กามสูตร
กามสูตร (สันสกฤต: कामसूत्र ⓘ, กามสูตฺร, Kāmasūtra) เป็นคัมภีร์ฮินดูสมัยโบราณ[1][2] ว่าด้วยเพศศึกษา หรือพฤติกรรมทางเพศของมนุษย์ เขียนโดยวาตสยายน (วาต-สยา-ยะ-นะ) ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าเป็นผลงานมาตรฐานว่าด้วยความรักในวรรณคดีสันสกฤต โดยมีชื่อเต็มว่า "วาตฺสฺยายน กาม สูตฺร" (คัมภีร์ว่าด้วยความรักของวาตสยายน) นอกจากนี้ยังมีความสำคัญในด้านสังคมวิทยาและแพทยศาสตร์
ส่วนหนึ่งของคัมภีร์ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์[3] ส่วนใหญ่ในรูปแบบของร้อยแก้ว "กาม" ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ของเป้าหมายในชีวิตของศาสนาฮินดู แปลว่าความต้องการที่รวมถึงความต้องการทางเพศ ซึ่งถูกบันทึกไว้บนหนังสือเล่มนี้ และคำว่า "สูตร" แปลว่าเส้นที่จัดให้สิ่งต่าง ๆ อยู่ด้วยกัน และสามารถสื่อถึงคติพจน์หรือกฎ หรือการรวบรวมคติพจน์ในรูปแบบของคู่มือ
คัมภีร์นี้เหมือนหลักสู่การใช้ชีวิตอย่างมีศีลธรรมและงดงาม โดยกล่าวเกี่ยวกับธรรมชาติของความรัก ชีวิตในครอบครัว และมุมมองอื่น ๆ เกี่ยวกับการใช้ชีวิตบนฐานของสุขารมณ์[4][5] ในบางมุมของโลก กามสูตร ถูกตีความหมายเป็นดั่งท่วงท่าการร่วมเพศแบบสร้างสรรค์ ทว่าในความเป็นจริงแล้วมีเพียงแค่ 20% ของกามสูตรเท่านั้นที่กล่าวถึงท่าร่วมเพศ ส่วนที่เหลือนั้นเกี่ยวกับปรัชญาและทฤษฎีของความรัก สิ่งที่จุดประกายความต้องการ สิ่งที่ทำให้ความต้องการคงอยู่ และเมื่อไหร่หรือตอนไหนที่มันดีหรือไม่ดี[6][7]
เชื่อกันว่า กามสูตรถูกเขียนขึ้นระหว่าง 400 ปีก่อนคริสต์ศักราช และคริสต์ศักราชที่ 200[8]
เนื้อหา
คัมภีร์กามสูตรประกอบด้วยโศลก 1,250 บท แบ่งเป็น 7 อธิกรณ์ (ภาค), 14 ปกรณ์ (ตอน) และ 36 อธยายะ (บท)[9] ดังนี้
- สาธารณะ (साधारण Sadharna) (5 บท) ว่าด้วยความรัก การจำแนกประเภทของสตรี
- สัมปรโยคิกะ (सांप्रयोगिक Samparayogika) (10 บท) ว่าด้วยการจูบ การเล้าโลม การแสดงท่าร่วมเพศ
- กันยาสัมปรยุกตกะ (कन्यासंप्रयुक्तक Kanya Samprayuktaka) (5 บท) ว่าด้วยการเลือกหาภรรยา การเกี้ยวพาราสี และการแต่งงาน
- ภารยาธิการิกะ (भार्याधिकारिक Bharyadhikarika) (2 บท) ว่าด้วยการประพฤติตัวอย่างเหมาะสมของภรรยา
- ปารทาริก (पारदारिक Paradika) (6 บท) ว่าด้วยการแอบมีชู้กับภรรยาคนอื่น หลักศีลธรรม
- ไวศิกะ (वैशिक Vaishika) (6 บท) ว่าด้วยหญิงคณิกา โสเภณี
- เอาปนิษทิกะ (औपनिषदिक Aupaniṣadika) (2 บท) ว่าด้วยการสร้างเสน่ห์ให้ตนเอง
ซึ่งเนื้อหาได้กล่าวถึงท่าทางการร่วมเพศ 64 ท่า โดยเป็นการรวมวิธีร่วมเพศ 8 วิธี และท่าเฉพาะของแต่ละวิธี 8 ท่า รวมทั้งหมด 64 ท่า ในคัมภีร์นี้เรียกว่า ศิลปะทั้ง 64 วาตสยายนเชื่อว่าเรื่องเพศนั้นไม่ใช่สิ่งผิด แต่การกระทำที่ผิดศีลธรรมเท่านั้นที่เป็นบาป
คัมภีร์กามสูตร เป็นคำสอนสำหรับหญิงชายที่ให้ความรู้ด้านเพศศึกษาอย่างครบถ้วน และละเอียดอย่างน่าพิศวง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงศีลธรรมและการปฏิบัติทางเพศในอินเดียสมัยนั้นด้วย
คัมภีร์เรื่องนี้ได้รับการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ อย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะในภาษาอังกฤษ ที่เซอร์ ริชาร์ด ฟรานซิส เบอร์ตันตีพิมพ์ในปีค.ศ. 1883
อ้างอิง
บรรณานุกรม
- Apte, Vaman Shivram (1965). The Practical Sanskrit Dictionary. Delhi: Motilal Banarsidass Publishers. ISBN 81-208-0567-4. (fourth revised & enlarged edition).
- Avari, Burjor (2007). India: The Ancient Past. London: Routledge. ISBN 978-0-415-35616-9.
- Daniélou, Alain (1993), The Complete Kama Sutra: The First Unabridged Modern Translation of the Classic Indian Text, Inner Traditions, ISBN 0-89281-525-6.
- Sudhir Kakar and Doniger, Wendy (2002), Kamasutra (Oxford World's Classics), Oxford University Press, ISBN 0-19-283982-9.
- Flood, Gavin (1996). An Introduction to Hinduism. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-43878-0.
- Flood, Gavin (Editor) (2003). The Blackwell Companion to Hinduism. Malden, MA: Blackwell Publishing Ltd. ISBN 1-4051-3251-5.
{{cite book}}:|first=มีชื่อเรียกทั่วไป (help) - Hopkins, Thomas J. (1971). The Hindu Religious Tradition. Cambridge: Dickenson Publishing Company, Inc.
- Keay, John (2000). India: A History. New York: Grove Press. ISBN 0-8021-3797-0.
- McConnachie, James (2007). The Book of Love: In Search of the Kamasutra. London: Atlantic Books. ISBN 978-1-84354-373-2.
- Sinha, Indra (1999). The Cybergypsies. New York: Viking. ISBN 0-600-34158-5.
แหล่งข้อมูลอื่น
