จังหวัดซูลาเวซีใต้

ซูลาเวซีใต้ หรือ ซูลาเวซีเซอลาตัน^[4] (อินโดนีเซีย: Sulawesi Selatan; บูกิส: ᨔᨘᨒᨓᨙᨔᨗ ᨒᨕᨘᨈ) เป็นจังหวัดในคาบสมุทรใต้ของเกาะซูลาเวซี หมู่เกาะเซลายาร์ซึ่งอยู่ทางใต้ของซูลาเวซีก็เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดนี้ด้วย จังหวัดนี้ติดกับจังหวัดซูลาเวซีกลางและจังหวัดซูลาเวซีตะวันตกทางทิศเหนือ ติดกับอ่าวโบเนและจังหวัดซูลาเวซีตะวันออกเฉียงใต้ทางทิศตะวันออก ติดกับช่องแคบมากัซซาร์ทางทิศตะวันตก และติดกับทะเลโฟลเร็ซทางทิศใต้

จังหวัดซูลาเวซีใต้ Provinsi Sulawesi Selatan (อินโดนีเซีย)
จังหวัด
ตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้าย : ค่ำคืนในมากัสซาร์, อ่างเก็บน้ำบีลีบีลี, บ้านเรือนแบบตงโกนันในตานะฮ์โตราจา, ภูเขาหินปูนในมารซ, ทุ่งนาในจังหวัดซูลาเวซีใต้, บ้านลอยน้ำในทะเลสาบเตมเป, หาดตันจุงบีรา
ธง ตรา
คำขวัญ:  Toddo' Puli / ᨈᨚᨉᨚᨄᨘᨒᨗ (Keep the faith)
ที่ตั้งจังหวัดซูลาเวซีใต้ในประเทศอินโดนีเซีย
พิกัด: 4°20′S 120°15′E / 4.333°S 120.250°E / -4.333; 120.250
ประเทศ	อินโดนีเซีย
ก่อตั้ง	19 ตุลาคม ค.ศ. 1669
ก่อตั้งเป็นจังหวัด	13 ธันวาคม ค.ศ. 1960
เมืองหลัก	มากัซซาร์
การปกครอง
• องค์กร	South Sulawesi Regional Government
• ผู้ว่าการ	นูร์ดิน อับดุลละฮ์ (PDI-P)
• รองผู้ว่าการ	ซูดีร์มัน ซูไลมัน
พื้นที่
• ทั้งหมด	46,717.48 ตร.กม. (18,037.72 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	16
ความสูงจุดสูงสุด	3,478 เมตร (11,411 ฟุต)
ประชากร  (ประมาณกลางปี 2022)[1][2]
• ทั้งหมด	9,225,747 คน
• ความหนาแน่น	200 คน/ตร.กม. (510 คน/ตร.ไมล์)
ด้านประชากร
• กลุ่มชาติพันธุ์	ชาวบูกิซ (41.9%), ชาวมากัซซาร์ (25.43%), ชาวโตราจา (9.02%), ชาวมันดาร์ (6.1%)
• ศาสนา	อิสลาม (89.62%), โปรเตสแตนต์ (7.62%), โรมันคาทอลิก (1.54%), ศาสนาพุทธ (0.24%), ศาสนาฮินดู (0.72%), ลัทธิขงจื๊อ (0.004)[3]
• ภาษา	อินโดนีเซีย (ทางการ) บูกิซ (ท้องถิ่น) มากัซซาร์ (ท้องถิ่น) โตราจา (ท้องถิ่น) มันดาร์ (ท้องถิ่น)
เขตเวลา	UTC+08 (Indonesia Central Time)
รหัสไปรษณีย์	90xxx, 91xxx, 92xxx
รหัสโทรศัพท์	(+62) 4xx
รหัส ISO 3166	ID-SN
Vehicle sign	DD, DP, DW
HDI	0.684 (Medium)
อันดับ HDI	14 (2014)
เมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดตามสัดส่วนของขนาด	ปาโลโป - 247.52 ตารางกิโลเมตร (95.57 ตารางไมล์)
เมืองที่ขนาดใหญ่ที่สุดตามสัดส่วนประชากร	มากัซซาร์ - (1,339,374 - 2010)
Largest regency by area	อำเภอลูวูเหนือ - 7,502.58 ตารางกิโลเมตร (2,896.76 ตารางไมล์)
Largest regency by population	อำเภอโบเน - (717,268 - 2010)
เว็บไซต์	sulselprov.go.id

จากข้อมูลสำมะโนประชากรปี ค.ศ. 2010 มีประชากร 8,032,551 คน ทำให้จังหวัดนี้เป็นจังหวัดที่มีประชากรมากที่สุดบนเกาะ (ร้อยละ 46 ของจำนวนประชากรของเกาะซูลาเวซี) และเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากสุดอันดับ 6 ของอินโดนีเซีย จากการคาดคะเนประชากรในปี 2015 คาดว่ามีประชากรเพิ่มขึ้นเป็น 8.52 ล้านคน กลุ่มชาติพันธุ์ส่วนใหญ่ของจังหวัดซูลาเวซีใต้คือ ชาวบูกิซ ชาวมากัซซาร์ ชาวโตราจา และชาวมันดาร์ เศรษฐกิจของจังหวัดขึ้นอยู่กับเกษตรกรรม การจับปลา และเหมืองทอง แมกนีเซียม เหล็ก และแร่อื่น ๆ เป็นหลัก เรือปีนีซียังคงใช้กันอย่างแพร่หลายในหมู่ชาวบูกิซและมากัซซาร์ โดยส่วนใหญ่ใช้สำหรับการคมนาคมสั้น ๆ บรรทุกของ และจับปลาในหมู่เกาะของอินโดนีเซีย

ในยุคทองของการค้าเครื่องเทศระหว่างศตวรรษที่ 15 ถึง 19 จังหวัดซูลาเวซีใต้ถือเป็นประตูทางเข้าสู่หมู่เกาะโมลุกกะ ยังมีอาณาจักรเล็ก ๆ รวมถึงสองอาณาจักรที่โดดเด่นอย่าง อาณาจักรโกวา ใกล้กับมากัซซาร์ และอาณาจักรบูกิซที่ตั้งอยู่ในโบเน เมื่อบริษัทอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ (เฟโอเซ) เริ่มดำเนินงานในภูมิภาคนี้ในศตวรรษที่ 15 ต่อมาบริษัทได้มีความสัมพันธ์กับเจ้าชายบูกิซ พระนาม อารุง ปาลักกา พวกเขามีชัยเหนืออาณาจักรโกวา กษัตริย์แห่งโกวา สุลต่านฮาซานุดดิน ให้เซ็นสนธิสัญญาเพื่อเป็นการลดอำนาจของบุนกายา โกวา