azerbajxhanit		1936-91		1991	–	–	–	1997	–	–
	RSS e Gjeorgjisë				1993-08	–	–	–	1997	–	–
RSS e Kazakistanit			1936–91	Kazakistani	1991	–	–	2002	–		1996
RSS e Kirgistanit			1936–91	Kirgistani	1991	–	–	2002	–		1996
RSS e Taxhikistanit			1929–91	Taxhikistani	1991	–	–	2002	–		1996
RSS e Turkmenistanit			1925–91</sma[[Figura:ll>	Turkmenistani	1991-05	–	–	–	–	–	–
RSS e Uzbekistanit			1925–91	Uzbekistani	1991	–	–	–	1999–05	–	2001

Fjalortha:

• RSS - Republika Socialiste Sovjetike
• BRSS - Bashkimi i Republikave Socialiste Sovjetike
• Shtete të sotshme: Shtete apo Republika të shpallura të pavarura më 1991 nga Bashkimi Sovjetik.
• GUS: Bashkësia e Shteteve të Pavarura
• NATO: Anëtar në Organizatën e Traktatit të Atlantikut Verior (Bllokun perindimor)
• EU: Anëtar në Bashkimin Evropian
• EURASEC: Anëtar në Bashkësinë Ekonomike Euro-Aziatike
• GUAM: Anëtar në Aleancën e njohur si GUAM (Gjeorgji-Ukrainë-Azerbajxhan-Moldavi)
• OVKS: Anëtar në Organizaten e Sigurisë Kolektive
• SCO: Anëtar në Organizatën për Bashkëpunim të Shangait
• Vëzh.: Vëzhgues në EURASEC

Sipas regjistrimit të fundit të përgjithshëm të popullsisë, të mbajtur më 1988, në 15 Republikat e Bashkimit Sovjetik jetonin 286,717 milionë banorë. Republika Socialiste Federative Ruse, shkurt RSFS Ruse, si për nga sipërfaqja, po ashtu edhe për nga numri i banorëve ishte në krye të republikave tjera. Kjo i mundësonte edhe në aspektet tjera politiko-ekonomike e shoqërore që të jetë si "lokomotivë" e BRSS-së pothuaj në çdo aspekt.

Zhvillimi dhe dyndja e popullsisë në hapësirën e BRSS, ka pasur pikat e veçanta të saj. Kështu me bashkimin anësor të shteteve balltike më 1939, në statistika paraqitet rritje e dukshme e popullsisë. Një zhvillim i ngjashëm paraqitet edhe me futjen e territoreve Moldave, pastaj rritjes territoriale të Bjellorusisë dhe të Ukrainës në drejtim të Polonisë. Numri i banorëve gjatë viteve të luftës 1941-1945, për shkakë të vdekjeve të parakohshme, pasqyrohet më i vogël.

*) Numri i banorëve në 1000^[11]

Përkatësia fetare dhe ideologjike në BRSS

Sipas doktrinës së regjimit, BRSS-ja ishte ateiste, me këtë nga këndvështrimi i sotshëm ishte një shtet policor. Kohëpaskohe, vende-vende, ritualet fetare ishin të ndaluara pjesërisht apo plotësisht, apo edhe manifestimi i tyre dënohet. Si do që të jetë, edhe nëse nuk ka pasur ndonjë ndërhyrje sistematike ligjore të shtetit, aty këtu janë nxjerrë ligje në mbështeje të ideologjisë komuniste gjatë ballafaqimit me manifestuesit e riteve fetare. Veçohet ligji për ndalimin e këndimit të këngëve fetare në mjediset publike.Rreth vitit 1920, 90% e rusëve ishin të regjistruar si besimtar të kishës ortodokse Ruse. Ndërsa më 1940, në fillim të luftës, numri i të regjistruarve bie në 30% të tyre. Besimtar të shumtë, në këtë fazë janë përndjekur nga besimtarët e ideologjisë komuniste. Këta të fundit në pozita shtetërore, kanë bërë edhe internimin në Siberi.(gulagët)

Nën udhëheqjen e Lenint, në këtë drejtim, janë nxjerr disa dekrete dhe ligje, më 1918 dekreti për lirin e ndërgjegjies, më 1918 ligji për likuidimin e Kishës. Një ligj i stilit komunist, i cili ritualet nuk i ndalonte por që kishën, si institucion e shpallte të falimentuar. Në të vërtetë, personelin e Kishës e përndjekte, ndërsa besimtarëve të saj si alternativë ju ofronte ideologjinë komuniste. Në këtë drejtim pas heqjes si institucion janë ndërmarrë edhe eliminime masive fizike ndaj klerit.

Nën udhëheqjen e Stalinit, me mijëra ish-priftërinjë u internuan në llogoret e punës së dhunshme (Gulag). Një ndërmarrje të tillë, nuk i shpëtuan edhe institucionet fetare tjera në pjesën qendrore të Azisë, apo disa budistë në jug të liqenit Bajkal.

Përgjatë luftës së II-të botërore, përdhunimi dhe ndalesat ndaj institucioneve fetare, duket të kenë pasur një rrënje. Kështu një numër i caktuar priftërinjësh lëshohen nga burgjet, tolerohet hapja e objekteve të mbylluara më parë për besimtarët dhe për nxënësit e fesë. Pas ardhjes në udhëheqje të Hrushovit, fillon një valë e re kundër institucioneve fetare dhe krijohet një klimë popullore antifetare. Kështu që Hrushovi i premtoi popullit që në ekranet e televizorëve të tyre do ta shihnin priftin e fundit në Bashkimin Sovjetik. Një lehtësim ndaj fesë duket të ketë ardhur me ardhjen në krye të komunistëve të Gorbaçovit, më 1980. Pas zbërthimit të bashkësisë, pason një indiferencë shtetërore ndaj institucioneve fetare, dhe duket se janë kategorizuar ngjashëm me "organizatat joqeveritare" në Rusi, e në disa republika tjera kanë rolin e vjetër në shoqëri.

Avantazhet dhe disavantazhet e modelit sovjetik ekonomik

Avantazhet:

• 1 Shmangje e inflacionit
• 2  Çmime të qëndrueshme
• 3  Shmang papunësinë dhe problemet me të ardhurat e bizneseve
• 4  Industrializimi dhe kolektivizimi i ekonomisë në një kohë rekord(ndonëse me humbje të mëdha)

Disavantazhet

Disavantazhet e modelit sovjetik mund te ndahen ne disavantazhe makroekonomike dhe mikroekonomike. Tek disavantazhet makroekonomike përfshihen:

• 1  Prodhim te pakët të mallrave
• 2  Çmimet e përcaktuara nga shteti shkaktojnë dëme në iniciativat agrikulturore
• 3  Humbje parash
• 4  Përqendrimi I punësimit në disa sektorë të caktuar të ekonomisë, duke lënë pas sektorë të tjerë, pa fuqi punëtore.

Disavantazhet mikroekonomike përfshijnë:

• 1  Shtytje të zhvillimit të tregut të zi
• 2  Cilësi të ulët të materialeve
• 3  Neglizhencë e nevojave të konsumatorit
• 4  Përqendrimi në kolektivizimin, industrializimin, dhe zhvillimi i industrisë kimike