Kaulinan

Artikel ieu teu boga rujukan sumber nu bisa dipercaya jadi eusina teu bisa divérifikasi. Pitulung ngabenerkeun artikel ieu kalawan nambihkeun rujukan nu bener. Artikel nu teu bisa divérifikasi bisa dihupus ku Kuncén.

Kaulinan nyaéta kagiatan rekréasi nu digawekeun ku saurang pamaen atawa leuwih, dina harti a) usaha pamaen keur meunangkeun kaulinan jeung b) sababaraha aturan ngeunaan naon anu bisa dipigawe ku pamaenna. Kaulinan dimaénkeun utamana keur karesep atawa kasenangan. Kaulinan téh sipatna global, hartina méh aya di unggal nagara di sakuliah dunya. Wangunna aya anu modéren aya ogé anu tradisional. Kaulinan bisa ogé saurang pamaen ulin nyorangan, tapi leuwih ilahar mangrupa kompetisi antara dua urang atawa leuwih. Lamun ngalakukeun hal anu di saluareun aturan, éta téh mangrupa palanggaran atawa kalicikan.

Filsuf David Kelley, dina karya populérna The Art of Reasoning, ngadéfinisikeun konsép “kaulinan” minangka “hiji wangun rékréasi anu diwangun ku saperangkat aturan anu nangtukeun objék anu rék dihontal kalawan make cara-cara anu diijinan pikeun ngahontal éta.” Ieu ngawengku réa conto kaulinan, tapi teu cukup luyu kana kaulinan peperangan jeung olah raga anu sering dilakukeun lain keur hiburan tapi keur ngawangun kaparigelan pikeun dipaké deui engkéna. Dina Philosophical Investigation, filsuf Ludwig Wittgensein boga sawangan yén konép “kaulinan” téh teu bsia dikandung ku définisi tunggal, tapi kaulinan téh kudu disawang minangka rangkay définisi anu boga “kamiripan kulawarga” nu hiji jeung nu séjénna.

Sapanjang sajarah manusa, kaulinan dipaké pikeun ngahibur diri sorangan jeung ogé pikeun jalma séjénna kalawan aya rupa-rupa variasi kaulinan. Réa widang téknis anu sering dilarapkeun pikeun diajar kaulinan téh, kaasup probabilitas, statistik, ékonomi, étnomatématika, jeung téori kaulinan.

ethnomathematics, and game theory.