การรุกตรุษญวน

การรุกตรุษญวน (อังกฤษ: Tet Offensive; เวียดนาม: Sự kiện Tết Mậu Thân 1968, หรือ Tổng tiến công và nổi dậy Tết Mậu Thân) เป็นการทัพทางทหารครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในสงครามเวียดนาม เปิดฉากเมื่อวันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2511 โดยกำลังเวียดกงและกองทัพเวียดนามเหนือต่อกำลังเวียดนามใต้ สหรัฐและพันธมิตร เป็นการทัพการโจมตีอย่างจู่โจมต่อกองบัญชาการทหารและพลเรือนและศูนย์ควบคุมทั่วประเทศเวียดนามใต้^[10] การรุกนี้ได้ชื่อจากวันหยุดตรุษญวน (เต๊ต, Tết)^[11] เมื่อเกิดการโจมตีใหญ่ครั้งแรก

การรุกตรุษญวน Sự kiện Tết Mậu Thân
ส่วนหนึ่งของ สงครามเวียดนาม
เป้าหมายบางส่วนของคอมมิวนิสต์ระหว่างการรุกตรุษญวน
วันที่ ระยะที่ 1: 30 มกราคม – 28 มีนาคม 2511 ระยะที่ 2: 5 พฤษภาคม – 15 มิถุนายน 2511 ระยะที่ 3: 17 สิงหาคม – 23 กันยายน 2511 สถานที่ ประเทศเวียดนามใต้ ผล สหรัฐและเวียดนามใต้ชนะทางยุทธวิธี[1] เวียดนามเหนือชนะทางการโฆษณาชวนเชื่อ การเมืองและยุทธศาสตร์[2]
คู่สงคราม
กำลังต่อต้านคอมมิวนิสต์:  เวียดนามใต้  สหรัฐ  เกาหลีใต้  ออสเตรเลีย  นิวซีแลนด์  ไทย	เวียดกง เวียดนามเหนือ
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
กาว วัน เวียน วิลเลียม เวสต์มอร์แลนด์	ฮหว่าง วัน ท้าย หวอ เงวียน ซ้าป
กำลัง
~1,000,000[3]	ระยะที่ 1: ~80,000 รวม: ~323,000 – 595,000[4]
ความสูญเสีย
ในระยะที่ 1: เวียดนามใต้: เสียชีวิต 4,954 นาย บาดเจ็บ 15,917 นาย สูญหาย 926 นาย อื่น ๆ: เสียชีวิต 4,124 นาย บาดเจ็บ 19,295 นาย สูญหาย 604 นาย กำลังพลสูญเสียทั้งหมดในระยะที่ 1: ปะรมาณ 45,820 นาย (เสียชีวิต 9,078, บาดเจ็บ 35,212, สูญหาย 1,530)[5][6] อากาศยานถูกทำลาย 123 เครื่อง, เสียหายหนัก 214 เครื่องและเสียหายปานกลาง 215 เครื่อง[7] รวมระยะที่ 3: ไม่ทราบ	ในระยะที่ 1:: เสียชีวิตประมาณ 17,000 นายและบาดเจ็บ 20,000 นาย ถึงเดือนสิงหาคม: กำลังพลสูญเสีย 75,000+ นาย[8] รวมระยะที่ 3: กำลังพลสูญเสีย 111,179 นาย (เสียชีวิต 45,267, บาดเจ็บ 61,267, สูญหาย 5,070)[9]
พลเรือน: เสียชีวิต 14,000 คน, บาดเจ็บ 24,000 คน

ฝ่ายคอมมิวนิสต์ดำเนินการโจมตีเป็นระลอกในกลางดึกของวันที่ 30 มกราคมในเขตยุทธวิธีเหล่าที่ 1 และที่ 2 ของเวียดนามใต้ การโจมตีช่วงแรกนี้ไม่นำไปสู่มาตรการป้องกันอย่างกว้างขวาง เมื่อปฏิบัติการหลักของคอมมิวนิสต์เริ่มในเช้าวันรุ่งขึ้น การรุกก็ลามไปทั่วประเทศและมีการประสานงานอย่างดี จนสุดท้ายมีกำลังคอมมิวนิสต์กว่า 80,000 นายโจมตีเมืองและนครกว่า 100 แห่ง ซึ่งรวมเมืองหลักของ 36 จาก 44 จังหวัด นครปกครองตนเอง 5 จาก 6 แห่ง เมืองเขต 72 จาก 245 แห่ง และกรุงไซ่ง่อน เมืองหลวงของเวียดนามใต้^[12] การรุกนี้เป็นปฏิบัติการทางทหารใหญ่ที่สุดของทั้งสองฝ่ายจนถึงเวลานั้น

การโจมตีขั้นต้นทำให้กองทัพสหรัฐและเวียดนามใต้สับสนและทำให้เสียการควบคุมหลายนครเป็นการชั่วคราว แต่ก็สามารถจัดกลุ่มใหม่เพื่อขับการโจมตีกลับไป ทำให้กำลังคอมมิวนิสต์มีกำลังพลสูญเสียมหาศาล ระหว่างยุทธการที่เว้ การสู้รบอย่างดุเดือดกินเวลาหนึ่งเดือน ทำให้กำลังสหรัฐทำลายนคร ระหว่างการยึดครอง คอมมิวนิสต์ประหารชีวิตประชาชนหลายพันคนในเหตุการณ์การสังหารหมู่ที่เว้ การสู้รบดำเนินไปรอบ ๆ ฐานทัพสหรัฐที่เคซานเป็นเวลาอีกสองเดือน แม้การรุกจะเป็นความพ่ายแพ้ทางทหารสำหรับฝ่ายคอมมิวนิสต์ แต่มีผลลัพธ์ใหญ่หลวงต่อรัฐบาลสหรัฐและทำให้สาธารณชนสหรัฐตะลึง ซึ่งถูกผู้นำทางการเมืองและทหารเชื่อว่าฝ่ายคอมมิวนิสต์กำลังปราชัยและไม่สามารถดำเนินความพยายามมโหฬารเช่นนี้ได้ การสนับสนุนสงครามของสาธารณชนสหรัฐเสื่อมลงและสหรัฐแสวงการเจรจาเพื่อยุติสงคราม

คำว่า "การรุกตรุษญวน" ปกติหมายถึงการรุกในเดือนมกราคม – กุมภาพันธ์ 2511 แต่อาจรวมการรุกที่เรียก "ตรุษญวนเล็ก" ซึ่งเกิดในเดือนพฤษภาคมถึงสิงหาคมด้วย^[13]